Misanthur – Ephemeris

Het Poolse Misanthur staat onder contract bij het grote Season of Mist en dan is het label black metal met een zekerheid van 100% niet geheel correct. En dat blijkt een understatement. Het debuutalbum van de Polen heet Ephemeris en de bandfoto, het artwork, de songtitels, de zonnebril tijdens een live optreden, het schreeuwt uit volle borst: CLICHÉ HIPSTER POPIEJOPIE black METAL. Je weet van te voren dat er ergens een zangeres door een nummer heen komt fluisteren en jawel, er komt een zangeres door een nummer heen fluisteren. Het zou flauw zijn om ‘blackmetal’ bands als Deafheaven en Myrkur te gaan refereren, maar dit is dus een soort Deafheaven uit Polen, met hier en daar een link naar de sfeer die Harakiri for the Sky (wel) kan brengen en het recentere werk van Wolves in the Throne Room. Maar dan echt een heel stuk minder boeiend dan de twee laatst genoemde bands.

Het album trapt af met cleane zang en schakelt over naar een doomgedeelte, dat zich langzaam (…) opbouwt naar een blastbeat en een tremolostuk. Om daarna weer minutenlang af te bouwen naar niks. Het obligate instrumentaaltje komt er meteen achteraan en pas bij het derde nummer lijkt de black metal er dan te komen. Het nummer duurt zeven minuten, de band krijgt het voor elkaar om een nummer dat na drie minuten klaar is, zover op te rekken en te verkrachten met akoestisch geneuzel en wat doomy riffs, dat het simpelweg te fucking lang duurt. Ergerlijk! De beloofde zangeres laat in het vierde nummer haar generieke stem horen. Het spijt me, maar het is bijna letterlijk gejat van het nummer ‘Born from the Serpent’s Eye‘ van Wolves in the Throne Room. Datzelfde gefluisterzang over een melodisch riffje. Ook hier de Dark Funeral-ziekte: het nummer duurt te lang. Er had makkelijk de helft vanaf gekund en dan had je niemand horen zeggen: ‘Het was wel wat kort hè?’

Het album is nu pas op de helft trouwens. Het moge duidelijk zijn, dit gaat mijn jaarlijst niet halen. De tweede helft van Ephemeris heeft helaas niks anders te bieden dan bovenstaande ellende en ik vraag me oprecht af waarom Season of Mist deze band als black metal bestempelt. Is het commercieel aantrekkelijk? Weten ze niet beter? Even los van mijn mening, de muziek is op zich niet slecht en het zit productioneel ook prima in elkaar, maar het duurt vooral veel te lang en ze moeten echt van dat labeltje black metal af.

Score:

50/100

Label:

Season of Mist, 2021

Tracklisting:

  1. Enter the Void
  2. Dense Mental Trace
  3. On the Heights of Despair
  4. Essence
  5. Black Clouds & No Silver Linings
  6. Ephemeris
  7. The Serpent Crawls
  8. Crush the Stone with the Sea

Line-up:

  • Hellscythe – Zang, keyboards, effecten, gitaar, drums, programmering
  • Draugr – Bass, programmering

Links: