Naar aanleiding van Deadhead‘s laatste album Slavedriver wordt een afspraak gepland met Rob Woning, een van de gitaristen. Vanwege onregelmatige werktijden mijnerzijds (Rob had echt geen zin om op een doordeweekse dag om 04:00 uur af te spreken) en een druk schema van hem lukt het niet elkaar op korte termijn te spreken en wordt besloten het interview telefonisch af te nemen. Op het afgesproken tijdstip neemt de beste man niet op. Als ik het een kwartier later weer probeer, blijkt dat hij backstage op Pitfest staat en net een soundcheck voor The Toy Dolls heeft gedaan. Rob verontschuldigt zich voor het niet bereikbaar zijn en het feit dat we elkaar niet kunnen ontmoeten. Hij maakt dat gelukkig meer dan goed doordat hij een spraakwaterval blijkt te zijn die ook inhoudelijk iets te vertellen heeft.
Hey Rob, hoe gaat het?
Goed! We zitten in een positieve vibe. De cd wordt in Europa en Amerika goed ontvangen. We krijgen veel positieve reacties. We doen nog niet zoveel interviews maar wel een paar met bladen die ons voor het eerst interviewen. De recensies zijn over het algemeen erg goed. Er zat een slechte tussen uit Noorwegen van iemand die echt helemaal geen zin had in zijn werk. Er werden slechts zes regels aan de recensie besteed en het meeste was van google gehaald: de band bestaat sinds 1989, vier bandleden waarvan driekwart nog origineel. Het is het zevende album en ze maken thrash met een beetje death. De muziek is verder niet zo bijzonder en dat was het dan. Verder gaat het allemaal goed, ook in Duitse en Engelse bladen zijn ze positief over Deadhead. We zijn daar uiteraard heel blij mee. Dat geeft je als band veel positieve energie. Die hadden we op zich al wel maar het is altijd afwachten hoe een nieuw album wordt ontvangen. Ook al zijn we er deze keer opnieuw erg tevreden mee, het blijft spannend.
In het verleden waren we ook weleens tevreden over een cd die we gemaakt hadden maar dan bleef hij toch een beetje onopgemerkt. Ik snap dat er driehonderd cd’s per maand uitkomen en blijkbaar moet je dan een gimmick hebben om op te vallen. Soms is het niet genoeg ofzo als je muziek maakt en je best doet. Maar ook als niemand ons goed zou vinden dan deden we dit nog. Ik zeg dat niet om dwars te zijn of interessant te doen maar ik vind het nog steeds leuk om samen met Hans (Spijker, drummer-CS) op zolder riffjes uit te zoeken. Ronnie (van der Wij, gitarist-CS) doet dat soms ook met Hans en daaruit ontstaan stukken die bijna een nummer zijn. Op een gegeven moment heb je dan genoeg nummers voor een album. Daar doen we altijd lang over maar dat doen we al jaren zo. Gelukkig komt dat steeds uit en ook nog op een tof label. Mensen vinden het over het algemeen nog steeds mooi en dat is leuk! Het is onze hobby om creatief bezig te zijn met muziek. Dat zouden we ook wel doen als we geen albums uit zouden brengen.
Jullie hebben deze keer dus op dezelfde manier gecomponeerd?
Sowieso. We kunnen niks anders, haha. Als wij muziek maken met elkaar dan komt er dus ongeveer dit uit. Ik heb ook weleens wat meer doomy muziek geschreven maar die stukken vielen altijd af als we de cd samen gingen stellen. We komen toch altijd weer op de hardere nummers uit.
Waren er nog leftovers van Swine Plague of zijn jullie vanaf het nulpunt gaan schrijven?
We hebben altijd wel wat leftovers. Maar weet je wat het is, ik begon me eraan te storen dat we maar een keer in de vijf jaar een cd maken. Ik wilde dat proces bespoedigen. Ik moest daarbij denken aan Use Your Illusion van Guns ‘n’ Roses. Dat zijn twee albums die tegelijkertijd uitkwamen en wij konden voor Slavedriver ook kiezen uit twintig nummers. Voor een deel was dat materiaal dat stamt uit de tijd dat we bezig waren met schrijven voor Swine Plague. Die nummers vielen destijds af en dat was niet voor niets. De nummers waren soms niet af of niet goed genoeg. Nu hadden we dus twintig nummers waarvan er acht nog niet af of niet goed genoeg waren. Die hebben we dus ook niet opgenomen maar ze zijn er wel. Je maakt altijd een selectie waarbij de beste nummers overblijven. Weet je, je mag best weten dat op het nummer Fear Scraper waarop riffs staan van een demo uit 1990. Het komt van de From Belial demo, die is nooit officieel uitgekomen maar hij staat wel op Discogs geloof ik. We speelden die riff weleens en vonden dat we dat altijd nog eens zouden moeten gebruiken. Op die demo staat een versie van het nummer From Belial die vijftien minuten duurt. Toen we ons debuut op gingen nemen was het al ingekort tot acht minuten. De rest hebben we niet gebruikt. Dat deel hebben we op Slavedriver wel gebruikt. Het gaat dan om het sologedeelte en een riff die een paar keer terugkomt. Het lukte eerder niet om dat stuk te verwerken in een nummer. Ik vind dat ook wel prettig omdat je zo een soort breuk met vroeger slaat, qua stijl dan bedoel ik. Dat vind ik belangrijk. Het kwam nu ook gewoon zo uit en dat vind ik dan wel gaaf. Gelukkig is dat nu uit mijn systeem omdat we het nu eindelijk hebben gebruikt. Zo heb ik nog veel meer stukken in mijn computer staan. Misschien dat we die op een volgende cd kunnen gebruiken.
Ik vind dat er dit keer wat minder Kreator-invloeden en wat meer (moderne) Slayer-invloeden zijn. Vooral de agressie die in de solo’s ligt doet me aan King/Hanneman denken. Het is niet bedoeld als kritiek maar kun je je erin vinden?
Qua muziekstijl, en dan heb ik het niet over de stem van Tom (van Dijk, zanger van het eerste uur-CS), heb ik de vergelijking tussen Deadhead en Kreator nooit begrepen. Ik heb Mille van Kreator ooit een keer ontmoet. Hij wist dat er een band in Nederland was die zou klinken als Kreator. Hij heeft naar Deadhead geluisterd en vond dat we helemaal niet op elkaar lijken. Dat was wel grappig. Uiteraard hoorde ik wel altijd de overeenkomst tussen de stem van Tom en die van Mille. Maar daar hield de vergelijking ook wel op. Als er een band is waar Deadhead vroeger dingen van jatte dan was het wel Possessed en Slayer zit gewoon in je systeem omdat je ermee bent opgegroeid. We zijn daarnaast ook wel beïnvloed door Sacrifice. Die bands hebben ons veel meer beïnvloed dan Kreator maar vanwege de stem werden we altijd met hen vergeleken. Ik vind het verder prima maar zelf hoor ik het niet zo.
Jouw moderne Slayer-observatie is een trouwens wel een goeie want ik ben de enige persoon ter wereld die World Painted Blood de beste Slayer-plaat vindt. Ik word er altijd om uitgelachen want iedereen vind Hell Awaits of Reign In Blood altijd de beste. Ik houd erg van de punk-kant van Slayer en vind dat ze op World Painted Blood hun creatieve hoogtepunt hadden. Ik heb die plaat zo vaak gedraaid dat het niet te vermijden is dat er iets van dat album in onze muziek terecht is gekomen. Het kan dus goed kloppen wat je schreef en het is ook de muziekstijl die ik zelf het liefst zou willen spelen. Maar Hans vindt die plaat dan weer niet goed en Ronnie kent hem niet eens, haha. Het is dus niet allemaal gejat.
