Beltez – A Grey Chill And A Whisper

Ik ben het vergeten, maar het moet een jaar of vier geleden zijn. Ik stond toen in een oude, ondergrondse bunker in Aken te kijken naar een Duitse blackmetalband. Dat bleek Beltez te zijn. De heren maakten meteen indruk. Niet alleen door hun muziek maar ook door het immense pedalenbord dat een van de gitaristen bij zich had. Het nam zowat een kwart van het podium in beslag. Ik dacht nog, Here Jezus, wat moet er toch allemaal gedaan worden om een bepaald geluid uit een box te laten komen. Ik ben meer van de instelling ‘insteken die kabel en spelen maar!’.

Deze Duitsers, uit de regio Keulen, brengen via Avantgarde Music nu hun nieuwste telg aan de man, A Grey Chill And A Whisper. Ik ben benieuwd, want na het bovenvermelde optreden ben ik ze wat uit het oog verloren. Dit nieuwe album telt maar liefst negen nummers, allen met een toch wat zwaarwichtige titel. Nochtans is de opener, een instrumentaaltje op piano, eerder een wat angstaanjagend startertje.

De aarde splijt open bij The City Lies In Utter Silence. Een priemende gitaarmuur ondersteund door een ondoordringbare drumvesting wordt tevens voorzien van een spervuur aan brandende vocale partijen. De hele keet staat binnen luttele seconden in de fik. De Duitsers slagen erin de aandacht bij het geheel te houden door een aangename mix te maken van ultra brute arrangementen en eerder trage vertellende thema’s. Productioneel zit het ook behoorlijk snor, niet te scherp maar ook niet te dof. Het voelt heel erg Scandinavisch aan met een geutje Franse wijn om het weg te drinken weliswaar. Een van die aangename dingen op deze plaat is dat de bas toch zijn plaats kent. Zeker in de wat tragere, slependere stukken passen de accenten perfect. Black Banners of de eerste maten in A Taste Of Utter Extinction zijn hier een voorbeeld van. Ook opvallend in dit nummer, zijn de wat hogere screams, passen evenzeer perfect.

Deze kerels gaan op bovengeschreven elan vrolijk en zwaarwichtig verder, ze doen dit met bravoure en precisie. Neem nu ook de wat subtiele intro van The Unwedded Widow, daar lijken geen aanslagen te veel uitgevoerd te zijn. Het duurt alzo wel net wat te lang eer de furie terug aanwezig is. Waar het nog een heerlijke blastplaat leek te worden bij het aanhoren van de eerste noten, lijkt het of dat gegeven toch grotendeels weggeëbt is naarmate de plaat vordert. Alhoewel met de titelsong de snelheid weer aangezwengeld wordt. Voor mij is dit toch het sterkste nummer van de plaat.

Deze nieuwe telg van Beltez is meer dan de moeite waard om te beluisteren. Hopelijk kan ik een van de volgende maanden hem nog eens aan het werk zien. Ik ga me dan ook nog eens focussen op het pedalenbord van de gitarist.

Score:

80/100

Label:

Avantgarde Music, 2020

Tracklisting:

  1. In Apathy And In Slumber
  2. The City Lies In Utter Silence
  3. Black Banners
  4. A Taste Of Utter Extinction
  5. The Unwedded Widow
  6. From Sorrow Into Darkness
  7. A Grey Chill And A Whisper
  8. I May Be Damned But A Least I’ve Found You
  9. We Remember To Remember

Line-up:

  • Christian – Bas
  • Dominic – Gitaar, zang
  • Jens – Gitaar, zang
  • Marc – Zang
  • Sebastian – Drum

Links: