Carnal Ghoul – Back From The Vault

Geschreven door op 23-05-2022 om 20:38.

Op 11 juni 2021 overleed Sven “Svensson” Gross op vierenveertigjarige leeftijd aan de gevolgen van kanker. Meest bekend als zanger van de Duitse ketttingzaagdeathmachine Fleshcrawl verzorgde hij sinds 2014 ook de vocalen van het niet minder ambachtelijke Carnal Ghoul, waarin we ook Asphyx-drummer Stefan Hüskens terugvinden. Die band was juist aan het debuutalbum begonnen toen Sven de diagnose kreeg die helaas zijn doodvonnis zou blijken te zijn. Het werk aan de plaat werd direct gestopt. Na de begrafenis van Sven besloot de band ter ere van hun makker het album toch af te maken. Daarvoor werden elf gastzangers uit de internationale deathmetalscene gevraagd die allen direct hun medewerking toezegden.

De opnames zullen ongetwijfeld een zwaar, emotioneel en misschien ook wel mooi proces zijn geweest voor alle betrokkenen. Voor de gemiddelde luisteraar telt echter natuurlijk vooral hoe het eindproduct Back From The Vault nu eigenlijk klinkt. Om kort te gaan: in de basis verschilt het geluid van Carnal Ghoul niet heel veel van de hoofdband van Sven. Brute kettingzaaggitaren en gortdroge, commanderende drumpartijen vormen de basis van een pot stevige death van de oude school die ergens eind jaren ’80 door Nicke Andersson en consorten werd opgegraven uit walmende gronden rond Stockholm. Niet origineel, maar wel lekker dus!

De afscheidsceremonie zelf wordt plechtig in gang getrapt met Church Of Dead Eyes, overtuigend – had u anders verwacht? – gezongen door Dave Ingram van tegenwoordig gelukkig weer Benediction. Het zware geluid, het effectieve drumwerk en de pakkende zang nemen je zonder moeite mee naar de eerste werken van Entombed en Dismember en misschien zelfs ietsje verder terug naar de demo’s van Nihilist. Daaraan voegt Carnal Ghoul dan een stevige break en een mooie versnelling toe. En zo is de opener gelijk een sterke track. Het mag soms echter ook wat sneller. Na een indrukwekkend donderend intro gaat In Cold Blood er rap vandoor met heel wat trekken aan de tremolo (ten minste, zo klinkt het toch). In die snellere passages klinkt Carnal Ghoul soms wat rommelig. Maar hé, het gaat hier om smerige death en niet om de nieuwe Dream Theater en na een aantal keren luisteren begint de song toch te kleven, niet in het minst door de overtuiging waarmee Lenny Osterhus (Endseeker) zijn stembanden geselt. Grote naam Marc Grewe (ex-Morgoth, Insidious Disease) tilt het in potentie wat vlakke Demand You To Scream met een hoop L-G Petrov in zijn voordracht naar een hoger niveau. De gedachte dat het … And Other Heroes-gedeelte uit de titel van de laatste track ook naar laatstgenoemde verwijst is geen vreemde.

Voordat we bij die beretrack aankomen – jazeker een heuse cliffhanger – overtuigen nog Grandmaster Flesh gezongen door Ralf Hauber (Revel In Flesh), die zich uiteraard in een geluid als dit uiteraard als een vis in het water beweegt, en het wel heel smerige stemgeluid van David R. Kreft (Soulburn, Graceless) in Minion, dat net even te zwaar klinkt om over gele figuurtjes met dikke brillen te gaan. Ook Backside Of The Hatchet en Where Death Unfolds, met Wolverine Blues-break, mogen er zijn. Toch is niet alles raak. Death By Fucking Metal bijvoorbeeld, gezongen door Felix Stass van Crematory, heeft een wel heel eenvoudig refrein en ook de semi-cleane zang die her en der opduikt, overtuigt niet. Het nummer blijft dan ook vooral staande door de lekker zware gitaarmuur die de band doorheen het album optrekt en de ietwat swingende ritmesectie. De overschreeuwende stem van Leif Jensen (Dew Scented) doet Ravenous dan weer wat als een hardcoretrack klinken en dat moet je maar net liggen.

Mocht naar het einde toe de aandacht al wat dreigen weg te zakken vanwege het overbekende Zweedse geluid, dan wordt dat handig voorkomen door juist de laatste twee nummers te laten aan zangers met een uit duizenden herkenbaar stemgeluid: Paul Speckmann (Master, Deathstrike) en Martin van Drunen (Asphyx). Speckmann laat de resterende flardjes van zijn stembanden achter op het snellere Ritual Of Cain dat een wel geel gluiperige lead heeft. Maar het is afsluiter To Always Remember (For Sven … And Other Heroes) dat met de prijzen gaat lopen met een tekst die niet onberoerd laat: ”You were much too young to die…. much too young!” brult Van Drunen met onverholen woede en verdriet.   

Het zegt veel over deze ambachtelijke deathmetalschijf met het hart op de goede plaats. Een groot deel van de opbrengsten ervan gaat trouwens naar SAPV Ostalb een organisatie die palliatieve zorg verleent en voor Sven en zijn vrouw hebben gezorgd op hun moeilijkste momenten. Al met al genoeg reden om dit album in je knuisten te nemen. Fans die menen dat death metal nooit beter heeft geklonken dan in Zweden in 1990, die kunnen nog wel vijf tot tien punten bij onderstaande score optellen. Kijk maar even.

Score:

80/100

Label:

Supreme Chaos Records, 2022

Tracklisting:

  1. Church Of Dead Eyes
  2. In Cold Blood
  3. Demand You To Scream
  4. Death By Fucking Metal
  5. Grandmaster Flesh
  6. Minion
  7. Backside Of The Hatchet
  8. Ravenous
  9. Where Death Unfolds
  10. Ritual Of Cain
  11. To Always Remember (For Sven…And Other Heroes)

Line-up:

  • Daniel Jakobi – Gitaar
  • Fernando “Ferli” Hermansa – Gitaar
  • Johannes Pitz – Basgitaar
  • Stefan “Husky” Hüskens – Drums

Links: