Dit Wit-Russische quintet zag in 2019 het eerste zonlicht, nochtans zou je dat niet vermoeden als je de bandfoto erop naslaat. The Tread Of Darkness is eigenlijk het eerste echte wapenfeit als je de EP Agony Blasphemy en wat singles ter promotie grofweg niet meetelt. De plaat komt uit via Avantgarde Music en dat is toch een erg bekende platenboer die met heel wat ervaring en een wijd verspreid distributienetwerk de band wel degelijk kan ondersteunen. Dat kunnen we enkel toejuichen natuurlijk.
Om tot de essentie te komen: de blackmetalmuziek van Ciemra is een ontkenning van de fundamenten waarop deze wereld is gebouwd. Het is een manifestatie van de donkere, duistere menselijke activiteit en baseert zich op energiestromen die dieper liggen dan de donkerste afgronden. Althans dat maak ik toch op uit de meegeleverde informatie. De Wit-Russische blackmetalscene is me, en ik geef het grif toe, toch grotendeels onbekend. Vaak is er wat inteelt: je weet wel, die gitarist speelt met die drummer bij de band van de buren of dergelijke. Zo kom je dan wel eens wat verder en ontdek je vaak een heleboel nieuwe dingen, doch die weg volgen bij Ciemra lukt niet helemaal.
Bijzonder. Een akoestische gitaarpartij die erg helder klinkt opent de plaat en het eerste nummer, Ciemra. Het geheel klinkt zuiver en proper, tegelijk ook dreigend en beklemmend. Nog even over die productie: blijkbaar zijn de heren voor het opnameproces in eigen land gebleven, maar zijn ze uitgeweken naar Tsjechië voor de mixing en mastering. Top resultaat als je het mij vraagt. Intussen weerklinkt er een sturende gitaarsolo, alvorens op eerder paganeske wijze een rollend drumgebeuren wordt ontplooid. Bijtende gitaarpartijen en dito vocalen nemen het geheel vervolgens over. Het lijkt wel een mix van het Letse Skyforger, het Sloveense Srd, het Slovaakse Besna, het Portugese Gaerea en wat modernere, eerder Franse blackmetalklanken. Als ik het goed hoor, maar ik kan me vergissen, worden de teksten zowel in de eigen taal als in het Engels gebracht. En opnieuw is die heerlijke sologitaar daar weer. Bijzonder indrukwekkende opener.
En op even indrukwekkende wijze start Four Riders. Ook hier weer die erg bijtende vocalen en die bijzonder goed gelaagde gitaarmuur. En de heren slagen er niet alleen in om je met bruutheid bij de zaak te houden, bij momenten zijn er ook wat rustigere momenten met wat zuchtende cleane lijnen, mooi! Vomiting Void start al hortend en stotend. Nochtans ontplooit het nummer zich erg bijzonder. Opnieuw die sologitaar en dan een, weliswaar kortstondig, beklijvend clean zangspel.
Vervolgens staan er nog een zestal blackmetalpareltjes voor je klaar. Je moet onthouden dat Call Of The Ancestors door zijn aangehouden monotonie in eerste instantie wat uit de boot lijkt te vallen, doch niets is minder waar. Waarom schreef ik eerder Gaerea als mogelijk invloed? Luister maar eens naar de openingsmaten van War.
Sterke blackmetalplaat, dit The Tread Of Darkness van de Wit-Russische vrienden van Ciemra. Klassiekere blackmetalelementen worden afgewisseld met wat modernere thema’s en alzo ontstaat er toch een geheel eigen geluid, mede door de erg sterke productie. Puik werk!
Score:
85/100
Label:
Avantgarde Music, 2023
Tracklisting:
- Ciemra
- Four Riders
- Vomiting Void
- Call Of The Ancestors
- War
- A Night For The Death
- Winter
- Serpent’s
- Where The Eyes Close
Line-up:
- Malvain – Zang
- Misery – Gitaar
- Zima – Gitaar
- Kurz – Bas
- Sønn – Drum
Links: