Wat niemand zelfs maar had durven dromen, is toch gebeurt: AC/DC is terug. En met de meest logische bezetting. Zanger Brian Johnson werd doof, bassist Cliff Williams was met pensioen en drummer Phil Rudd zat vaker in de rechtszaal dan achter zijn instrument. En tóch zijn ze weer opgetrommeld door bandleider Angus Young, die ook zijn neef Stevie weer optrommelde. Vandaag vraagt de band via social media of de…Lees verder ›
Via Facebook deden we onlangs een oproep richting verzamelaars met een grote collectie van één specifieke band. De vraag was om de collectie te delen door middel van een foto. Uit al die inzenders koos de redactie enkele verzamelaars die vervolgens een apart, uitgewerkt artikel krijgen. Met andere woorden: de collectie komt in de spotlights te staan. Vandaag presenteren we met trots de zevende verzameling! Lees verder ›
Deze Duitsers spelen melodische death metal in de straat van oude Goden Edge Of Sanity of At The Gates, zo beschrijft toch het promo-bedrijf achter dit Empyreal Sorrow. Nu, dat is allemaal te hoog gegrepen hoor. Met wat moeite hoor je deze Goden terug, ik zie deze nog jonge band meer als een kleinere broer van Illdisposed. De reden hiertoe is dat de songstructuren maar vooral de groove, de interactie grunt, scream en clean maar ook het soleerwerk op dit debuutalbum een verwijzing zijn naar de grote Deense broer. Ook fans van oude Dismember of Grave zouden deze jonge horde wel eens kunnen pruimen.Lees verder ›
Velen onder jullie kennen de 40-plusser achter deze band. Filip Dupont (Hemelbestormer, ex-Gorath, ex-Horus, ex-Theudho, ex-Bathsheba), inderdaad, ondertussen een stuk meubilair in de Belgische - extreme - metalscene. Anders dan anders pakt hij bij Wolven uit met een staaltje crustcore, uiterst agressieve crustcore.Lees verder ›
Aan de zuidkust van Spanje schijnt niet alleen de zon. Je kan er ook pootje baden in het heerlijke, heldere water. In de regio Andalusië, meer precies in Almeria, zit er ergens een muzikale duizendpoot verstopt die luistert naar de naam O.C. Deze brave man heeft al door meerdere watertjes gezwommen want je vind zijn naam ook terug in line-up's van regionale death- en grindcorebands. En eerlijk gezegd, dat hoor je ook in zijn eerste blackmetalplaat. Je kan je dan ook afvragen waarom de schoenmaker niet gewoon bij zijn leest blijft.Lees verder ›
Laatste dag van september, laatste lichting video’s. Hier zijn Six Feet Under, Nachtblut, Nanga, Reasons Behind, Caesarean en Garmarna.Lees verder ›
Dreams Of Avalon is een project van de Zweed Joachim Nordlund, bekend van Astral Doors en Sky Of Rage. Toen eerstgenoemde band een pauze inlaste, dook Nordlund de studio in om een aantal nummers op te nemen in de door hem zo geliefde stijl: jaren '80 hardrock. Denk nu niet dat Dreams Of Avalon klinkt als een van de vele hair metal bands die destijds erg populair waren. Dit project moet het hebben van bombastische, pompeuze nummers waarin bij tijd en wijlen de toetsen een stevige duit in het zakje mogen doen.Lees verder ›
Zo, is dat lang geleden, zeg! Ik heb weer een progressieve rock/metalplaat te pakken. En nog een debuut ook. Deze band, of eerder gezegd projectgroep, bracht deze maand Sonic Birth op de schabben. Beste lezers, ik presenteer u een band waar u waarschijnlijk nog niet van heeft gehoord, maar waar de meeste van u de artiesten wel zullen kennen: The Progressive Souls Collective.Lees verder ›
Ahoy, mateys! Calarook uit Winterthur is hier. Hijs de zeilen, schrob het dek, haal het anker op, kam de veren van uw papegaai netjes. Uw portie piratenmetal is weer binnen!Lees verder ›
Wat iedereen al aan zag komen, is nu ook gebeurd: Burton C. Bell heeft Fear Factory verlaten. De zanger laat weten dat de juridische strijd met ex-bandleden, inclusief gitarist Dino Cazares, hem heeft uitgeblust en een flinke aanslag is geweest op zijn portemonnee.Lees verder ›
Hier gaan we weer. Vandaag stellen we de video’s voor van The Prophecy 23, Nothing, Skeleton Pit, Deeds of Flesh, Annisokay, Illumenium en Splinterbomb. Lees verder ›
Zware Metalen bestaat dit jaar twintig jaar en dat vieren we met dat waar het allemaal om draait: live muziek! Na een avondje death metal is het nu tijd voor meer duisternis. Vrijdag 30 oktober melden zich Terzij de Horde, Doodswens en Ggu:ll om met ons het glas op de afgelopen twee decennia en te proosten op de vele die nog mogen volgen. UPDATE: Het is momenteel nog niet duidelijk in hoeverre dit optreden geraakt wordt door de recentelijk aangekondigde coronamaatregelen. Allereerst hebben deze maatregelen (nog) geen betrekking op de datum van het concert. Daarnaast heeft P60 Amstelveen een ontheffing van deze maatregelen aangevraagd, welke momenteel (nog) niet gehonoreerd is. De kaartverkoop van deze concertavond is daarom wederom een dag opgeschoven naar vrijdag 2 oktober. We betreuren deze gang van zaken uiteraard ten zeerste.Lees verder ›
