Headlines

Uit Leiden komt het gezelschap Epistulum. Een jonge band die nog maar in 2018 het levenslicht zag en direct, in eigen beheer, een naar de bandnaam getitelde EP uitbracht. Ook deze eerste langspeler From The Dead Masses komt uit in eigen beheer. Niet te snappen en jammer, want deze band bulkt van het talent. Zo, dan weet je dat alvast. De heren spelen immers een aanstekelijke, agressieve, bij momenten erg opzwepende melodische deathmetalvariant.Lees verder ›

Vier Spanjaarden die met hun ervaring uit andere bands een rauwe blackmetalband oprichten. Dat staat kort beschreven op de Bandcamppagina van deze heren, die zich Fogos noemen. Men laat zich inspireren door de Europese (pagan-)cultuur en men focust zich alzo muzikaal en tekstueel op alles wat met nihilisme en fatalisme te maken heeft. In welke andere bands deze heren dan wel hun ervaring hebben opgedaan is me vooralsnog een raadsel. Wat wel een vaststaand feit is, is dat dit Corpses And Ashes de debuutplaat is.Lees verder ›

Wat moet je als depressieve blackmetalmuzikant Georg Börner gedurende de coronacrisis doen om het leven nog ondragelijker te maken? Het enige juiste antwoord hierop kan zijn, het componeren van een nieuw epos met de titel Isolation. Dit past natuurlijk perfect in het kader van zijn eenmansband ColdWorld, waar treurnis, kwelling, dood en verdoemenis een groot deel van de inspiratie vormen.Lees verder ›

Het is alweer vier jaar geleden dat Paradise Lost-gitarist Greg Mackintosh Vallenfyre – het indrukwekkende deathmetaleerbetoon aan zijn overleden vader – ten grave droeg… Om vervolgens onder de naam Strigoi direct een nieuw zijproject in het leven te roepen. Het lijkt een passende naam want in de Roemeense mythologie zijn Strigoi getroebleerde geesten die vanuit het graf (in dit geval dat van Vallenfyre dan) zijn verrezen. En getroebleerd klinkt dit Viscera.Lees verder ›

Oh God... Wat hebben we hier? Bizar zieke bandnaam, mensheidvernietigende titel, gruwelijke (gave) hoes, bandleden met cryptische benamingen, ik begin wel een idee te krijgen waar dit heen moet gaan. Het zal in ieder geval geen Eurovisiesongfestival materiaal zijn. Wat het wel is, daar gaan we achter komen. En of het goed is uiteraard en de voortekenen dat het wel eens een stukje kwaliteit kan zijn bewijst de vorige recensie al, daar deze behoorlijk goed was beoordeeld door Bart Al Foet (Black Fucking Cancer - S/T) Dat deze nieuwe plaat nu via het obscure Sentient Ruins Laboratories uit komt is ook al een goed teken, want dit label brengt vaak hele goede releases uit.Lees verder ›

Ave Eva vertelt het verhaal van Eva die wil opboksen tegen God en daar alles wat niet Katholiek is, voor uit de kast haalt. Dit verhaal wordt verteld middels muziek en teksten van de Zweedse broers Aghora en Dödfödd die zich hebben verenigd onder de naam, Blodskam. Ergens in 1998 ontstond de band, deze viel vervolgens weer een aantal jaren in slaap en werd terug wakker gemaakt in 2014. Met de release van het debuutalbum in 2019, Là - Bas, werd er naar een eerste voorlopige hoogtepunt gewerkt. De heren hebben nu dus opnieuw inspiratie gevonden en dit Ave Eva is het lang verwachtte vervolg. De broers kregen voor de opnames van dit album, hulp van Johan Hjelm en niemand minder dan meneer Andersson, Devo, die we nog kennen van zijn werk in Marduk.Lees verder ›

