Het is een hype, eenmansprojecten van dronken dames die wat in een microfoon kwijlen, begeleid door meestal niet meer dan een MIDI-keyboard en wat ruisklanken. De scheidslijn tussen 'geluid' en 'muziek' vervaagt steeds verder. Lees verder ›
Het is een hype, eenmansprojecten van dronken dames die wat in een microfoon kwijlen, begeleid door meestal niet meer dan een MIDI-keyboard en wat ruisklanken. De scheidslijn tussen 'geluid' en 'muziek' vervaagt steeds verder. Lees verder ›
Met Empath brengt Devin Townsend een groots en meeslepend album uit. En wat doet hij dan, professioneel als hij is? Hij mediteert wat, neemt een kop koffie en gaat een goed gesprek aan met Zware Metalen. Over van alles eigenlijk, maar vooral over zijn keuze om geen compromissen meer te sluiten. En over Chad Kroeger natuurlijk! Hé, hoe gaat het? Goed! Geen probleem toch dat ik mijn camera niet…Lees verder ›
Het was een progressief en intens avondje, die laatste dinsdag van maart. In Den Haag verzamelden The Ocean, Downfall of Gaia en Herod zich in Paard. Het werd een lekker avondje met vloedgolven sludge, uitgesponnen post-black metal en een springende zanger. Het Zwitserse Herod rekent zowel King Crimson als Meshuggah tot diens invloeden en dat leidt in de praktijk tot een muzikale opgevoede stoomwals die van start gaat nadat…Lees verder ›
Een heruitgave, zoals gezegd laat ik die meestal passeren. In dit geval is het een schaamteloze actie van mezelf waarbij ik deze kans aangrijp om een klassieker uit 1999 van een review te voorzien. Metal Blade brengt deze plaat trouwens opnieuw uit omdat het Zweedse Vomitory 30 jaar oud…Lees verder ›
Het heeft lang geduurd. Veel te lang. De aanvoer van obscure black metal in 2019 kwam maar niet op gang. Veel had te maken met mijn overdreven maatschappelijke productiviteit op professioneel vlak. Hoog tijd om die de kop in te drukken met de meest onprofessioneel mogelijke muziek. Laten we…Lees verder ›
Ieder jaar een Face Your Underground, zo hoort het. De nieuwste schijf uit de Rotten To The Core-fabriek van Filip ligt voor me, terwijl de vorige nog vers in het geheugen ligt. Nummer achttien had kleppers als Panchrysia, E.B.D.B., Marginal, Warbeast Remains en Innervate in zich, met doomband My…Lees verder ›
Hoe spreken Franstaligen hernia uit? Ernia dus, lolbroeken uit l’Espagne. Italianen spreken het ook zo uit trouwens, maar alleen omdat zij dat woord als moedertaal gebruiken voor het ongemak van vele zwarelastendragers. Zwaar, lastig, ongemakkelijk…juist, dit debuut gaat eventjes steken.Lees verder ›
De line-up van Graspop Metal Meeting is gecompleteerd. Dertien nieuwe bands zijn aan de affiche toegevoegd.Lees verder ›
De liefhebber van de betere progressieve rock en metal heeft 6 april al weken met rood omcirkelt in de agenda staan. Duycker in Hoofddorp houdt dan A British Prog Invasion XL: een heerlijk festival met vijf topacts uit de frontlinies van de Engelse progressieve rock en metal, aangevuld met de fine-fleur van Nederland. Een vooruitblik.Lees verder ›
De Belgen van Witchlords gooiden hun debuutplaat, vastgebonden aan een baksteen, door onze digitale ruit. Power metal is wat de klok slaat. Omdat de lokale 'scene' aandacht verdient, zal Demons in the Dark een deftige recensie krijgen.Lees verder ›
In 2017 kwam de Amerikaanse band Eyes Of The Living met het album War On Dead. Het album heeft de archieven van onze site niet gehaald, wat betekent dat ofwel het album destijds niet interessant genoeg werd geacht, of het album simpelweg onze redactie helemaal niet gehaald heeft.Lees verder ›
Tsjechïe, het land van voetbalclubs als Slavia Praag of Sparta Praag, zoals je wilt. Tsjechïe, ook het land van Maniac Butcher, Sekhmet en waarschijnlijk nog een hoop bands die ik niet ken. Tsjechïe, eveneens het land van Hnus Umirajici, een band die met het gelijknamige album een debuutplaat lanceert.Lees verder ›
Laat ik gewoon een open deur intrappen: de Franse folkmetalband Haeredium zorgt met zijn nieuwste album Ascension wederom voor een sterk staaltje muzikale klasse waarbij accordeon, fluit, mandoline, bouzouki en violen de bovenhand halen.Lees verder ›
In het kader van de promotie van hun in januari 2019 verschenen dubbel-conceptalbum The Great Adventure, trad de Neal Morse Band dinsdag 26 maart op in Poppodium 013. Multi-instrumentalist Neal Morse (ex-Spocks Beard) maakt progressieve rockmuziek en is hier op Zware Metalen zeer waarschijnlijk geen bekende. Zijn drummer wellicht wèl: Mike Portnoy (ex-Dream Theater, The Winery Dogs, Avenged Sevenfold, etc.). De band bestaat verder uit Eric Gillette (gitaar), Randy George (basgitaar) en Bill Hubauer (toetsen).Lees verder ›
De Zweedse powermetallers van Bloodbound vliegen in 2019 de luisteraars tegemoet, op de rug van draken met het zwaard geheven. Epische epistels over de opkomst van een drakenrijk, een koningsslachter en tovenarij komen allen aan bod. Lees verder ›
Noorse black metal is nog steeds in, dat bewijzen niet enkel foute verfilmingen van bepaalde boeken, maar ook bands als Nordjevel. Niet de eerste de beste band, dit is een interessant staaltje Scandinavische inteelt met leden uit bands als Doedsvangr, voormalig Ragnarok, voormalig Dark Funeral en voormalig 1349. Ik nam er bewust de bands tussenuit…Lees verder ›
Zoekt u nog een topfavoriet voor uw volgende jaarlijst onder het kopje ‘beste nieuwkomer’? Lees dan gerust verder. Aoratos is een nieuwkomer op de zwarte markt en is het nieuwe geesteskind van Naas Alcameth, ook wel bekend van Nightbringer en het zieke Akhlys, waarvan de laatste uit 2015 steevast in mijn top drie…Lees verder ›
Als we denken aan één van de grootste old school metalbands uit de Lage Landen, dan is Pestilence toch zeker een band die de Nederlandse vlag met verve heeft doen wapperen in metalland. Consuming Impulse is een deathmetalklassieker van formaat en nu dertig jaar later brengt de huidige incarnatie van de band het album integraal aan de man. Pestilence werd opgericht in 1986 en waar beter dan diens geboorteplaats…Lees verder ›
Na drie EP’s en een compilatiealbum komen deze Fransen, afkomstig uit Lyon, met een volledige langspeler. De band speelt naar men zegt occulte, atmosferische black metal. En dat is ook precies wat het is. Eerder traag uitgevoerde, lang uitgesponnen nummers met een gemiddelde speelduur van om en bij de…Lees verder ›
Een twee track EP. Is dat de moeite om te reviewen? Is dat de moeite om tijd in te steken? Wel, volmondig – Ja! Woe is een band uit New York, Verenigde Staten. Ik ben de band wat uit het oog verloren na de fabelachtige release Quietly, Undramatically uit 2010.…Lees verder ›