De wisseling op zang, we komen er niet onderuit om het erover te hebben… wat wil je er zelf over kwijt?
Oh, het is prima om het erover te hebben. In het begin was het vervelend en… ja… ik heb altijd gezegd dat het gaaf is om met de originele line-up te spelen. Er zijn maar heel weinig bands die nog in de originele bezetting spelen. Nou zijn wij ook geen band die weken achter elkaar touren, dat lukt sommige bandleden niet omdat ze een gezin hebben, maar het fenomeen vond ik geinig. Er heeft zich iets voorgedaan met Tom: we hebben demo’s voor Swine Plague gemaakt waarop Tom anders zong. Dat nam hij thuis op en dat was anders maar het was, juist omdat hij het thuis op had genomen, op half volume. Bij sommige stukken vroeg ik me af of het zo zou blijven. Toen we steeds dichter bij de opnames kwamen, deed hij ook dat soort dingen met zijn stem. Dat gaf best wat discussie binnen de band. Tom vond dat we ons dit als band konden permitteren. Op zich is dat fair maar de andere drie leden vond dat het niet meer klonk als Deadhead. We vonden het eigenlijk ook niet goed. Dat komt omdat, als je ruig schreeuwt en krijst, het minder nauw komt dan wanneer je gaat zingen. Niet iedereen is een zanger die goed kan zingen. Hij ging wel door met echt zingen. Ik weet niet of het beter gelukt was als we er langer mee door waren gegaan maar het gaf in ieder geval discussie binnen de band op dat moment.bDat viel slecht bij Tom en er zaten hem ook wat andere dingen dwars. Toen dat gedoe over het zingen erbij kwam en hij vond dat we ons dat als band konden permitteren omdat Slayer er ook mee wegkomt vond ik dat het dat een andere categorie, snap je? Het grootste probleem was nog wel de discussie die ontstond over het feit dat hij vond dat hij meer moest gaan zingen en de rest zei dat we dat niet wilden.
Er ontstond een patstelling en Tom was op een gegeven moment degene die zei: “Fuck it, ik doe het niet meer”. Er was ook geen middenweg mogelijk. Ik heb nog voorgesteld om er samen voor te gaan zitten om te kijken of we konden kijken of we bepaalde dingen toch anders konden doen. Maar toen was de sfeer al zo dat hij dat niet meer wilde. Ik snap Tom ook wel omdat hij misschien een bepaalde visie had en baalde dat we dat niet gingen doen. Ik ben misschien wat lang van stof hierover maar ik wil het correct en genuanceerd vertellen. Het komt erop neer dat er een cd zou komen die niet meer zou klinken als Deadhead. Wij denken en vinden dat we een band zijn die in de marge opereert, we zijn immers een veel kleinere band die niet veel tourt. Maar mensen die ons gaaf vinden, vinden dat omdat we op een bepaalde manier klinken. Snelle thrash en agressieve zang. Dat werk. Dan komt er na jaren weer een cd en mensen stoppen die in hun cd speler of beluisteren hem op Spotify en dan horen ze iets totaal anders. Op onder andere Zware Metalen ontstond een discussie over de vraag hoe anders het dan klonk. Tom ging toen nummers online zetten. Wij vonden het verschil te groot en dat was wat mij betreft het splijtpunt. Tom stapte er toen uit. Ik denk voornamelijk omdat wij dat besluit niet namen. En toen begon het gekut. Weg was de originele bezetting en we zaten midden in het opnameproces.
Hoe kwam Ralph de Boer er vervolgens bij?
