Headlines

Opnieuw een release van Inferna Profundus Records. Dit Litouwse label heeft een zomeroffensief klaar staan. Rond 1 juli van dit gezegende jaar zullen we geconfronteerd worden met heel wat ruwe, rauwe ondergrond blackmetalwerkstukken op vinyl, waarvan ik er een hele hoop van een review voorzag. Je zoekt best naar albumreviews betreffende het laatste werk van bands als Jure Grando, Abyssal Temple, Trembling Void en Forbidden Tomb als de ruwheid en botheid van black metal je wel aanspreekt. Deze laatste band bracht ook al een split uit met de op deze The Astounding Proliferation Of Rites aanwezige Indonesische band, Nansarunai. Ditmaal worden de Aziaten vergezeld van Wampyric Rites uit Chili. Een band die deel uitmaakt van de Pure Raw Underground Black Metal Plague Circle. De Chilenen leveren de eerste vier nummers aan, terwijl Nansarunai de laatste drie voor zijn rekening neemt.Lees verder ›

Dankzij het zomeroffensief van het Litouwse Inferna Profundus Records maken we ditmaal kennis met het Indonesische Jure Grando. Ook hun Archaic Moon Mysticism komt via dit platenlabel uit op vinyl en dit, hoe kan het ook anders, net voor de zomer. Ik schrijf "ook", omdat gelijktijdig een heel arsenaal aan ijskoude blackmetalplaten je zomer komt verknallen. Denk aan Forbidden Tomb/Nansarunai, Abyssal Temple, Trembling Void of Fonsadera. Ik verwijs naar de respectievelijke reviews voor wat meer achtergrond bij deze platen. Elk één van deze releases zijn zo misselijkmakend en laten je opnieuw kennismaken met de echte ondergrond black metal. Zo ook deze release van Jure Grando.Lees verder ›

Zal ik de titel van dit nieuwe album maar niet hernoemen? Lijkt me een goed plan. Dit éénmansproject zonder verwijzingen naar mens of land intrigeert me mateloos, in de eerste plaats met zijn muziek. In de tweede plaats door alle randelementen, zoals daar zijn de visuele aspecten en het taalgebruik. "Twin Peaks ambient en Arkhtinn/Darkspace/Paysage D’Hiver", zo gaf ik aan in de review van Endlhëtonëg. "Feestelijke lofi black die me deed denken aan de eindejaarsperiode", zo liet ik optekenen in de review van lhum jolhduc. Deze keer een enig nummer dat drie kwartier lang duurt, net lang genoeg om de titel van deze langspeler uitgesproken te krijgen.Lees verder ›

Unholy fuck. Warm die nekspieren maar even op voordat je dit Moribund van In Aphelion opzet. Verhip, wat een uiterst headbangwaardige zwartmetalen schijf! De gitaartandem van Necrophobic leeft zich helemaal uit op In Aphelions volwaardige debuut en we kunnen daar als metalfan alleen maar blij van worden. Black, thrash en heavy metal wisselen elkaar in sneltempo af en worden in verschillende hoeveelheden gemengd tot een verdomd smakelijk resultaat. Lees verder ›

Heerlijk ruw, brutaal, primitief en lokaal met de geur van rottend vlees, dat zijn beschrijvende begrippen die best toepasbaar zijn op de black metal die geproduceerd wordt door dit drietal, Alhistja. Hooliganeske black metal is misschien nog een betere term. Afkomstig uit de provincie Gelderland en met de voeten en armen reeds jaren gedrenkt in de modderpoel van de blackmetalondergrond. De heren hebben/hadden immers ervaring in een trits bands als daar zijn Hellehond, Chapel Of Disease of Urfaust.Lees verder ›

Op 11 juni 2021 overleed Sven “Svensson” Gross op vierenveertigjarige leeftijd aan de gevolgen van kanker. Meest bekend als zanger van de Duitse ketttingzaagdeathmachine Fleshcrawl verzorgde hij sinds 2014 ook de vocalen van het niet minder ambachtelijke Carnal Ghoul, waarin we ook Asphyx-drummer Stefan Hüskens terugvinden. Die band was juist aan het debuutalbum begonnen toen Sven de diagnose kreeg die helaas zijn doodvonnis zou blijken te zijn. Het werk aan de plaat werd direct gestopt. Na de begrafenis van Sven besloot de band ter ere van hun makker het album toch af te maken. Daarvoor werden elf gastzangers uit de internationale deathmetalscene gevraagd die allen direct hun medewerking toezegden.Lees verder ›

De Engelse thrashers van Solitary bestaan 25 jaar en vieren dat met de uitgave van een in 2019 opgenomen concert op het fameuze Bloodstock-festival. Er is werk van gemaakt want naast een cd met drie opnieuw gemixte en gemasterde nummers krijg je er, met interview en alle videoclips, ook nog een dvd bij met heel wat extraatjes.Lees verder ›

