Terzij de Horde, Ggu:ll en Doodswens zorgen voor intens Zware Metalen jubileumfeest in P60

We mochten weer! Een half jaar nadat we voor het laatst een band op een podium hadden zien staan en zelfs negen maanden na het eerste feestje, stond Zware Metalen dan toch nog stil bij het twintigjarig jubileum met live muziek. Doodswens, Ggu:ll en Terzij de Horde zorgden 12 juni, precies op de dag dat het weer kon, voor een lichtje in donkere coronatijden en gaven het begrip intensiteit een nieuwe dimensie.

Aan Doodswens de eer het avondje duisternis af te trappen. Dat blijkt het duo Inge van der Zon (drums) en Fraukje van Burg (vocalen, gitaar) wel toevertrouwd. De band is nog piepjong maar kent geen podiumvrees, gezien het feit dat Van Burg tot vlak voor de start van de set nog vrolijk bij de merchandisetafel aan het bijpraten is met oude bekenden, totdat ze door platenbaas Alex Zwaert met zachte hand naar het podium wordt gedirigeerd. De afstand is groot genoeg voor Van Burg om van gezellige kletskous te transformeren tot woeste aanvoerder van een muzikaal doodseskader die woeste en rauwe black metal uitspuwt. Drummer Van der Zon bepaalt het tempo, Van Burg volgt al gruntend en rochelend, terwijl we ook nog eens getrakteerd worden op nieuw materiaal. Van de setlist gejatte titels: In mijn bloed, Lichtvrees en Zwarte staar. Mooi! De dames zullen de komende jaren nog vaak genoeg moeten uitleggen waarom ze slechts met z’n tweeën zijn, maar laten vandaag horen dat ze daar geen enkele uitleg over verschuldigd zijn.

Waar Doodswens voor de snelle uitschakeling van de argeloze toehoorder gaat, pakt Ggu:ll de zaken geniepiger en gemener aan. De doom van de Tilburgers is eerder een virus dat zich langzaam maar doeltreffend een weg door je bloedvaten baant, onder je huid gaat zitten en nooit meer weggaat. In ieder geval niet totdat het concert voorbij is. Gelukkig duurt dat voor het gevoel heerlijk lang en laat het twee-aan-twee aan tafeltjes zittend publiek de muzikale stoomwals graag over zich heen komen. In een ideale wereld was er al lang een opvolger geweest van het machtige Dwaling, maar deze wereld is verre van ideaal en dat gevoel weet Ggu:ll perfect mee te geven.

Het college zwartgalligheid wordt afgemaakt door Terzij de Horde, de band die met Joost Vervoort een zanger heeft die laat horen hoe de laatste gorgel klinkt van iemand die langzaam de verdrinkingsdood sterft. Ook deze band kan om een boodschap worden gestuurd. Als die boodschap tenminste bestaat uit een kiloverpakking intensiteit, want Terzij de Horde is er niet voor de oppervlakkige luisteraar. De Utrechters brengen muziek die je wel moét ondergaan. Ontsnappen is geen optie. Ontspannen ook niet, zoals bassist Johan het hele concert illustreert. Als in trance beleeft hij ook het nieuwe werk van zijn band en maakt hij dat er reikhalzend wordt uitgekeken naar het album dat later dit jaar eindelijk moet uitkomen. En zo is er toch nog vrij onverwacht een leuke link tussen het ‘oude’ jubileumfeestje van Zware Metalen en het ‘nieuwe’ leven na corona.