Threnody – Bewildering Thoughts (25th Anniversary Edition)

Het releaseschema van Redrum Recordz is nogal eclectisch. Waar we er de nodige breakbeatalbums vinden, verschijnt daar ineens en voor het eerst op vinyl het Bewildering Thoughts-album van Threnody. Heel vreemd is dat toch niet, want de banden tussen Redrum-labelbaas Mike Redman en de Schiedamse band gaan ver terug. Toen Bewildering Thoughts in 1995 uitkwam werd het immers in de spotlights gezet middels een door Redman geregisseerde clip. Nu slaan hij en de band de handen nog eens ineen om het 25-jarig jubileum van het album te vieren

Bewildering Thoughts is echt een kind van zijn tijd. Op het debuut As The Heavens Fall uit 1993, klonk Threnody vooral als een volbloed deathmetalband. Twee jaar later was duidelijk dat de eerste golf van hoogwaardige deathmetalreleases wel voorbij was en veel bands – bang om met het genre ten onder te gaan – zochten nieuwe wegen. Niet zelden verdwaalden zij daarbij in een moeras van weinig aansprekende muziek om enkele albums later terug te keren naar het vroegere geluid. Threnody deed met dit Bewildering Thoughts echter een behoorlijk geslaagde poging om actueel te blijven, inclusief hoes die doet denken aan de tentoonstelling van “opgezette overledenen” die in die tijd voor veel ophef zorgde.

Doorheen het album lijk je de avontuurlijke zoektocht van de band stapsgewijs te kunnen volgen. Zo opent de plaat met korzelige modernere riffs en melodieuze leads die wat doen denken aan de stijl die Gorefest op Erase omarmde. In Fin De Siecle horen we dan nog drogere kuchriffjes die steeds een beetje opschuiven, met bands als Prong en Helmet ook behoorlijk van die tijd. Andere tracks zijn (met name in het drumwerk) technischer, overigens zonder dat we het persbericht helemaal kunnen volgen in de term “progressieve death metal”. Daarbij maken we een kleine uitzondering voor het einde van Willful, dat uitmondt in een Voivod-iaans freakfestijn met een licht etherische gitaarsolo waarop het lekker wegzweven is. Solitude echter begint eerder droevig met een pakkende dubbele lead, terwijl Silence dan toch echt een heuse doomsong is. De lead in het nummer doet niet onder voor wat de grote Engelse (death)doomnamen in die tijd brachten: “My friends, don’t weep for me as I explore new lands”. Treffender had de band het niet kunnen zeggen!

Profanation en Autumn zoeken die nieuwe landen weer in de progressievere regio’s en behoren tot de sterkste tracks van de plaat, waarbij de laatste zelfs swingend te noemen is. Ook het afsluitende Farewell heeft de tand des tijds heel behoorlijk doorstaan. Mede door de praatzang aan het begin dient de vergelijking met The Gathering zich aan zou de bezetting van Always… bij elkaar zijn gebleven om nog een laatste, wat complexer nummer op te nemen. Alleen het instrumentale Black Nazareth heeft moeite de overtocht naar 2020 te maken. In de vijfenhalve minuut die de song duurt gebeurt ondanks de wave invloeden en Megadeth-achtige loopjes eenvoudigweg niet genoeg om de aandacht vast te houden. De leads naar het einde toe klinken wel mooi bluesy.

Bewildering Thoughts is allereerst een plaat van zijn tijd (inclusief wat lichte mix). Maar het is er wel een die ook nu lekker weg luistert en daarmee toch een beetje tijdloos is. En dat nu op vinyl in de felblauwe kleur van de heftige hoes.

Zelf horen hoe Bewildering Thoughts na al die jaren klinkt? We mogen van Redrum Recordz een exemplaar weggeven!

Label:

Redrum Recordz, 2020

Tracklisting:

  1. Dare Restrain
  2. Willful
  3. Bewildering Thoughts
  4. Solitude
  5. Fin de Siecle
  6. Silence
  7. Black Nazareth
  8. Profanation
  9. Autumn
  10. Farewell

Line-up:

  • Rene Scholte – Gitaar, vocalen
  • Erik van de Belt – Gitaar
  • Richard van Leeuwen – Drums
  • Henry McIlveen – Basgitaar

Links: