Motörhead – The Manticore Tapes

Geschreven door op 05-07-2025 om 17:09.

Ian ‘Lemmy’ Kilmister is dit jaar precies tien jaar dood maar sinds zijn overlijden zijn er alweer zesendertig (!) officiële releases van zijn Motörhead uitgekomen: splits, EP’s, compilaties, boxsets en live-albums en dan rekenen we de demo’s en singles niet eens mee. Nu ligt voor ons plaatje zevenendertig: The Manticore Tapes.

Motörhead’s Three Amigo’s (foto: Sheila Rock)

De mensen die de Motörhead-schoorsteen rokende houden presenteren dit album als een ‘lost album’. Alsof een stagiair ergens in een kelder een doos geheime mastertapes vond waarop in kraaienpoten stond dat het opnames van Motörhead waren. Welnu, het zijn inderdaad nooit eerder uitgebrachte opnames uit augustus 1976. De kenner weet dan al genoeg: dat was nog een jaar voordat de eerste titelloze Motörhead-plaat het levenslicht zag! Inderdaad kenner, dit zijn de eerste opnames die zijn gemaakt in de klassieke Three Amigo’s bezetting: Lemmy op bas en vocalen, Fast Eddie Clarke op gitaar en Philty Animal op drums. Geen van de heren is meer in leven dus terugblikken op het hoe en waarom met de direct betrokkenen is onmogelijk. De naam van deze release is overigens afkomstig van de studio waar alles is opgenomen: de Manticore Studio in het Londense Fulham.

En wat is er dan te horen op The Manticore Tapes? Welnu: een beginnende band. Niets meer en niets minder. Drie mannen die nog op elkaar ingespeeld moeten raken en duidelijk op zoek zijn naar hun eigen sound. De muziek leunt begrijpelijkerwijs heel erg op de spacerock van Lemmy’s voormalige band Hawkwind (er staan niet voor niets twee covers op, of eigenlijk drie met de nieuwe versie van Motörhead) met hier en daar wat bluesinvloeden.

De rock-’n-rollmachine die Motörhead uiteindelijk zou worden, is nog niet te horen op The Manticore Tapes al staan er lekkere versies op van Leavin’ Here (met name de alternate take) en Motörhead. Witch Doctor en Iron Horse / Born to Lose zijn weggezet als instrumentaaltjes maar dat komt vooral omdat de microfoon van Lemmy lijkt te zijn uitgevallen want in de verte is hij nog wel te horen. Het maakt deze release in de eerste plaats gewoon een oefensessie van een beginnende band die de fijne kneepjes van het eigen werk eronder probeert te krijgen. Met terugwerkende kracht is het een opname met een zekere relevantie maar dat was het toen natuurlijk niet en dat is hoorbaar.

Tja, wat moeten we hier nu mee? De die-hardfan haalt dit natuurlijk in huis, net als die zesendertig voorgaande releases. De doorsnee liefhebber van de band – waar ik mijzelf onder schaar – slingert dit eens een keer aan vanwege de historische waarde. De rest van de wereld haalt zijn schouders op over deze zoveelste Motörhead-uitgave. Toen Lemmy nog leefde zag hij met enige regelmaat al releases van zijn band voorbijkomen waar hij geen weet van had, dat is na zijn dood dus niet anders. Mensen met te veel geld kopen  trouwens de Super Deluxe Bookpack Edition met als extraatje een livealbum (hoewel dit Blitzkrieg on Birmingham ’77 in 1989 al is verschenen) en een -single (Live at Barbarella’s Birmingham ’77) en een boekje waarin wordt teruggeblikt op de vroege Motörhead-jaren en de opnames van deze release. Blijkt dat Lemmy zelfs daar niet meer onder ons voor hoeft te zijn want de honneurs worden waargenomen door muziekjournalist Kris Needs.

Label:

BMG, 2025

Tracklisting:

  1. Intro (instrumental)
  2. Leavin’ Here
  3. Vibrator
  4. Help Keep Us on the Road
  5. The Watcher (Hawkwind cover)
  6. Motörhead (Hawkwind cover)
  7. Witch Doctor (instrumental)
  8. Iron Horse / Born to Lose (instrumental)
  9. Leavin’ Here (Alternate Take)
  10. Vibrator (Alternate Take)
  11. The Watcher (Alternate Take, Hawkwind cover)

Line-up:

  • Lemmy Kilmister – Vocalen, bas
  • Fast Eddie Clarke – Gitaar
  • Philty Animal – Drums

Links: