Geschreven door Yves Pelgrims op 05-07-2025 om 17:17.
De mannen met de eend zijn er weer, dit keer met een achtste volledige album genaamd The Thunderfist Chronicles. Hoewel je telkens wel weet wat je kan verwachten met Alestorm, blijf je benieuwd wat het dit keer weer zal zijn. In elk geval deed de EP van Voyage of the Dead Marauder van vorig jaar me uitkijken naar een volgende plaat die uiteraard mooi klaar is voor het festivalseizoen.
Wat opvalt is dat enkele nummers op deze nieuwe plaat best wel technisch zijn. Opener Hyperion Omniriff klinkt aardig groovy met bepaalde gitaarpartijen die zelfs wat neigen richting Children of Bodom. Ook Killed to Death by Piracy klinkt aanvankelijk wat dreigend, maar uiteraard gooien deze piraten het roer om en laten ze het geheel ludiek klinken met heel wat dansbare folklore en techno. De stevigere moshpit zal er zeker komen bij Frozen Piss 2 dat meteen van start gaat met dubbele bas en die heel wat prima vocale kracht heeft. De afwisseling met ska maakt het een typisch product van deze bende, maar de plotse Japanse gastzang aan het eind van dit nummer was zelfs vreemd voor hún doen. Erg geslaagd en het lukt hen dus nog steeds om me te verrassen.
Voor diepgaande teksten moet je zeker nooit aan het adres zijn van Alestorm, maar wel voor feestnummers. Ongetwijfeld is dat op deze nieuwkomer het nummer Banana. Naast hun liefde voor bananendaiquiri presenteren ze je hier ook een elektronische en groovy oorwurm die misschien wel het hardst blijft hangen sinds topper Mexico. In elk geval is het veel interessanter dan de poging tot diepgang met The Storm. Geen idee waarom ze dit geprobeerd hebben, want het past eigenlijk niet bij een band als deze. Als Bowes op Mountains of the Deep vervolgens zingt over grote borsten dan blijft er ook niet veel meer over van het diepgaande experiment halfweg. Mountains of the Deep is als je het mij vraagt ook gewoon instrumentaal veel interessanter gebracht.
We moeten het tot slot nog hebben over de olifant in de kamer, want het langste nummer van deze band vind je ook op deze plaat met afsluiter Mega-Supreme Treasure of the Eternal Thunderfist. Het is vooral een zeer epische track geworden die vanaf minuut zes ook wat blackthrasherig wordt en vervolgens wat richting de gepeperde folk metal gaat om dan weer aan te knopen bij pikante power metal. Het gaat alle kanten op om weer met het epische te eindigen. Een mooi probeersel, maar ik mis toch wat opbouw en een doordachte structuur.
Het merendeel van de lezers van deze review zal, gok ik, gewoon willen weten welke Alestorm-track in hun barbecuemetallijst moet voor hun volgende roosterfeestje waarbij de nodige biertjes vloeien. Met Frozen Piss 2, Mountains of the Deep en vooral met Banana heeft Alestorm er weer wat hits bij voor de zomerfestivals. Het heeft me ook wel benieuwd gemaakt naar bananendaiquiri en of zoiets te zupen valt met deze hitte.
De redacteuren van Zware Metalen schrijven ieder jaar op vrijwillige basis duizenden artikelen om de metalscene van Nederland en België te ondersteunen. Hiervoor zijn we afhankelijk van inkomsten die gegenereerd worden door het plaatsen van advertenties. Indien deze niet afkomstig zijn van directe partners (zoals poppodia en festivalorganisatoren), zal de overgebleven ruimte opgevuld worden door automatisch gegenereerde advertenties van Google AdSense. Omdat deze gebruik maken van zogeheten ‘tracking cookies’, hebben we volgens de AVG-wet jouw toestemming nodig om deze advertenties weer te kunnen geven. We begrijpen dat onze lezers hun privacy op het internet waarderen, maar het accepteren van het cookiegebruik houdt Zware Metalen (en dus indirect de metalscene) in leven. We hopen daarom dat je instemt met het gebruik van de cookies. Mocht je er interesse in hebben, kun je onze privacyverklaring lezen.
