Margantha – Blood Moon Sacrifice

Geschreven door op 29-06-2025 om 20:30.

Margantha is een nieuw gevormde Italiaans-Finse black/deathmetalformatie. Deze drie heren zouden hun sporen wel al verdiend hebben bij menig ander bekende band maar hier willen ze iets geheel anders doen. Daarom dat we ook niet meteen mogen weten wie ze zijn. Op de EP Blood Moon Sacrifice, hun eerste release, vertelt een oudere dame een legende over een weerwolf die een bergachtige regio zou terroriseren. Die oudere dame zou de grootmoeder zijn van de zanger van de band. Deze dame heeft het verhaal weer van haar grootmoeder enzoverder enzovoorts. Het geeft aan hoe erg de drie heren gesteld zijn op verhalen en conceptalbums.

De heren Nocturnus I tot en met III hebben niks aan het toeval overgelaten want het is niemand minder dan Andy La Rocque (King Diamond) die aan de knoppen zat. Hij leverde zelfs wat soleerwerk af.  De heren van de promofabriek noemen de muziek van dit Margantha een kruisbestuiving van Behemoth, Naglfar, 1349, Mgła, Uada en Gaerea. En als je dan nog eens wat beter zou doorluisteren dan kom je ook nog eens spoortjes Celtic Frost, Venom en natuurlijk King Diamond tegen, hoe kan het ook anders. Ik noem dit soort praatjes altijd verkoopspraatjes die maar zelden de hele lading dekken. Iets wat ook voor deze EP na grondig doorluisteren weer zal kloppen.

Vier nummers om te ontdekken of deze nieuwe formatie goed genoeg is om op termijn aan het voorfront mee te strijden. Het titelnummer waarmee de EP van start gaat, doet ondanks de verhaallijn en het erg puike artwork toch wat voorzichtig en ingetogen aan. De productie is helder en zuiver maar het ontbreekt hem toch aan net wat meer ballen. Ik voel de bijtende kaken van de weerwolf niet echt, om maar even mee te gaan in de legende. Nochtans worden de screams, de diepere keelklanken en de gemillimitreerde blastpartijen bijzonder goed en dreigend uitgevoerd. Curse Of The Full Moon heeft dan weer meer een trappelende kadans. De rollende toms en kicks, waarvan deze laatste toch net een wat te hoog bijgeluid heeft gekregen, zijn hiertoe de instrumenten. In dit nummer hoor je ook een bas die het graag wat eigenzinniger aanpakt en dat bevalt me best.

Miriam And The Endless Night wordt omhuld en omgord door stevig drumwerk en dito soleerwerk, vermoedelijk zit de heer La Rocque hier voor iets tussen. De verwijzing naar Naglfar en in mindere mate 1349 kon je hierboven lezen. Awel, enige knipoog naar deze bands vind ik terug in het afsluitende Wolves At The Door. Een nummer dat ik toch het meest performante en krachtige van deze EP vind.

Dit Italiaanse-Finse Margantha doet met Blood Moon Ritual echt wel moeite om zijn symfonische black/deathmetal goed over te brengen. Op heden lukt het nog niet helemaal om zich van genregenoten te onderscheiden maar de band is toch op de goede weg. Om nogmaals binnen de legende te blijven: de weerwolf is er wel maar ik zie toch net wat te weinig vlees tussen de tanden.

Label:

Rockshots Records, 2025

Tracklisting:

  1. Blood Moon Sacrifice
  2. Curse Of The Full Moon
  3. Miriam And The Endless Night
  4. Wolves At The Door

Line-up:

  • Nocturnus I – Zang, bas
  • Nocturnus II – Gitaar
  • Nocturnus III – Drum

Links: