Headlines

More Inspirations biedt je tien covers van tijdloze rockklassiekers uit de jaren 60 en 70 in een Saxon-jasje die niet allemaal even bekend in de oren zullen klinken. Degelijk gedaan, met een paar onverwachte keuzes in de bewerking.Lees verder ›

I Am The Storm is het achtste album van Redemption en het tweede album waarop Tom Englund (van Evergrey) zijn zangkunsten mag inzetten. Het vorige album was al volledig geschreven toen Tom bij de band kwam. Het lijkt erop dat hij dit keer wat meer invloed op het geluid van de band had.Lees verder ›

"Fury Of Five, bestaan die nog joh?" Dat was de reactie van een collega-redacteur toen hun promo van de EP Half Past Revenge op de digitale deurmat viel. Van het bestaan wist ik nog wel af, maar dat er nieuwe muziek uitgebracht is had ik ook even gemist. Uiteraard heb ik mij direct aangeboden om te luisteren wat de beruchte band uit New Jersey tegenwoordig produceert.Lees verder ›

Zelden zag ik een meer desolate cover van een album dan die van het derde album van de Zweedse rockers van Kardinal Sin, niet te verwarren met hun landgenoten die de bandnaam met een C aan het begin spellen. De hoes beeldt perfect uit wat de band muzikaal uit wil dragen: de mensheid stevent af op het einde der tijden door oorlogen en milieuverontreiniging. Het is daarbij ieder voor zich en de meest kwetsbaren delven als eerste het onderspit.Lees verder ›

En hoppa, ik pik hem zo uit de redactielijst, het achtste album van de melodische gotische doommetalband Hanging Garden. Nog nooit heb ik gehoord van dit Finse zevenkoppige (!) gezelschap. Ik heb geen idee waarom eigenlijk, want bands als Swallow The Sun en Insomnium behoren wel tot mijn collectie. Bovendien zijn er op Zware Metalen recensies verschenen van Inherit the Eden, At Every Door en I Am Become. Naast de twee eerder genoemde bands, behoort ook het Zweedse Draconian tot de parels binnen het genre. Het is nooit te laat om een band te ontdekken met vergelijkbare doom/death/gothic aspiraties. En zo geschiedde.Lees verder ›

Harrison McKenzie de bezieler van deze atmosferische blackmetalband Olde Throne komt uit Nieuw-Zeeland, Christchurch om precies te zijn en toch neemt de heer McKenzie thema's in de hand die goed gekend zijn op het Europese (?) vaste (?) land. Misschien niet vreemd gezien de achternaam van de heer. Heeft hij er roots? Waar het op An Gorta Mór nog ging over de grote hongersnood in Ierland, heeft hij nu een thematiek gekozen die zijn beginselen heeft in Schotland. Ditmaal concentreert hij zich namelijk op verhalen, sages en legendes omtrent spoken et cetera.Lees verder ›

Jawel, ineens was daar de nieuwe Sermon! De eerste twee uitgebrachte nummers waren volledig aan me voorbij gegaan. Totdat de digitale post van Prosthetic Records op de virtuele deurmat van Zware Metalen neerplofte in zijn volledige blinkende gouden omhulsel. Voordat we verdergaan zijn eerst de welgemeende excuses op zijn plek, aangezien het debuutalbum Birth of the Marvellous door de strenge selectie op de redactie wist te glippen. Zonde, aangezien dit al een waanzinnig debuut was. Sermon is ook nog een relatief kleine speler in de progressieve wereld, waardoor dit Of Golden Verse mogelijk voor jullie lezers een eerste kennismaking is. Eens kijken of Sermon hier een eerste plaats mee scoort of wordt het toch zilver (of brons)?Lees verder ›

Voidscape is een melodische deathmetalband uit New Jersey, Verenigde Staten van Amerika. De band zegt me op zich niks. Niet moeilijk, want deze EP Odyssey Of Spite is de eerste echte release van deze band die in 2017 van start ging. Als je wat gaat grasduinen in de achtergrond van de bandleden, met name in deze van Justin Spaeth, kom je er vanzelf achter dat deze brave man nog altijd actief blijkt te zijn in Tombs. Een blackmetalband met wat post- en industrialinvloeden die getekend zijn door Season Of Mist. Dit Voidscape zit op Nefarious Industries. Een label dat me toch niet echt bekend is voor zijn waslijst aan death- en blackmetalreleases.Lees verder ›

Bleeep-twieedelieedieedel-squeek-squeek-skraakatcha-brr-brr-bleeep, zegt de gitaar. Doodeliedoodeliedoodeledoodel-brommerdebrombrom, doet de bas. Pampampammapammerdepam-tsch-tschts-tattattatttattatta, doet de drum. Bleeeegh, zegt de zanger.Lees verder ›

Het Finse Sieluhaaska (verspilling van de ziel) komt met een zwartgeblakerde EP. Dit Kun aurinkoni kuoli (toen mijn zon stierf) is zoals verwacht geen vrolijke plaat, maar doet elk levenslicht doven. Het titelnummer start aanvankelijk nog wat simpel. De structuren bevinden zich voornamelijk op een bed van mid-tempo drums. Ruwe en desolate gitaren doen hier dienst als melancholische, maar ook scherpzinnige instrumenten. Saasta, bezieler van dienst en vocalist, klinkt als een kraai met licht dichtgeknepen strot. Naarmate deze korte schijf vordert klinkt zijn stemgeluid ook steeds indrukwekkender. Voor deze EP heeft dit heerschap de hulp gevraagd van drummer S.S. Blutsauger.Lees verder ›

Wat krijg je als je (ex-)bandleden van Izegrim, God Dethroned en Bleeding Gods bij elkaar zet en samen muziek laat maken? Blijkbaar smelt dat samen tot één van de beste symfonische deathmetalbands die Nederland rijk is. Misschien wel de allerbeste! Want waarom wachten met deze conclusie als die vanaf het begin af aan al duidelijk is?Lees verder ›

In 2021 droeg ik op eigen initiatief het album Pilgrim aan van het Duitse Thron ter recensie op Zware Metalen. Nadat ik mijzelf trakteerde op enkele luisterbeurten via de ondergrondse kanalen, was ik al snel van het materiaal overtuigd. Een notering in de ZM Jaarlijst op plaats 112 geeft aan dat er nog genoeg werk aan de winkel is om meer luisteraars te overtuigen van deze Duitse degelijkheid. Waarop ik mijzelf direct de vraag stel of een degelijk album volstaat om tot grotere hoogte te stijgen?Lees verder ›

Krap 24 minuten heerlijke grafherrie van Grafhond, een relatief nieuwe speler in Nederlandstalig blackmetalland. Het zijn de heren Nachtvorst en Graaf Graf die elkaar gevonden hebben en hun gezamenlijke passie voor de jaren '90 black metal weer naar voren halen. Ze blijken wat genoeg te hebben van de huidige wat modernere stromen binnen ons geliefde subgenre en grijpen dus graag terug naar bands uit de tweede golf van de black metal.Lees verder ›

Voor fans van Marduk, Taake & Satyricon, aldus de promo van Uprising Records. We hebben het hier over het Deense Lotan. Melodische black metal die zich laat vermengen met zogenaamde black’n’roll, waarbij agressie de boventoon voert. Het is maar dat u het weet. Uit Denemarken komen zeker wel een aantal sterke bands, waaronder bijvoorbeeld een blackmetalband als Afsky. Laten we eens beluisteren of het prachtige Denemarken met Lotan weer een goede band rijker is!Lees verder ›