Dat was omdat Tom zelf zei: jullie kunnen beter met Ralph bellen als jullie dit voor ogen hebben want dat wil ik niet. Toen Tom op een gegeven moment zei dat hij ermee ging stoppen hebben we diezelfde middag natuurlijk met Ralph gebeld. We wisten eigenlijk al drie weken dat het mis zou gaan. En ondanks dat hij in Bodyfarm zit zei Ralph onmiddellijk: “ja, gaaf!!” En we vroegen het aan Bodyfarm en die zeiden; “ja, gaaf! Doen!!” Er was toen geen probleem meer en binnen de kortste keren was Ralph bij ons over de vloer. Hij heeft niet eens de zangpartijen van Tom gehoord. Hij heeft wel de teksten gekregen die deels al af waren en is ermee aan de slag gegaan. Zes of zeven weken lang is hij met mij of Hans en Ronnie gaan zitten. Elke week kwam hij wel met een verandering of een nieuw stuk tekst aan. De komst van Ralph was dus ook een soort creatieve boost waardoor Slavedriver een veel betere cd is geworden.
Ralph schreef dus ook mee aan de teksten?
Ronnie schrijft traditioneel veel teksten bij Deadhead maar Ralph heeft sommige teksten verbouwd. Ronnie vond zijn aanpassingen goed passen. De aanvankelijke dip na aanleiding van het vertrek van onze zanger pakte dus goed uit. En dat al binnen enkele weken. Het is natuurlijk ook lullig voor Tom, hij heeft in de aanloop naar dit album ook zijn best gedaan en daarom vind ik het ook zo kut. Maar we hadden nooit dit resultaat kunnen halen als we op de oude manier door waren gegaan. Misschien was het op de andere manier ook goed gegaan maar we hebben nu een cd die perfect aansluit op ons vorige werk. Het is allemaal super agressief. En ook nog eens erg veelzijdig geworden. Ralph zit natuurlijk ook nog in een deathmetalband waarin hij meer in de lage regionen opereert. We zijn dus erg blij met het eindresultaat, ondanks dat het een spannende tijd vinden. Wat er gebeurd is, was misschien niet fraai. Zeker niet omdat het tijdens de opnames gebeurde. Maar ik hoor ook terug dat veel mensen het een gaaf album vinden. Er zijn ook mensen die de stem van Tom vinden. Ik kan ze niet dwingen om ons laatste album goed te vinden. Maar wat vind jij er eigenlijk van?
Ik vind het gewoon een goede cd die zich kan meten op de internationale markt. Persoonlijk vind ik het verschil tussen Tom en Ralph niet zo heel groot. En hij heeft natuurlijk eerder in Deadhead gezeten.
Klopt, we deden Depression Tank ook al met hem. Ralph zei laatst zelf dat hij het “op zijn Tom’s wilde doen” zonder hem te imiteren. Hij legde toen nog niet zo erg zijn eigen stijl erin maar dat heeft hij op Slavedriver dus wel gedaan. Dat is wel een belangrijk verschil. Je hoort nu meer de Ralph zoals hij van zichzelf is. Op Depression Tank was hij vooral bezig de bandsound intact te houden. Ik vond toen al dat hij erg goed zong maar hij is nu natuurlijk ook ouder geworden.
In Grim Side Valley komt de zin Helter Skelter Serenity een paar keer voorbij. Wat betekent deze zin? Kun jij daar antwoord op geven?
Ja hoor, je mag me over de teksten bevragen. Helter Skelter is natuurlijk een bekende kreet en in combinatie met het woord Serenity komt er een mooie tegenstrijdigheid naar voren. Ik vind het ook wel lastig om hier iets over te zeggen. Veel teksten gaan over een staat van bewustzijn. En dit is nu zo’n typische twist die Ralph eraan heeft gegeven.
Bij Helter Skelter denk ik vooral aan The Beatles en Charles Manson.
Vooral aan die laatste denk ik? Het staat natuurlijk voor het gek worden in je kop. We hadden eerder de Charles Manson-invalshoek voor ogen. In ieder geval slaat het niet op The Beatles. Onze teksten zijn ook niet zo heel concreet hoor. Het gaat vaak over de donkere kant van de mensheid of je geest. Er zijn wel een paar teksten bij met wat inhoud. Horrors Of Hades bijvoorbeeld gaat over mensenhandel. Southfork is ook wel een grappige. Ken je dat?