Was er dan helemaal niets goeds aan de wereldwijde coronapandemie? Tot voor kort kon ik ook niets bedenken maar na beluistering van J.B.O.'s nieuwste album wel: de grenzen waren dicht en er kwam ook geen troep de grens over. In maart van dit jaar, het staartje van corona dus, glipt dit album de grens over.Lees verder ›

Maansverduistering … wanneer de zon, de aarde en de maan op één lijn staan, en de aarde daarbij in het midden staat, valt er geen zonlicht meer op de maan. Er valt een duisternis over het hemellichaam, dat vervolgens een rode gloed krijgt. Helemaal donker wordt het weliswaar niet op de maan, maar de verduistering heeft toch iets mystieks en voor sommigen zelfs iets onheilspellends over zich. Zou het iets zijn waar het uit Los Angeles afkomstige The Dark Alamorté zich ook mee bezig heeft gehouden?Lees verder ›

Evergrey zit niet graag stil. De band houdt van touren en gaat tijdens en na optredens graag in gesprek met hun fans, iets wat ze erg misten tijdens de wereldtournee van dat ene kroonvirusje waar u ongetwijfeld een en ander over opgevangen hebt de voorbije twee jaar. De Zweden zitten vol energie en dat blijkt ook uit het aantal albums: A Heartless Portrait (The Orphean Testament) is album dertien op 24 jaar tijd. Voorganger Escape Of The Phoenix kwam amper vorig jaar uit, The Atlantic dateert van 2019. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan natuurlijk, maar is dat niet wat veel Evergrey op zo’n korte tijd? Nieuwsgierige lezer, scroll gerust al even naar beneden voor de score, en keer dan graag nog even terug naar deze bespreking!Lees verder ›

Ja, hou er maar mee op, beste anderen. Wanneer de eerste plaats het doel zou zijn, hou er dan maar mee op. Alle hoop is sinds 20 mei van dit jaar vervlogen, plant de vlag maar elders. Hoop is een genietbare slet en die slet is bij deze tot 1 januari 2023 in muzikaal tijdskrediet gegaan. Meer zelfs. Moedwillig capituleren doen de meeste geestelijk capabelen onder jullie stante pede. Gedwee. Met een thesaurus onder het armzalige ledemaat, voor wie zich in de subtop bevindt op het gebied van stijlkundige ontwikkeling. Niet voor mij, in contrario, voor mij zou het daarentegen een hoofdag moeten zijn, want deze review benadert de honderd punten, bij voorbaat, met voorbedachte rade, en daar hoort een carrouselplaats bij en - als het even kan - een vermelding op de geilige Facebookfeed.Lees verder ›

Het Duitse Thrash/Metalcore gezelschap Mein Kopf Ist Ein Brutaler Ort (je moet maar op zo'n bandnaam komen...) is met Ton Steine Sterben toe aan zijn derde album. De vorige twee zijn niet besproken bij Zware Metalen en dit wordt ook mijn eerste kennismaking. Mein Kopf Ist Ein Brutaler Ort vond recent onderdak bij een groter label en wordt het Duitse antwoord op Lamb Of God genoemd.Lees verder ›

“You hopeless rotten swine, you deserve to be buried alive.” De dames en heer van het Bulgaarse Gwendydd zijn boos. En niet een beetje ook.Lees verder ›

Through Mists is het geesteskind van Canadees James Aniston. Dit Kingdom Of Sky is het tweede album dat hij, helemaal eigenhandig, in elkaar gedraaid heeft. Hij heeft zich laten inspireren door In Flames, Soilwork, oude Arch Enemy (dat wil zeggen: het Johan Liiva tijdperk) vervolgens voegt hij daar geheel naar eigen smaak nog wat Canadese deathmetalinvloeden aan toe. En? Dat klinkt toch behoorlijk interessant! Maar, dat is het absoluut niet! Het is één grote kliederboel. Denk aan een jonge kleuter die met een potje vingerverf aan de slag mag gaan op de achterzijde van een grote rol behangpapier. Wat gebeurt er? De kleuter hangt helemaal vol, overal vingerverf maar niet op het behangpapier en als het er al op hangt, kan niemand van ons eruit op maken of oma ook op het zogenaamde kunstwerk staat.Lees verder ›

In coronajaar 2021 maakte Roadburn Festival er het beste van. In plaats van een ‘regulier’ festival, organiseerden zij in dat jaar een afgeslankte maar even bijzondere online variant genaamd Roadburn Redux. Op dit digitale festival stonden veel bands die ook op de geannuleerde 2020 editie zouden hebben gestaan. Zo ook Ierse psychedelicatroubadours Tau & The Drones Of Praise. Vanuit een kleurrijke studio gaven zij een meevoerend live optreden genaamd Dream Awake. Deze opvoering is nu op plaat verschenen.Lees verder ›

Een splitalbum uitgebracht door het Litouwse Inferna Profundus Records. Het label dat op één juli van dit gezegende jaar een heus black metal zomeroffensief op ons loslaat. Hij doet dit door een arsenaal aan vinyls uit te brengen van ruwe, rauwe ondergrond blackmetalbands van over zo wat de hele wereld.Lees verder ›