Drimys Winteri, ontstaan in 2015, is een Chileense atmosferische blackmetalband. Ik zou het eerder pagan blackmetalband noemen. Nu, als het beestje maar een naam heeft natuurlijk. In 2016 werd door de band de vijf track demo Magica Y Onirica Natura uitgebracht. Als je naar de cover kijkt van de recentste…Lees verder ›
De Amerikaanse blackmetalband Yellow Eyes speelt intense black metal op geheel eigen wijze. De samenhang op deze inmiddels al weer vijfde plaat is soms wat ver te zoeken, terwijl de heren tegelijkertijd toch in staat zijn om een naargeestig en coherent geheel te smeden. De oorzaak voor dit gegeven…Lees verder ›
Inmiddels is er meer duidelijkheid over de tourplannen van Rammstein in 2020. 10 juni doet de band het gloednieuwe Park De Nieuwe Koers in Oostende aan, 24 juni is het Goffertpark in Nijmegen aan de beurt.Lees verder ›
Het zesde album van het muziekproject van Neige is getiteld Spiritual Instinct en komt op 25 oktober via Nuclear Blast uit. Naar eigen zeggen was het opnemen van Spiritual Instinct een lang en uitdagend proces, maar is Neige echt trots op het werk en kan hij niet wachten om de nieuwe muziek te delen. Lees verder ›
In zijn zeventien jarige bestaan is Ne Obliviscaris steeds meer terrein aan het winnen in Europa. Zo speelde de progressieve extreme metalband speelde zelfs op het hoofdpodium van FortaRock dit jaar. Aldaar zag Zware Metalen de kans om zanger en violist Tim Charles na de show te interviewen.Lees verder ›
J.B.O., oftewel James Blast Orchester, is toe aan de dertiende langspeler. Duitsers jawohl. Wer lässt die Sau raus? heet het werk. Letterlijk vertaald betekent dat zoveel als: 'Wie laat het zwijn uit'. De 'Sau raus lässen' wil echter zoveel zeggen als de beest uithangen/losgaan/de snol in jezelf loslaten. Nou, kom maar op heren.Lees verder ›
Alsof we nog niet genoeg werk hebben aan promo's die ons zo opgestuurd worden, reviewen we ook nog eens wat ons pad toevallig kruist. In dit geval de nieuwe Astwind uit Colombia. Coldmurk is de man achter dit schepsel, dat sinds 2013 bestaat en voor de tweede keer een langspeler lanceert. Atmosferische black metal mijn beste, zo klinkt het.Lees verder ›
Het is al even geleden dat ik iets van het Hellenic blackmetalgezelschap Dizziness ter hand nam en het voorzag van een verslag. Offermort Heritage uit 2013 was de laatste om precies te zijn. De epische meloblack met een hoge graad aan heroïsme was aardig, zonder meer.Lees verder ›
Uit Armenië komt deze band genaamd Temple of Demigod. (Dat zie je zo aan het onderstaande logo nietwaar?) De man achter dit eenmanscreatuur heet Mark Erskine en is sinds 2014 in de weer met het maken van symfonische en melodische black en death metal. Hij speelt eveneens in Ghoulchapel…Lees verder ›
De Duitsers van Critical Mess houden het tempo er lekker in. Nadat begin vorig jaar het debuut Human Preay uitkwam, komen ze nu in de zomer van dit jaar met de opvolger Man Made Machine Made Man. Op vocaal gebied is er nog steeds een hoofdrol voor Britta Görtz van het…Lees verder ›
Ik ben fan van de Belg die zich Déhà laat noemen. Bijna alles wat hij doet is zwart goud waard. Van zijn werk met Cult of Erinyes, zijn recent verschenen Acathexis, het ultradoommateriaal genaamd Yhdarl en vooral Imber Luminis. Hij maakt ook muziek met zijn eigen naam, en zoals bekend is…Lees verder ›
