Headlines

Legend is het derde album van het Amerikaanse Vanum. Zeven jaar geleden kwam het debuut uit en de band is dus gemiddeld productief. Vanum gaat duidelijk niet voor de kwantiteit maar hoe zit het dan met de kwaliteit?Lees verder ›

Sinds kort werk ik (onder andere) voor een Braziliaanse opdrachtgever, Citrosuco, de grootste sinaasappelproducent ter wereld. Veel Braziliaanse werkrelaties plots, een heel andere manier van doen dan ik gewoon ben. Negativiteit, dat kunnen ze moeilijk hebben, ambitie en positiviteit zijn core values. Metal, daar houden ze ook niet van. En behalve een paar warmetalbands, powermetalband Hibria, Sarcófago, Krisiun, Rebaelliun, oude Sepultura hoef ik uit Brazilië ook geen metal te horen (sorry naar mijn latere zelf als ik een belangrijke band vergeten op te noemen ben). Brazilië dus, alwaar Semblant ontstaan is. Semblant is een Frontiers Records band, wat vreemd is, want dat label grossiert in rollatorrock en best wel smakelijke heavy/power metal zoals Eclipse en Pretty Maids. Semblant werd verkeerdelijk aangebracht als melodeath (gelukkig werd dat rechtgezet ondertussen) en tegenwoordig ressorteert Semblant onder het Paritaire Comité der gothicmetalbands. Semblant bestaat sinds 2006 en heeft een stabiele line-up, waar mevrouw Mizuho Lin met haar gothicstem deel van uitmaakt.Lees verder ›

Ah, de Heer Nedland brengt opnieuw een blackmetalplaat uit! Ditmaal onder de naam Black Void. Eerder liet hij zich al van zijn wat specialer rockachtige kant zien middels White Void dat Anti uitbracht, ook op Nuclear Blast Records. In alles lijkt dit Antithesis de tegenhanger te zijn van Anti. En is Black Void in alles de tegenhanger van White Void. Op zich niet vreemd. De heer Nedland deed vroeger, toen hij nog actief was in het magnifieke en excentrieke Solefald ook al wel wat vaker gekke dingen. Elkéén herinnert zich de geweldige platen Neonism met daarop het gestoorde CK II, Chanel n° 6 of Omnipolis of de opvolger uit 2001, Pills Against The Ageless Ills. Daarop staan het nog gestoordere Fuck Talks of Pornographer Cain. Heerlijk! Tegenwoordig klust de heer Nedland al langer bij. Hij doet dit in Borknagar, zoals jullie allen wel weten. We kunnen nog wat uitwijden over de huidige line-up en over de gastvocalen van Sakis Tolis en Hoest, maar dat gaan we niet doen. Misschien nog goed even te vermelden dat het niet echt een zuivere blackmetalplaat geworden is. Verbaast het je? Er schemeren nu en dan wat punkachtige en experimentelere vibes door.Lees verder ›

Er is mij weinig bekend over Villaintropist. Behalve dat de oprichter, Jesper Nibbelink, eerder de bas bespeelde bij Degenerate en dat de band Leiden aanhaalt als thuisbasis is de informatie omtrent de band  op zijn minst nogal karig te noemen. Maar eens kijken wat de EP Black Blood ons muzikaal te bieden heeft dan.Lees verder ›

Niet zo heel lang geleden (net iets meer dan een halfjaar om precies te zijn) schreef ik nog wat aardige woorden bij de vorige langspeler van deze Chileense éénmansformatie, die de naam Rise to the Sky met zich meedraagt. Gelukkig is er aan de werkethiek niks veranderd en vinden…Lees verder ›

Demonical en ik, we komen goed overeen. Onze geschiedenis begon in 2011, met het beestig lekkere Boss HM-2-album Death Infernal, waarin Dismember, Grave en Entombed aangelegd werden met Hypocrisy, Amon Amarth, At The Gates en soortgelijke Zweedse stoere deathmetalbands. Je leest het hier na. Vooral het nummer March for…Lees verder ›

De Deense verbastering van Disney’s Belle en het Beest laat weer van zich horen. De schoonheid laten we overigens achterwege. We krijgen alleen het beest (al schuilt daar dan juist weer de schoonheid in). Iets meer dan een jaar geleden schreef ik al lovende woorden over de laatste langspeler van dit stel jonge honden.Lees verder ›

Eerste album van het Franse Dawohl, jawel, een band die al bestaat sinds 2009 en nu pas zijn debuutlangspeler uitbrengt. Brutale death metal, blackened death metal, via Dolorem Records. Onbekende namen en bekende namen, met drummer Thomas Hennequin als meest bekende. Dit heerschap deed ooit dienst bij Aosoth en ook live bij Antaeus ontbrak hij niet. Dawohl dealt in hard.Lees verder ›

Ik schreef onlangs in een review dat het lijkt alsof nu-metal aan een revival bezig is. Dat dit niet altijd een positieve ontwikkeling hoeft te zijn bewijst het Spaanse Nukore. Ik was niet bekend met de band , ondanks dat Getting Lost alweer het vijfde album van de band is. Dat heeft ook een reden: de muziek. Want die is gewoon niet zo best.Lees verder ›

Sommige platen zijn zo anders dan je verwacht dat je even in je arm moet knijpen. Mosaic is een band uit Thüringen in Duitsland en maakt, ja wat eigenlijk? Heimatspuk is volgens de band post-apocalyptisch, geënt op tradities en folklore uit Thüringen. Het is de opvolger van het album Secret Ambrosian Fire wat positief werd ontvangen, maar slechts voor een beperkt publiek geschikt was.Lees verder ›

Ik had nog nooit van deze band gehoord, en bij het lezen van de bandnaam kreeg ik het gevoel te maken te hebben met een Zuid-Amerikaanse band. Maar het tegenovergestelde blijkt waar: Se, Josta Ei Puhuta komt uit Noord-Europa, Finland om precies te zijn. Dus visioenen van rond klotsende sambabillen werden al snel weer vervangen door be-ijspegelde Vikingen. Maar wat betekent het dan?Lees verder ›

Elk team is zo sterk als zijn zwakste speler. Dat geldt voor sport maar aangezien een band ook een team van spelers is, kun je dit gezegde ook in de muziek toepassen. En ik denk dat ik deze recensie ook het beste aan de hand hiervan kan beschrijven.  Lees verder ›

Yes, weer een moeilijk obscuur bandje gevonden dat met zijn enthousiasme gelijk vlinders losmaakt! Cult of the Night is een Australisch gezelschap dat we diep in de ondergrond tegenkomen, daar waar je ook de speedosaurus kuntterugvinden. Dance of the Witches is een in eigen beheer uitgegeven EP en bevat occulte black/speed metal, inclusief gilletjes. Deze is voor de liefhebbers van de klassieke Zware Metalen.Lees verder ›