Cannabis, Canada, Cana-wie? Anvil, één van de grootvaders der heavy metal is terug op de bühne voor album nummer achttien! Het uit twaalf nummers bestaande Legal At Last verschijnt op Valentijnsdag (eh, romantisch?) en brengt een duidelijke boodschap. De beste heren draaien al flink wat jaren mee in de…Lees verder ›
Boven Eindhoven doet storm Ciara haar best om banners van de Effenaar te rukken. Er vliegt een dranghek om en de lange rij wachtende fans kleumt wat dichter bij elkaar. Geen weer om een hond door te jagen... en toch zijn muziekliefhebbers weer uit verschillende landen bij elkaar gekomen om zich op te warmen aan de power metal van Amaranthe. Het Finse Blind Channel zorgt met een brok energie eerst nog even voor een kleine rock invasie op het podium. Het publiek is 'mee' en wanneer Elize Ryd, gehuld in een zwart-gouden cape, het podium op loopt zit de sfeer er al meteen goed in. Bijna recht evenredig met het aantal nummers verdwijnen ook laagjes van Elize's outfit, tot bij Helix en hoogtepunt Drop Dead Cynical enkel nog een soort van balletpakje over blijft. De donkere Zweedse legt de hele avond moeiteloos contact met het publiek en brengt enthousiast een warme boodschap over liefde en respect. Hoe hard het buiten ook waait, deze 'onsterfelijke bloem' houdt stand en fotograaf Kitty van de Waart was er bij om het vast te leggen. Lees verder ›
Pleurisy, daar ligt ondertussen ook alweer twaalf jaar stof op. De Nederlandse deathmetalband kon ik net voor zijn houdbaarheidsdatum verstreek nog interviewen en dat was naar aanleiding van een prima plaat genaamd Seizure. De muzikanten in de band waren niet van de minste, vooral George Oosthoek doet wellicht een…Lees verder ›
Dit Italiaans vijftal noemt zichzelf een atmosferische heavymetalband, maar is veeleer een progressieve metalband te noemen. Ik wijt dit verkeerd etiket eerder aan hun label dan aan de band zelf. De band bestaat al sedert 2005, maar slaagde er nog nooit in om echt potten te breken. Last Frontier…Lees verder ›
Goed zo Bart, weer een review van een EP die niemand zal lezen. Zarraza uit Kazachstan, echt waar, waarom toch? Nochtans doe ik er niet om. Ik haal gewoon voldoening uit het vinden van dit soort bands. Bands die echt wel de moeite zijn, om wat voor reden dan…Lees verder ›
Wat zou een goeie naam zijn voor een Oost-Duitse atmosferische blackmetalband? Blutbad? Goeie keuze, maar helaas is deze naam al geclaimd door een andere band waarvan niet één van de leden Duits praat. Blutbad is namelijk een Italiaanse stonerrockband. Si Italiano. Je leest het goed. Ik dacht dat men…Lees verder ›
Orange Clocks, een naam die een duidelijke verwijzing is naar de filmklassieker A Clockwork Orange. Verwacht echter geen verse dosis ‘ultra-violence’ of referenties aan die ‘good old Ludwig-Van’. Vandaag zweven we namelijk naar hoge hoogten en zinken we naar diepe diepten. Het zeskoppige Orange Clocks is een band uit…Lees verder ›
Tijdens het kijken naar bandjes in Hedon kwam ik onlangs een bevriende muzikant tegen. Hij vroeg me een recensie te vragen voor het nieuwe album van Ossaert “want Nederlandse black metal zit in de lift en het genre is sinds de jaren negentig nog volop in ontwikkeling”. Omdat ik…Lees verder ›
De grap die Steel Panther heet gaat nu al ruim dertien jaar (en met alle voorlopers van de band zelfs twintig jaar) en vijf albums mee. Daarmee heeft de (glam)metalband een stabielere carrière opgebouwd dan de meeste voorbeelden die tegelijkertijd worden geëerd en geparodieerd. Hoewel het artistieke hoogtepunt wel is geweest (All You Can Eat uit 2014), geeft het niet eens bijzonder boeiende Heavy Metal Rules de heren Michael Starr (zang), Satchel (gitaar), Lexxi Foxx (bas) en Stix Zadinia (drums) de gelegenheid de pruiken weer op te zetten en de wereld rond te reizen. Zware Metalen kon zoals gebruikelijk de verleiding niet weerstaan en nam een kijkje bij tussenstop TivoliVredenburg.Lees verder ›
Dat Polen zeer machtige metalbands heeft, is allang geen geheim meer. Denk maar aan Vader, Behemoth, Decapitated en Mlga. Genoeg reden om releases van bands uit dit land in de gaten te houden dus! Laat nu deze maand Blaze Of Perdition even aankloppen op de deuren der zware metalen…Lees verder ›
We schrijven niet 1962 en waarom niet? We hebben het niet over de brand in de Innovation te Brussel, één van de grootste rampen uit de Belgische geschiedenis. Nu heet deze keten gewoon Inno, maar daar gaat het eigenlijk niet over. Het gaat hier om de band Inno, een…Lees verder ›
Het Finse Black Royal brengt muziek die zich niet eenvoudig laat classificeren. Tijdens de start van het eerste nummer Coven denk ik nog van doen te hebben met een akoestisch geaarde metalband, maar al snel vallen de dreigende gitaarriffs zomaar uit een woud van treurwilgen. Een bulderende ietwat hese…Lees verder ›
Regarde Les Hommes Tomber – wat een bandnaam – is een relatief nieuwere eend in de blackmetalvijver. De band bracht in 2013 het eerste album uit via Les Acteurs De L’Hombre en vanaf dan ging het hard. Veel shows, ook op grotere festivals, hebben de Fransen volledig op de…Lees verder ›
In juni van dit jaar schotelt het Meetjeslandse Primal Creation ons een nieuwe plaat voor. Een eerste nummer mogen we met trots als eerste voorstellen. Hier krijg je als voorproefje van dat voorlopig nog naamloze nieuwe album Vial Play te horen.Lees verder ›
Amaranthe en Angela Gossow (bekend van Arch Enemy) hebben samen een video in elkaar gezet. Do or Die is de titel van het nummer, dat je hier kunt bekijken. Later dit jaar verschijnt de zesde langspeler van Amaranthe via Nuclear Blast.Lees verder ›
Machine Head heeft een nieuwe single en zette deze niet toevallig op Valentijnsdag online. Frontman Robb Flynn noemt het immers een anti-Valentijn nummer. De song heet Circle The Drain en is een droevig lied over je relatie die kapot gaat, hoe deze breuk vervolgens geaccepteerd wordt en je daarna weer verder gaat met je leven. Flynn laat ook weten dat er in de toekomst waarschijnlijk meer singles zullen worden…Lees verder ›
Doc Holliday Metal Productions heeft het weer mooi voor elkaar: het programma van de derde editie van Doc's BlackFest puilt weer uit van de nodige bands die het niet zo hebben op georganiseerde religie, gezelligheid, vrolijkheid en het leven in het algemeen. Zware Metalen blikt vooruit op de bands die 15 februari Willemeen in Arnhem onveilig maken.Lees verder ›
Ergens diep verscholen tussen de bomen, ergens ver weg verstopt in een op het eerste zicht mistroostig en grimmig landschap, ergens tussen hemel en aarde, of beter gezegd, hel en aardkorst, daar ligt een verbinding die het mogelijk maakt dat sterfelijke zielen toch in staat zijn contacten te leggen met zij die lijken te beschikken over bovenmenselijke eigenschappen. Je kan ook eenvoudigweg neerpennen en schrijven dat het toch een hele belevenis is en een apart gevoel geeft van binnen, wanneer je de mogelijkheid krijgt om iemand als Ihsahn te interviewen. Iemand die je toch kan beschouwen als één van de grondleggers van de black metal.Lees verder ›
Ihsahn, als je deze naam uitspreekt, weet iedereen in metalland over wie we het hebben. De man die met Emperor een immense stempel drukte op alles wat met (black) metal te maken heeft. We kennen hem ook van zijn soloproject Ihsahn. Met deze vijftrack EP, met als titel Telemark, grijpt hij terug naar zijn roots. Lees dan vooral naar zijn roots als persoon. Telemark is immers de regio waar hij is opgegroeid, daarom ook het gebruik van het Noors in de teksten.Lees verder ›
Wat Kvelertak – wurggreep in het Noors – voor mij zo’n leuke band maakt, is het feit dat hij er probleemloos in slaagt om rock ’n roll, hardcore punk en blackened heavy metal met elkaar te laten samensmelten. Een hybride muziekvorm die men liefkozend black ’n roll noemt. Indien Lemmy Kilmister veertig jaar later was geboren en in Noorwegen was opgegroeid, was de kans naar mijn gevoel heel groot geweest dat Motörhead zo had geklonken.Lees verder ›