Het is midden in de jaren ’70, de eerste oliecrisis is net voorbij, de Koude Oorlog is nog in volle gang, het muziekgenre disco werd opgericht, punk kwam tot leven en flowerpower was gelukkig niet langer een ding. Talloze (inmiddels legendarische) rockbands, opgericht in de jaren ’60, kregen internationale roem en geschiedenis werd geschreven. Bands als Queen, ZZ Top, Fleetwood Mac, Led Zeppelin, Lynyrd Skynyrd, Aerosmith, Pink Floyd, Kiss, Eagles, Chicago, Blue Öyster Cult, Black Sabbath en de lijst gaat nog eindeloos door. En daar is Talas, een Amerikaanse rockband opgericht door Billy Sheehan, die zich een weg probeert te slaan in de overspoelde hardrock- en heavy metalwereld. Anno 2022 komt het vierde studioalbum getiteld 1985 uit. Een album dat, zo blijkt, toch wel heel bijzonder is…Lees verder ›

Het kan soms heel erg koud worden in Portugal. Echt? Ja hoor, zeker als de platenboer van dienst, Signal Rex, een nieuwe release op je loslaat. En zeker als deze release de zesde langspeler betreft van de Finse blackmetalmachine Hail Conjurer. Dit Earth Penetration is de opvolger van Hail and Fire en Sinister, twee albums die in 2021 nog het levenslicht zagen. Hail Conjurer, de man achter deze gelijknamige band, heeft sinds het jaar van ontstaan (2017) toch al behoorlijk wat releases op zijn conto. Achttien als ik het zo even goed kan tellen. De Portugezen van Signal Rex vinden het werk van deze Fin koud genoeg om het op cassette uit te brengen. Bestial Burst, een Fins label, kiest er voor in samenwerking met Signal Rex om de cd-versie uit te brengen.Lees verder ›

Eind 2017 katapulteerde het uit Leiden afkomstige Graceless zich met het verschijnen van debuutalbum Shadowlands direct naar de top van de Nederlandse death/doommetal. Drie van de vier leden kenden elkaar al van Xenomorph, dat begin deze eeuw twee albums uitbracht en van Nailgun Massacre, dat daarna nog tot twee releases kwam. Maar dit Graceless was anders en niet alleen omdat Remco Kreft (Soulburn) naast een gitarist ook een zanger bleek te zijn. Dit Graceless, dit was liefde op het eerste gehoor. En niet alleen bij Zware Metalen: als u de afgelopen jaren op een festival bent geweest heeft u moeite moeten doen Graceless niét te zien.Lees verder ›

Na drie albums komt post-metaltrio Glassing met de EP Dire And Sulk op de proppen. Twee nummers, Dire en Sulk, je moet er maar op komen natuurlijk! Geapprecieerd voor zijn combinatie van shoegaze en post metal/hardcore kiest de band op deze EP resoluut voor de harde kant van zijn geluid en gaat hier naar mijn gevoel nog een stap verder in. Lees verder ›

Sideburn. Alweer een bandnaam die geen belletje doet rinkelen. Een korte YouTube-zoekopdracht levert echter leuke resultaten op. Met plezier offer ik me op om Fired Up, het achtste album van dit Zwitserse vijftal (actief sinds 1997) van een recensie te voorzien. Fired Up bleek een soort nieuwe start want er werden twee nieuwe bandleden ingepast: Thierry Nydegger op bas en Sickyy Lyo als gitarist.Lees verder ›

Wie vraagt welke bands het genre genaamd ‘power metal’ zijn begonnen en/of daar een zeer belangrijke rol in hebben gespeeld, komt al gauw uit bij namens als Helloween, Gamma Ray, Iced Earth, Blind Guardian en Savatage. Maar zeker één grote naam ontbreekt uiteraard nog (want ja, dramatisch effect enzo): Stratovarius. De mannen uit Finland hebben absoluut een gigantische bijdrage geleverd aan de vormgeving van dit genre en zanger Timo Kotipelto staat al jaren bekend om zijn bizar hoge stembereik. Voormalig gitarist Timo Tolkki, wordt zelfs gezien als één van de meest invloedrijke en geprezen powermetalgitaristen. Survive is het allernieuwste wapenfeit van de heren en daarmee het zeventiende (!!!) studioalbum. Is de magie er nog steeds? Gauw luisteren dan maar!Lees verder ›

Metaal is vaak hard, robuust en stevig. Een subcategorie daarvan zijn de edelmetalen, zij blijven er na verloop van tijd goed uitzien maar kunnen toch hun uitstraling en glans verliezen. Het metaal wat Cirkus Prütz ons voorschotelt is zeker niet al te hard. Het is eerder zompig, zwaar en loom maar wel glansrijk.Lees verder ›