Als ik jou Brant Bjork moet voorstellen kan ik met zekerheid zeggen dat stonerrock niet jouw ding is. De kerel is namelijk stoner royalty. Als mede-oprichter van het legendarische Kyuss stond deze man mee aan de wieg van de Palm Desert Scene. Dit is iemand waartegen ik meneer blijf zeggen, zelfs wanneer hij in mijn gezicht zou staan spugen. De man kan uiteraard drummen, maar speelt tevens zowel gitaar als basgitaar en heeft een stem waar Fred Durst zijn linker teelbal voor zou inruilen. En oh ja, hij weet hoe hij een album moet produceren. Vraag dit maar aan de mannen van Fu Manchu.Lees verder ›
Daar hebben we vriend van de show Jo Capitalicide weer. Ditmaal met de voortzetting van de band Zex. De bandnaam is nu Cannibal en het album Fire Meets Steel. Het woord 'steel' zit erin, dus het is natuurlijk speed metal. Gretchen Steel doet de kenmerkende vocalen hier. De productie is van de afdeling punk en underground, terwijl de riffs volop jaren '80 ademen. Check nog even de foeilelijke cover, kots in een prullenbak, en jank deze cassette aan.Lees verder ›
Het is weer eens tijd voor zo’n band waarvan je denkt: wat is dit nou weer? Dit keer is de beurt aan Bangladeafy, een duo uit New York dat muziek maakt die je zou kunnen omschrijven als letterlijke drum and bass. Denk dus niet aan de drum and bass zoals je die zou kunnen kennen uit de ravescene. Nee, gewoon letterlijk een drumstel en een basgitaar. Op het nieuwe album Housefly is de elektrische basgitaar bij het grofvuil gezet en wordt het basgeluid gefabriceerd met samplers en synthesizers.Lees verder ›
Toen Zware Metalen vorig jaar met Arjen Lucassen sprak over de aanstaande concertreeks ter ere van Into The Electric Castle kwam ook een nieuw project ter sprake waar Arjen mee bezig was. Dit zou niet onder de noemer Ayreon verschijnen. In een jaar tijd kan veel veranderen want inmiddels is dit project toch als nieuw album van Ayreon verschenen met de titel Transitus. Wij belden weer met Arjen om meer over het album te weten te komen.Lees verder ›
Varg is een Duitse band waarvan je hoopt dat ze een keer een fantastisch album gaan schrijven. Das Ende Aller Lügen vond ik wel een leuk liedje, los van de belachelijke teksten. Verder bleef het helaas veelal bij eendimensionale en vooral saaie viking/pagan metal. Nou, strik de veters maar; volgens Napalm Records heeft de band zich op Zeichen heruitgevonden. Varg is teruggegaan naar de roots, en bewandelt van daaruit een nieuw pad. Dat wil ik meemaken...Lees verder ›
From Russia with black metal. Dat er heel wat straffe blackmetalacts uit de Siberische wouden komen gekropen mag geen verrassing zijn, gezien de gigantische omvang van dit gebied. De groene omgeving inspireert vooral tot atmosferische black metal met pagan en door de natuur geïnspireerde thema’s, maar daarnaast zijn er ook nog voldoende Russische bands die een andere weg kiezen. Theosophy maakt bijvoorbeeld geen atmosferische black metal, laat ik daar al duidelijk over zijn. Nochtans is hun thuishaven Barnaul de hoofdstad van het bergachtige en ongerepte Altai Krai, een uitzonderlijk biodivers gebied waarvan een groot deel tot het UNESCO werelderfgoed behoort. Hoewel deze natuurlijke omgeving zeker een invloed zal gehad hebben op de ontwikkeling van hun muziek, is het niet hun primaire inspiratievorm.Lees verder ›
Derde album voor deze Deense rockers. Heavy bluesrock doen ze, denk aan Khöld op een stonerdag met rocky vocalen. Bersærk zingt alles in het Deens. Soms ontdek je weer eens iets nieuws. Zo ontdekte ik dat het Deens niet echt een mooie taal is, vergeleken met het Noors en Zweeds. Alles klinkt harder en ruwer in het Deens.Lees verder ›
Don't Sleep is een punkrockband uit het Oosten der Verenigde Staten. Het gezelschap bestaat uit Dave Smalley. Ja, Dave Smalley. Ik hoef eigenlijk niet verder te gaan, want u weet al wat u te horen gaat krijgen. Pop punky songs met pompende baslijntjes en catchy refreinen, maar wel met genoeg kracht om voor punk te mogen doorgaan. Don't Sleep doet inderdaad precies dat op Turn the Tide. Voor ik het vergeet: De rest van de band bestaat uit de bandleden van The Commercials en Junction. Dat zijn toch ook geen onbekende namen.Lees verder ›
