Epica – Aspiral

Geschreven door op 01-07-2025 om 18:55.

De keuze voor de negende albumtitel van de landgenoten van Epica is buitengewoon interessant. Aspiral heeft niets met medicijnen te maken, maar heeft het wel over het breken van een spiraal. Het breken van de dagelijkse gewoonte en het timmeren aan een nieuwe weg. Het brengt ook met zich mee dat de verwachtingen ongelofelijk hoog liggen, want dat betekent voor mij dat er na de voorganger Omega dus een volledig nieuw pad is ingeslagen. Kan deze symfonische metalband dat waarmaken?

In elk geval kan je al stellen dat dit misschien wel de meest gestroomlijnde Epica-plaat ooit geworden is. De symfonische spiraal op deze plaat wordt gevoed met moddervette, haast djenterige grooves die je wat in hogere sferen weten te brengen. Zangeres Simone zingt daar op krachtige wijze op in, waardoor je nummers krijgt die meteen blijven hangen, zoals Arcana en Obsidian Heart. Het is dus niet dat Epica verder de progressieve baan op gaat; wat mij betreft hebben ze die kaart genoeg getrokken doorheen de jaren.

Misschien gaat het wat te ver om er dan ook maar een sticker op te plakken, als ware het Within Temptation. Niet om afbreuk te doen aan die landgenoten, maar Epica blijft op metalvlak toch wel wat complexer doorbanen, hoewel Aspiral misschien wel fans van het commerciëlere genre wat meer zal aantrekken dan dat op de vorige platen het geval was. Neem een topper als Apparition, waar een catchy vibe het nummer blijft voeden, maar waar de band wel duidelijk haar instrumentale, symfonische verhaal in heeft aangebracht. Het betekent echter niet dat elk nummer meteen een commercieel schot in de roos wordt. Soms blijft het aardig complex met een progressieve insteek. T.I.M.E. is op die manier een track die toch wel even moet wennen, zowel vocaal als op vlak van de instrumentale dynamiek van het nummer. Persoonlijk vind ik het vrijgegeven Fight To Survive eentje van de mindere nummers op deze nieuwkomer.

De afsluitende titeltrack dient tot slot als ballad van de plaat, maar toch wordt het meer dan dat. Het begint rustig, maar na het interludium met de prachtige woorden, bouwt de band toch nog op naar een ‘episch’ hoogtepunt. Jazeker, Epica is nog steeds trouw aan de bandnaam en wie daar op deze nieuwkomer twijfels over heeft, moet maar even The Grand Saga of Existence – A New Age Dawns Part IX erbij nemen.

Het is niet alsof met Aspiral een nieuwe band te horen is, verre van zelfs. Ik geloof ook niet dat het de bedoeling was van Epica om helemaal een andere richting in te slaan, maar dit is wel een zeer toegankelijke plaat geworden die daarnaast ook instrumenteel heel krachtig klinkt en met een uitstekende productie gepresenteerd wordt. Misschien zit de nieuwigheid van Epica in het feit dat ze de meezingbaarheid van pakweg een Consign to Oblivion door de opgedane ervaring hebben verpakt in een diverse en krachtige metalplaat met sterke nummers.

Score:

82/100

Label:

Nuclear Blast Records, 2025

Tracklisting:

  1. Cross the Divide
  2. Arcana
  3. Darkness Dies in Light – A New Age Dawns Part VII
  4. Obsidian Heart
  5. Fight to Survive – The Overview Effect
  6. Metanoia – A New Age Dawns Part VIII
  7. T.I.M.E.
  8. Apparition
  9. Eye of the Storm
  10. The Grand Saga of Existence – A New Age Dawns Part IX
  11. Aspiral

Line-up:

  • Mark Jansen – Gitaar, orchestratie, zang
  • Coen Janssen – Synth, piano, orchestratie
  • Simone Simons – Zang
  • Ariën van Weesenbeek – Drums, gitaar
  • Isaac Delahaye – Gitaar, zang
  • Rob van der Loo – Bas

Links: