Er zijn bands die proberen om op elk album anders te klinken, of in ieder geval een creatieve zijweg nemen. Of dat nou om persoonlijke redenen is, of omdat men bang is voor een bepaald stempel, dat laten we dan maar in het midden. En dan heb je bands als Incantation, die zeggen: In 1992 vonden we wat we doen gaaf en in 2020 vinden we dat nog steeds gaaf. En dus komt album nummer twaalf genaamd Sect of Vile Divinities uit.Lees verder ›
Hier zijn we weer met de vrijdagse traditie: metalvideo’s à volonté. Hier zijn vervolgens Genus Ordinis Dei, Chris Wicked met Gaahl, Oldblood, Uada, Slaughterday, Ghøstkid met Mille Petrozza, Harlott, Vicious Rumours, Therion, Phil Campbell and the Bastard Sons, Tribulation, Iron Savior, Black Veil Brides, Ektomorf, Mr. Bungle, Inquisition, Dragony en Dead Poet Society. …Lees verder ›
Uit het komende – tweede – album Under tiden jag sålde min själ till Satan van het Finse blackdeath crust fenomeen Dispyt krijgen we bij Zware Metalen de primeur van de eerste nieuwe videoclip. De band met frontman Mathias Lillmåns ( …and Oceans, Chthonian, Finntroll) kun je hier bekijken. Op 11 december 2020 verschijnt de plaat via Immortal Frost Productions. Link: DispytLees verder ›
Ergens tussen de eeuwige monolieten van de onaardse stad R'lyeh klinkt een bekend geluid. Jawel, het is weer eens een band die zijn inspiratie put uit de werken van H.P. Lovecraft. Dit keer zijn het de Amerikaanse desertrockers L’uomo Nero. Een nieuwe formatie die hun eerste werk in de vorm van vier EP’s willen uitbrengen. Waarom ze dan niet een volledig album in één keer uitbrengen, is mij een raadsel. Maar gelukkig staat het iedereen vrij om te doen wat hij wil.Lees verder ›
In de Schwarze Szene is Schwarzer Engel (recht in de doelgroep natuurlijk) wel een dingetje ja. Op Kreuziget Mich boet mastermind Dave Jason voor de zonden van de mensheid. Da’s lief van hem, dus zullen we hem maar niet vertellen dat iemand dat een goede 2000 jaar geleden ook al eens heeft gedaan.Lees verder ›
Twee blauwe cassettes in een heel speciale uitvoering, een fotoboekje met scenes uit mentale hospitalen jaren '30 (vermoed ik), een patch en twee stickers met de opdruk "strange therapy". Het doet me puur qua uiterlijk denken aan Nurse With Wound. Het blijkt een compilatie te zijn, waar een Amsterdams label zich achter schuilhoudt genaamd Strange Therapy. Een label met als motto "Mending minds, inverting insanity".Lees verder ›
Het begint zo te zien een vast gegeven te worden dat ik tegen het einde van elk jaar stuit op nieuw onbekend vrouwelijk talent. In december 2018 ontdekte ik een binnengekomen promo van het Amerikaanse Vouna, een jaar later stuitte ik op een single van het Finse Vermilia - dat onlangs collega Joris nog fan maakte met het nieuwe Keskeneräisiä Tarinoita – en nu is het BleakHeart, tevens uit Amerika, dat zich in mijn kijker speelde. Oké, waar eerstgenoemde eenpersoonsformaties zijn, hebben we hier wel te maken met een volwaardige bandbezetting en betreft het hier ook geen eigenzinnige interpretatie van black metal.Lees verder ›
Op Halloween-zaterdag startte de meest unieke stream die tot nu toe is uitgezonden. Althans, dat beweren de heren en dame van het Amerikaanse Code Orange. Samen met de twee hardcorebands Jesus Piece en Year Of The Knife en het experimentele Machine Girl, beloofde het een avond vol spektakel te worden. De setting van de stream was in sneakpreviews al een beetje prijsgegeven door de headliner van de avond en eerlijk is eerlijk, het zag er zeer veelbelovend uit. De initiatiefnemers van Code Orange geven de fans meerdere opties voor vanavond: de meest eenvoudige aankoop is die van het kaartje dat je tevens de mogelijkheid geeft om het nog niet eerder verschenen nummer The Cutter te downloaden. Bij het meest uitgebreide pakket krijg je een individuele meet & greet met de band via Zoom, een speciaal T-shirt, een gesigneerde poster en ben je live als publiek te zien in een klein kader tijdens de uitzending. Ingenieuze ideeën en opties die passen bij het vernieuwend karakter van Code Orange. Maarten Ondersteijn keek namens Zware Metalen mee.Lees verder ›
Met Extinction (2017) sloten de Australische thrashers van Harlott hun trilogie over de opkomst en ondergang van het menselijk ras af. Toch gaf frontman en belangrijkste songschrijver Andrew Hudson het vierde album een titel mee die logisch volgt. Detritus Of The Final Age laat zich immers vertalen “afval/brokstukken van de eindtijd”. Ook de muziek die Harlott op zijn vierde brengt sluit aan op die van de voorgangers, zij het niet naadloos. Hudson is namelijk bewust op zoek geweest naar een extra invalshoek. Hij heeft die gevonden en zo horen we op Detritus Of The Final Age naast de gekende felheid en agressie ook een zekere zorg en duisternis.Lees verder ›
Zo af en toe word je als recensent compleet verrast. Dan ligt er plots een album voor je neus waardoor je onderkaak op je bureaublad klapt, je ogen uit hun kassen rollen en je oren vuurrood van genot worden. Het debuterende Nederlandse Mask of Insanity krijgt het voor elkaar en levert met Damnation is Eternal een prachtplaat vol melodieuze zwartgeblakerde deathmetal af.Lees verder ›
Wat hebben The Amity Affliction, Knocked Loose, Strike Anywhere, Rotting Out en Year Of The Knife met elkaar gemeen? Allen brachten dit jaar nieuw materiaal uit via Pure Noise Records. Het label herbergt inmiddels behoorlijk wat veelbelovende bands en in dat rijtje mogen we Chamber vanaf nu toevoegen. Het viertal uit Nashville schuift met Cost Of Sacrifice zijn eerste wapenfeit naar voren en bij Tempo-Team zouden ze blij zijn met deze vier aanpakkers. De mix van noise, math- en hardcore is intens en past in dat opzicht perfect bij de collega's van Year Of The Knife , hoewel we ook invloeden van tig andere bands kunnen plaatsen bij dit debuut.Lees verder ›
Wanneer je als jarenlange Kiss-fan de mogelijkheid hebt om een cd te reviewen waaraan een ex-Kiss-lid meewerkt, dan spring je daar natuurlijk direct bovenop. In dit geval gaat het om Bruce Kulick, die een flinke bijdrage levert aan Destination van Chris Manning.Lees verder ›
Onlangs reviewde ik het zeer degelijke Martwa Aura-album genaamd Morbus Animus. Dat album kon ik maar niet fysiek te pakken krijgen, omdat het label zo Pools is als de doorsnee poetsvrouw en bestellen een drama is via de site voor mensen als mezelf. Gelukkig springt New Era Productions te hulp om alles aan te leveren van Sign of Garazel Productions. Zo ook deze EP, van het Servische Nadsvest. De eerste EP van de band, bestaande uit frontman Atterigner (tevens frontman van Gorgoroth) en Krigeist (hoofdman bij Barshasketh). Kolo ognja i železa betekent zoveel als Cirkel van vuur en ijzer en telt vier nummers, goed voor een klein half uur pure black.Lees verder ›
Een weinig zichtbaar, maar daarom niet onbestaand taboe, die Vaginal Anomalies. Eén dat ongetwijfeld al tot menig Violent Devotion To Kill geleid heeft. Lig, zit of sta je daar met je broek vol goesting en dan legt ze je daar ineens zo’n stel korstmosvormige genitaliën voor. Het zou de eerste niet zijn die z’n shit even verliest. Net zoals anglofielen dat zullen doen, wanneer ze de titels lezen die deze Mexicanen op de tracklist van hun eerste, als full album gecatalogeerde release hebben gezet.Lees verder ›
Een leuke 7" hebben we hier te pakken. Discover uit Zweden, met rauwe d-beat/crust en Earth Crust Displacement met dis-noise crustpunk. U ziet wellicht de genrelabels staan en denkt: 'Waar de fuck gaat dit over?' Laat het me uitleggen.Lees verder ›
Toen werd aangekondigd dat Carcass in 2020 met nieuw materiaal in de vorm van een volledig album (Torn Arteries) zou komen, leek dit klotejaar plots weer een lichtpunt te bevatten. Zij het dan wel eerder een bruinrood getint lichtpunt, want deze band maakt uiteraard zelden een bloedarm album. Uiteindelijk zullen we wel geduld moeten uitoefenen tot 2021 vooraleer we dat album te horen zullen krijgen. Gelukkig is Carcass wel begaan met zijn fans en zijn ze niet vies van een EP’tje links of rechts. Net toen Halloween (hoogdagen voor mezelf en ander gespuis) flink in het water leek te vallen, kroop de EP getiteld Despicable naar boven uit de krochten van de hel. Vier nieuwe songs, waarvan eentje al in 2019 onze oren mocht teisteren: Under the Scalpel Blade.Lees verder ›
Video’s op dinsdag, met vooraan het Nederlandse Carach Angren dat zijn nieuwe videoclip toont. Verder zien we ook ook Ye Banished Privateers, Bone Crew, Warpath, Warfect, Furious Trauma, Dope Default, Victim of Your Dreams en Austin Meade.Lees verder ›
In zware coronatijden biedt poppodium Baroeg uitkomst: in Rotterdam staan de komende donkere dagen een aantal livestreams op het programma. Het aanbod? Voor ieder wat wils, net zoals de gebruikelijke programmering. Lees verder ›
System of a Down heeft met Protect The Land en Genocidal Humanoidz twee nieuwe nummers online gezet, na een afwezigheden van 15 jaar. De reden is duidelijk: om Armenië nog maar eens te steunen tegen de Azeri en Turken. Azerbeidzjan wil de volledige regio veroveren en Turkije heeft na de genocide op het Armeense volk (1915) zijn bloedlust nog steeds niet gelaafd. Wie dat wil kan de band fincieel…Lees verder ›
Een mens heeft bepaalde behoeften. Soms hebben deze te maken met het uitwisselen van specifieke mensensappen. Als alle lijfelijke vochten zijn geëxtraheerd, richt de schurende begeerte zich soms op iets heel anders: gore riffs en smèrige vocalen. Op dat moment schuift Junior Bruce zijn portiekgordijntje opzij en laat zien wat hij in zijn mars heeft.Lees verder ›