Gojira is in trek. Het meest recente album Magma uit 2016 betekende de definitieve doorbraak voor de groep die al 23 jaar lang aan de weg timmert. Binnen enkele jaren promoveerde de progressieve deathmetalband van voorprogramma in clubs tot headliner van onder andere Dynamo Metal Fest en Into The Grave. Terwijl de Fransmannen nog maar net terug zijn van hun tour door Noord-Amerika, komen ze nog even langs onze hoofdstad voordat ze allerlei Europese metalfestivals aandoen. Zware Metalen was gecharmeerd van deze kans om de geliefde band weer eens in een popzaal te kunnen bewonderen en stuurde fotograaf Ruben en redactrice Marleen naar de Melkweg om verslag te doen. Lees verder ›
Nu en dan waag ik me nog eens aan een thrashplaatje, iets wat meestal leidt tot het opzetten van de echte klassiekers na het horen van een zoveelste herhalingsoefening. Niet dat ik er niet van hou, mijn eerste metalplaat ooit was Morbid Visions van Sepultura en dat virus is…Lees verder ›
In 2012 kwam Worlfrano Ketzer door zijn eigen hand te overlijden. GGUW, Gegen Gravitation und Willensfreiheit, wat zoveel betekent als ‘tegen zwaartekracht en vrije wil’, was ook ten dode opgeschreven. De twee extreem neerslachtige EP’s die de band uitbracht, besprak ik al eerder. Gegen Gravitation und Willensfreiheit uit 2012…Lees verder ›
Progressieve death metal, ik krijg er niet genoeg van. Meer dan eens heb ik absolute juweeltjes ontdekt in dit sub-genre en de lijst kan mij niet groot genoeg zijn. Genoeg reden om weer rond te speuren naar een nieuwe proggy deathplaat in de Zware Lijst. De keuze is ditmaal…Lees verder ›
Donder en bliksem, dat waren de weerscondities op woensdagavond toen Godsmack uit Boston in Tilburg stopte voor een show op hun recente tournee. Op een bepaalde manier was het ook donder and bliksem waarvan de fans van modern metal in de 013 konden genieten. Het kwintet speelde een donderende set, begeleid door een flitsende lichtshow. Voordat Godsmack het podium betrad, was het de lokale helden Call The Riot die…Lees verder ›
Er lopen op deze aarde een groot aantal dames van over de veertig die bij het horen van de naam Johny Depp niet droog te föhnen zijn. Ook de muziek van Alice Cooper, Aerosmith en The Cure doet hun oestrogeenniveau over het algemeen stijgen tot hoogten waar niet tegen…Lees verder ›
Roadsaw brengt al sinds 1995 stoner die het best te omschrijven valt als heavy rock. Luie rock ‘n roll, maar dan lui in de vorm van de hangmat met een pilsje. Relaxed dus. Tinnitus the Night heet dit album. Tinnitus is je wellicht bekend als ‘oorsuizen’. Het komt allemaal…Lees verder ›
Leather Leone, is die nog actief? Blijkbaar wel. De voormalige vocaliste van cultband Chastain gaat alweer een behoorlijke tijd mee. Na 30 jaar vond zij het tijd om de debuutplaat te doen herleven. In 1989 bracht haar soloproject Leather zijn debuutplaat uit. Hoe die destijds werd ontvangen is mij onbekend.…Lees verder ›
Als je de kans krijgt een van de beste live-acts ooit te mogen aanschouwen, dan laat je die natuurlijk niet liggen. Dus ga ik vandaag alweer op bedevaart naar Tilburg, om aldaar Het Lam Gods te aanschouwen. Vergezeld van enkele fijnzinnige support-acts zal het gezelschap daar vandaag nogmaals hun duivels ontbinden, als een soort algemene repetitie voor de grote zomerfestivals die eraan komen. De opener van vanavond is AntropomophiA,…Lees verder ›
