Sad Iron is een bekende naam in de Nederlandse metalgeschiedenis. De band is circa veertig jaar geleden opgericht door gitarist Bernard Rive en staat bekend als één van de eerste speedmetalbands van Nederland en kan in een adem worden genoemd met acts als Raven en Exciter. Jarenlang had de…Lees verder ›
We keren even terug naar eind jaren ’90 toen verschillende opstandige hardcorebands furore maakten in steden zoals New York of Los Angeles. Zonder enige schroom werden boodschappen van angst en sociaal bewustzijn verspreid door jongeren die deze subcultuur van heavy metal zagen als een positieve uitlaatklep voor hun woede.…Lees verder ›
Carnation speelde eens niet in Japan, op een boot in Amerika of op tour met grote bands in het buitenland. Je moet je kansen grijpen als die zich voordoen, dus trok ik naar Heist-op-den-Berg waar deze heren voor het thuisfront nog eens een show deden. Ik sprak hen even voor de show over hun interessante jonge verleden en hun beloftevolle toekomst. Zanger Simon en gitaristen Bert en Jonathan stonden…Lees verder ›
Nog twee platen uit 2018 liggen hier rond te slingeren. Deze is er eentje van. The Great Heartless van Codename : Delirious, een Italiaanse band die naar eigen zeggen dubmetal maakt. Het is hun debuutalbum, ook al zien deze heren er niet meteen jong en onervaren uit. Schijn kan…Lees verder ›
Misschien doet de naam Monkey3 bij sommigen nog steeds wenkbrauwen fronsen, maar na een muzikale carrière van ruim achttien jaren zouden we het Zwitserse viertal gerust als de pioniers van de psychedelische progressieve stoner rock mogen bestempelen. De vijf vorige langspelers waren telkens van een dermate hoog niveau dat…Lees verder ›
Brant Bjork. Zo, gelijk de aandacht van elke zichzelf respecterende palm desert rock liefhebber. De man die iedereen kent van Fu Manchu en Kyuss komt met een nieuw cadeautje. Een solo album. Brant Bjork brengt altijd iets acceptabels. Het is een van de weinige zekerheden in het leven. Het…Lees verder ›
Thecodontion is wat je noemt een uniek project. Het concept achter de band is ontsproten aan de creatieve geesten van twee Italianen: Stilgar, bassist van dienst, en Heliogabalus, die zorgt voor het vocale element. Aangezien geen van beide bandleden een expert is in het bespelen van de elektrische gitaar…Lees verder ›
Cirith Gorgor. Neerlands black metal trots voert al ruim twintig jaar het zwartgeblakerde vaandel en brengt met Sovereign album nummer zeven uit. De Limburgers weten album na album een hoog niveau te halen, al viel de vorige mij ietwat tegen. Maar de furie die ik daar miste, is terug…Lees verder ›
Jij hoeft geen poespas op je death metal. Jij wilt gewoon melodieuze agressie door je speakers pompen. Jij zoekt death metal die klinkt alsof je jouw knuffelbeer met een stomp voorwerp kapot ragt. Dan is Hedonihil hier, om je audio-installatie vakkundig op te blazen. Hedonihil valt te herkennen als…Lees verder ›
Paul Raymond, toetsenist en gitarist van het legendarische UFO is op 73 jarige leeftijd overleden aan een hartaanval. Dit heeft zijn vrouw bekend gemaakt op sociale media, via onderstaand bericht. Hoewel misschien niet helemaal “zware metalen” vinden we UFO toch meerdere keren terug in ons archief. Zo bespraken we de albums Sharks en A Conspiracy Of Stars en zagen we de band in 2017 nog optreden tijdens City Rock.…Lees verder ›
De Amerikaanse band Possessed houdt begin mei – na een hiaat van ruim dertig jaar – zijn nieuwste wapenfeit Revelations Of Oblivion boven de doopvont. Met No More Room In Hell mochten we zo’n kleine maand geleden al een eerste song uit dit album verwelkomen. En evenveel tijd later beslist de vijfkoppige deathmetalformatie om nu ook een tweede nummer aan de publieke opinie voor te stellen: Shadowcult. Leuk weetje…Lees verder ›
Met grote droefenis meldt onze redactie het overlijden van Michiel Eikenaar, die op 12 april van ons is heengegaan. Michiel was een opmerkelijke metalmuzikant, letterlijk en figuurlijk een grote meneer, die we ons vooral zullen herinneren als frontman van Dodecahedron. We wensen de nabestaanden, vrienden en kennissen veel sterkte toe.Lees verder ›
Ter voorbereiding op de Empath-toer, doet de Canadese genie en proghoofd, Devin Townsend, een mini-toer aan, in de vorm van een intieme, akoestische set en vragensessie. Zware Metalen was er bij! Lees verder ›
Ritual bestond onder diverse namen al acht jaar toen de band in 1993 met zijn debuutalbum Trials Of Torment op de proppen kwam. Het was de tijd dat death metal met harde hand heerste over ons geliefde metalgenre. Daar de stijl van Ritual te omschrijven is “als ergens in…Lees verder ›
Ik weet het nog goed, ergens mid-september 2010. Ik kreeg de debuutrelease van de Zweden van Istapp, Blekinge, in handen. Al vanaf het eerste nummer, Vinterriket, werd ik van de sokken geblazen. Ik ben daarna wat gaan grasduinen in het repertoire en beluisterde Köldens Union uit 2007. In 2015 kwam…Lees verder ›
Geslagen, gebroken, op het canvas gemept… en dan toch een uitweg vinden uit alle miserie. Rechtstaan en weer verdergaan. Dit is de insteek, dit is het thema dat de Canadezen van Numenorean gebruiken op de tweede langspeler: Adore. De band bracht eerder Home uit in 2016. En ging op tour met Deafheaven,…Lees verder ›
Celestial Mechanics laat horen wat er gebeurt als Shane Embury (te veel om op te noemen, maar onder andere bekend van Napalm Death, Lock Up, Venomous Concept en Meathook Seed) en producer Russ Russell hun jarenlange gesprekken over muziek dan toch bezegelen met een heus album. Lees verder ›
Mijnwerkersblackmetal, dat klinkt eigenaardig… Maar zo interpreteer ik toch de biografie. Deze Duitsers van Dauþuz zijn blijkbaar gekend in deze stijl, want de laatste plaat is al de derde in de rij na In Finster Teufe (2016) en Die Grubenmähre (2017). Voor mij is hij een nobele onbekende, dus ga ik er eens goed voor zitten. Lees verder ›
"A completely convincing mixture of Fear Factory, Strapping Young Lad and Machine Head", zo klonk het destijds toen Nuclear Blast het debuut van het Deense Raunchy uitbracht. We spreken over het jaar 2001. Het zou niet het beste album van Raunchy worden (dat was Confusion Bay, drie jaar later), maar de promopraat was niet gelogen. Lees verder ›
Terwijl de lente langzaam ontluikt en de winterjassen langzaam weer in de kast worden gehangen, komt ook het festivalseizoen weer op gang. Maar voordat we weer massaal verzamelen in een circustent of de openlucht, is er eerst nog de tweede editie van The Hague Metal Fest. 20 april, veilig binnen in de grote zaal van de Haagse poptempel Paard. Zware Metalen mailde met de organisatie: Max Hendriks en Nina…Lees verder ›
