escort eskişehir escort izmit escort kıbrıs escort maraş eskişehir eskort izmit escort edirne escort

Headlines

Sinds het jaar 2003 brengt dit soloproject, Mons Veneris, de ene na de andere ranzigheid uit. Samen met Irae maakt hij deel uit van de zogenaamde Portugese Black Circle beweging. Verwacht je dan ook maar aan de vuilste black metalvariant die er bestaat. Er is geen reden om te…Lees verder ›

Zaterdag 13 maart 2021 had een hoogdag moeten worden voor de organisatoren van Metalworksfest. Voor het eerst in de geschiedenis stond er een XL-editie van het indoorfestival gepland. De maar niet stabiliserende coronacijfers in België maken de vooropgestelde datum helaas onhaalbaar. Uitstel dus maar zeker geen afstel! Met zaterdag 12 maart 2022 is er reeds een nieuwe datum bekend. Dat headliner Vader, Crisix, Insanity Alert en Oceans reeds hun…Lees verder ›

Een Hongaar met twintig albums op zijn naam in negen jaar tijd. Alleen al met deze band. Dat wil je toch niet afslaan. Zeker niet als er zeven verschillende genres staan in de omschrijving van zijn muziek. Covid Diaries? Ja, nu ga ik helemaal overstag. Deze verscheen op 15 mei. Kun je nagaan in welke tijdsperiode hij werd gecreëerd...Lees verder ›

John Carbone zingt met zulk een ongeëvenaarde passie en techniek dat ik nog wat zangles nodig heb om deze nummers ook maar eer aan te doen, en ik ben een getraind zanger. De frasering en legato’s zijn van een bijna ongezien niveau in het genre en qua timbre zitten we in de buurt van een iets minder nasale Greg Puciato (Killer Be Killed, ex-The Dillinger Escape Plan, The Black Queen).Lees verder ›

Detroit. Ooit de stad van Motown en auto’s. De auto-industrie van toen is niet meer en Motown is begin jaren 70 vorige eeuw al vertrokken. Gelukkig heeft Detroit muzikaal meer te bieden dan alleen Motown. The Stooges, MC5, The White Stripes en Black Dahlia Murder om maar wat te noemen. En was het niet Kiss die veel echte fans en inwoners van Detroit in 1976 blij maakte met het nummer Detroit Rock City?Lees verder ›

Descend To Acheron is een Australische deathmetalband die onder contract staat bij het Nederlandse Petrichor label, een sublabel (?) van het welgekende Hammerheart Records. Als je echter wat gaat zoeken, kom je er achter dat deze EP al werd uitgebracht, online onder andere, ergens begin van dit jaar. Waarom dan niet wachten en een volledig album uitbrengen?Lees verder ›

Stormkeep is een nieuwe blackmetalband uit de Verenigde Staten. Volgens de overlevering wordt er een mix van dungeon synth en black metal gemaakt. Daar is weinig van waar als je het mij vraagt. Dit is folky black metal met een flinke mineur melodielijn. Denk aan Taake en Grand Belial's Key, en dan ben je een heel eind.Lees verder ›

Vierde album voor het Zottegemse Stories From The Lost, wederom via Dunk!Records. Sinds 2014 spelen de vier heren al samen, iets wat eerder uitzondering dan regel is als je het mij vraagt. Exoplanet, de vorige plaat van de Oost-Vlamingen, viel danig in de smaak, net als de eerste twee platen. Het betreft dan ook een prima mix van postgenres, progressieve gitaarmuziek zonder misplaatste pretentie en de nodige zware melodoomdeathinjecties. Never change a winning team, zo blijkt opnieuw.Lees verder ›

De radioshow Dood & Verderf, die gehouden wordt bij het Rotterdamse Operator Radio, kan 2020 afsluiten met een wel heel speciale gast: Ed Warby, de legendarische drummer van bands als Gorefest, Ayreon, Hail Of Bullets en Vuur. Wie de recentste aflevering van Osmium, de zwaarste podcast in het Nederlands, geluisterd heeft, weet dat radiomaker Inge Janse deze editie met knikkende knieën opneemt. Ed Warby praat een uur lang over…Lees verder ›

Nadat er bij Zware Metalen een recensie werd geschreven over het meest recente Master- album Alive In Athens deed ik daarvan, zoals altijd bij een verschenen review, een berichtje naar de Facebook van betreffende band. Er ontstond een kleine digitale conversatie waarin ik op een gegeven moment vroeg of ik met een webmaster of bandlid aan het chatten was. Het antwoord bestond uit een eenvoudig "Speckmann" en toen bleek dat de beste man dus sinds jaar en dag zelf het onderhoud van sociale media doet. Er ontstond spontaan het idee om de conversatie dan maar uit te breiden en er een officieel interview van te maken Hieronder staan de vragen en antwoorden van de heer Paul Speckmann zelf. De foto's waar hij zelf op staat zijn uit het privé-archief van de beste man.Lees verder ›

Het Duitse Suidakra is nostalgisch geworden. Vorig jaar verscheen Echoes of Yore, waarop tien remasters stonden van de beste tracks volgens de fans. Overigens een uitstekende plaat die hier nog regelmatig gedraaid wordt. De band brengt in 2020 Lupine Essence, de debuutplaat, opnieuw uit. Nu ben ik ervan overtuigd dat dit een van de minste albums van de band is. De sentimentele waarde is begrijpelijk, maar een matige plaat remasteren is een beetje als een bezoek van je schoonmoeder op zaterdagochtend: niemand zit erop te wachten.Lees verder ›

Nee, Cro-Mags is niet meer de band die midden jaren ’80 de klassieker The Age Of Quarrel op de wereld losliet. Maar Harley Flanagan heeft van 2020 toch maar mooi een zeer productief jaar gemaakt met maar liefst twee Cro-Mags-releases. In juni nog kwam met In The Beginning het eerste Cro-Mags-album in twintig jaar uit en nu – nog geen zes maanden later - ligt er met 2020 alweer een nieuwe EP.Lees verder ›

Hoewel de leden van Our Oceans met bands als Cynic, Pestilence en Exivious een indrukwekkend curriculum vitae hebben, is het niet ondenkbaar dat het naar de band zelf genoemde debuut aan je voorbij is gegaan. Misschien wel omdat de muziek die de Nederlandse band op die plaat uit 2015 speelde op het eerste gehoor niet erg “zwaar” is. Ten minste niet op de wijze waarop die term gebruikelijk in (we noemen maar iets) een naam als Zware Metalen wordt uitgelegd. iTunes had zelfs het lef om er het label “country & folk” op te plakken toen we ons exemplaar erin wegzetten. Daarvan was op de eersteling geen sprake, wel van complex, etherisch voortbewegende muziek met meditatieve kwaliteiten. Denk een beetje aan de latere Cynic.Lees verder ›

Oriëntaalse metal. Artiesten verzinnen graag een eigen genre om op te vallen. Zo ook Amahiru. Als je Amahiru door Google Translate haalt, betekent het 'kansen' in een of andere Rwandese Bantoe-taal. Dit is een samenwerking tussen Frédéric Leclercq and SAKI. Een Fransman en een Japanse.Lees verder ›

Op 13 december 2001 overleed Chuck Schuldiner, bezieler en mastermind van het baanbrekende Death. Hoewel het aanlokkelijk is op deze datum stil te staan bij zijn tragisch overlijden hebben zijn familieleden daar nooit veel voor gevoeld. Zij vieren liever het leven van de man die de wereld van de zware metalen zoveel gegeven heeft in de korte tijd die hij had. Dat is ook wat wij hier zullen proberen, hoewel het natuurlijk altijd de vraag zal blijven hoeveel moois Chuck nog had kunnen maken en welke nieuwe richtingen hij nu weer zou uitgaan, zou hij de kans gekregen hebben.Lees verder ›