Nee.
Echt niet? Haha, Ronnie had een tekst geschreven over de tv-serie Dallas. Maar dan vanuit de invalshoek van rijke mensen en oliehandel. Ronnie vroeg me of dit wel kon? Ik vond het wel een goed idee. Ook omdat het gaat over familiebanden, jaloezie en intriges. Ik vind het juist wel grappig dat een metalband een tekst maakt over een tv-serie uit de jaren ’80. Southfork is de ranch waar een van de hoofdrolspeler (J.R. Ewing) woont. Het is ook wel origineel. Teksten met hell, devil, en kill die hebben we wel een beetje gehad. We proberen dus soms wel wat inhoud aan de teksten mee te geven. Ik heb van Ralph ook een papier gekregen met achtergrondinformatie over de teksten omdat ik de meeste interviews doe. Jij stelt er nu een vraag over en ik ben wat beter voorbereid maar de eerste paar interviews zat ik met mijn bek vol tanden. Ralph vertelde me dat hij de teksten niet voor niets schreef en hij vindt het ook belangrijk dat er een goed antwoord komt op vragen over een tekst. We zijn natuurlijk geen Queensryche die conceptalbums maakt maar sommige teksten hebben wel degelijk inhoud. Bij Horrors Of Hades zoek je er niet gelijk achter dat het om mensenhandel gaat. Je denkt dan eerder aan de onderwereld en de rivier de Styx. Halverwege dit nummer maakt Ralph in de tekst een twist naar de echte wereld en gaat het over vrouwen die voor weinig geld te koop worden aangeboden. Op die manier heeft Ralph wel meer teksten geschreven en hij heeft aan ons uitgelegd wat hij ermee bedoelt.
Iets anders dan: Slavedriver komt opnieuw uit bij Hammerheart. Hoeveel cd’s moeten jullie nog voor hen maken?
Ik moet helemaal niks!! We hebben eindelijk een goede platenmaatschappij die achter ons staat, ons kansen geeft en behoorlijk in ons heeft geïnvesteerd. Ik ben echt dankbaar en trots en we hebben een hele goede connectie met het label. Wat mij betreft blijven we nog tweehonderd jaar met hen samenwerken. Het is natuurlijk ook fijn dat het album goed wordt ontvangen en goed verkoopt want dan haalt het label de investering er weer uit. Daar wordt iedereen blij van. Sowieso komt de heruitgave van Depression Tank nog uit bij Hammerheart. Daar komt een bonus disc bij met nieuw materiaal. Dat is ook vrij ongebruikelijk. We zijn al bezig met de opnames daarvan. Normaal gesproken komt een heruitgave uit met wat onuitgebracht materiaal, een demo of wat live-nummers. Maar daar hebben we niet veel van. Wat doen we dus? We hebben wat nieuwe nummers opgenomen in dezelfde studio waar we Slavedriver hebben opgenomen. Volgend jaar kun je dat verwachten. De heruitgave van Depression Tank komt ook weer op vinyl uit. Hammerheart heeft de eerdere heruitgaves erg mooi gemaakt qua artwork enzo. Ik heb veel foto’s aangeleverd en samen hebben we een mooi product gemaakt. De remastering mocht ook wat kosten zodat het ding een hedendaags geluid heeft. Hammerheart heeft trouwens nu een goede distributie via Napalm Records. In Amerika is ons nieuwe album gewoon bij de Walmart verkrijgbaar. Dat verzin je toch niet? Bij andere labels heb je dat niet. Slavedriver is trouwens ook in Japan verkrijgbaar.
Wiens idee was het eigenlijk om heruitgaves te doen?
Om te beginnen: alleen ons debuut is opnieuw op vinyl uitgekomen. Er is momenteel een vinyl hype dus dat kwam mooi uit. Dream Deceiver wilde Hammerheart sowieso ook wel uitbrengen. Van daaruit zijn we met ze gaan praten en toen het label het destijds nieuwe werk Swine Plague hoorde was de deal zo beklonken. De timing van de heruitgaves was niet altijd ideaal. Haatland is opnieuw uitgekomen vlak voordat Slavedriver uitkwam. Maar dat had ook te maken met vertraging bij de perserij want dat is tegenwoordig ook een ramp. Maar daar weet jij zelf alles van omdat je ook een label hebt. Iemand zei me dat je geen promotie moet doen voor de vorige release als er snel nieuw werk aankomt. Maar als je als band je albums sneller achter elkaar uit wilt brengen dan moet je vooruit denken. En dat zijn we nu aan het doen. Wat ik eerder bedoelde met betrekking tot het Use Your Illusion album is dat ik alle twintig nummers op wilde nemen zodat we de basisnummers voor de volgende cd al zouden hebben. We hadden voor Slavedriver al acht goede nummers af. Ik heb toen met stoom en kokend water de andere acht nummers geschreven. Hans gaf aan dat hij liever voor twaalf nummers een goede performance wilde geven en de rest van de nummers kan dan later worden bekeken. Je spreidt dan je focus en we nemen liever twaalf goede nummers op dan twintig minder goede. De rest van de nummers is dus eigenlijk geparkeerd.
Op Use Your Illusion staan natuurlijk ook wel wat vullertjes.
Precies! Dat gebeurt er dan. Als we alles hadden opgenomen hadden we er wat vullertjes op gezet en een paar goede nummers waren dan op het volgende album gezet. Dat hebben we dus niet gedaan.
Jullie vorige zanger zei in het interview dat ik met hem deed (in 2017) dat er geen echte leider in Deadhead is en dat het daarom soms lang duurt voordat er een beslissing wordt genomen. Is dat met de komst van Ralph veranderd?
Dat was een goede analyse van Tom en dit was altijd het probleem. We zijn heel democratisch. Het is niet dat ik de baas wil spelen maar ik denk dat het beter werkt als er een bandleider is met een visie zoals bijvoorbeeld in Kreator of Megadeth. Dave Mustaine schrijft de meeste muziek en teksten en als je, zoals in Deadhead, met zijn allen schrijft dan gaat het wel anders. Dat zag Tom dus goed. Toen hij niet meer in de band zat werd de rest ook wel gedwongen om wat meer na te gaan denken over hoe we de dingen aan gaan pakken. Maar Ralph is niet onze nieuwe bandleider hoewel hij wel een uitgesproken mening heeft. Hij is ook kritisch en geeft het bijvoorbeeld aan als hij iets niet wil. We zullen altijd met elkaar blijven overleggen en dat werkt bij Deadhead ook wel maar ik denk dat je sneller albums kunt maken als een persoon alle nummers schrijft. Bij Deadhead is juist dat we onze muzikale ideeën met elkaar overleggen. Ik kom wel eens met een nieuw nummer bij Hans en dan zegt hij: “die riff moet eruit” of “die riff moet je als eerste spelen”. Hij is drummer en kijkt anders naar muziek. Dat is ook op basis van smaak maar meestal wordt een nummer daar wel beter van. Bij ons werkt dit dus gewoon beter.
Als ik naar Deadhead luister, of dat nu live of op cd is, dan hoor ik altijd een band die een eenheid is. Bij Megadeth bijvoorbeeld heb je veel meer wisselingen in de line-up. Het is soms: Dave Mustaine met een paar andere gasten.
Op een gegeven moment is dat ook niet leuk meer. Daarom vond ik het zo tof dat wij nog met alle originele bandleden waren. Maar driekwart origineel is ook nog bijzonder. En trouwens: wat is een bandleider? Gaat dat over de muziek of over andere zaken? Dan ga je al snel toe naar een situatie waarbij mensen op je loonlijst staan. Deadhead is in feite een hobbyband en dus moet het voor iedereen leuk zijn.
Je zit ook nog in Elise. Heb je daarnaast nog andere muzikale projecten?
Het is wel wat stil rond Elise want ja… Corona…. We zijn wel met nieuw materiaal bezig. Ik speel sinds 2011 bij hen en heb die stijl dus best veel gespeeld. Op een gegeven moment kan je dus ook wel nummers in die stijl schrijven. Samen met de bassist ben ik ook wel aan het schrijven in de stijl van de oudere Elise. Het lijkt me mooi om daarmee een nieuw album te maken en ik ben ook best ambitieus. Maar binnen de band zijn er tevens mensen van wie dat niet zo nodig hoeft. Zij willen liever de oude nummers spelen. Toen kwam Corona en hebben we een hele tijd niets gedaan. Toevallig zijn we net geboekt voor een paar shows.
En andere projecten?
Vroeger had ik natuurlijk Beyond Belief. Ik zou dat nog steeds wel willen doen maar dat kan niet zonder A.J. (van Drenth, zanger en bassist-CS). A.J. heeft nu Temple, een deathmetalband. Hij maakt daarmee goede cd’s, eerlijk is eerlijk. En hij heeft natuurlijk Extreem Cold Winter met niet de minste collega’s. Hij heeft dus geen zin meer om Beyond Belief te doen en ik wil het niet zonder hem want dat doet afbreuk aan de oorspronkelijke sound. Bij Extreem Cold Winter hoor ik trouwens weleens een riffje die we in de jaren ’90 al hadden en dat vind ik dan wel weer leuk! Verder heb ik ook niet zo’n behoefte aan iets anders. De muziek die we maken is gewoon Deadhead. Dat ligt me goed en het is wat ik kan. Toch zou ik ook nog weleens een metalplaat willen maken. Gewoon, omdat ik opgegroeid ben met Iron Maiden, Saxon en Judas Priest. Daarom is het ook zo tof om in Elise te spelen omdat dit een beetje in die stijl is. Hans speelt natuurlijk ook in Jurassic Park en Ralph heeft Bodyfarm dus er zijn wel bandleden met meerdere bands.
Is er leven na Deadhead?
Deadhead is ook een beetje een levenswerk, hè? Ik heb twee keer de kans gekregen om bij een veel grotere band te spelen.
Namen willen we horen, haha.
Ja, dat snap ik maar doe ik niet. Ik ben niet bij die bands gaan spelen uit loyaliteit en omdat het leuk is om je eigen ding te doen. En ook omdat ik destijds nog op school zat en ze daar zeiden dat als ik vijf weken afwezig zou zijn vanwege een toer, het qua school klaar was. Ze gaven me op school een laatste kans en die heb ik gepakt. De studiebegeleider zei dat ik nog wel kon slagen maar dan moest ik elke les aanwezig zijn en nu eindelijk eens mijn best gaan doen. Er zijn ook muzikanten die elke twee jaar in een andere band spelen. Dat is op zich ook gaaf. Ik heb ook weleens gedacht om basgitarist te worden en me gedienstiger op te stellen. Misschien had ik dan wel in allerlei bands kunnen spelen en in het buitenland kunnen spelen. Gitaristen zijn er zat maar drummers en bassisten niet. Bij Deadhead hebben we altijd een eigen visie en dit is wat we doen. En een leven na Deadhead… misschien alsnog een Elise-cd maken. Weet jij veel?
Of bel die andere bands nog eens op die je destijds benaderd hebben. Misschien kan je er alsnog bij. Hoe heten ze ook alweer?
Haha, nice try! Ik heb trouwens weleens live gespeeld met God Dethroned. Dat was eenmalig op een groot festival in Duistland en erg gaaf. Over God Dethroned gesproken: ik wil niemand tekort doen maar Henri is daar de bandleider. We hadden het net over Kreator en Megadeth maar dichter bij huis zijn er ook bands met een leider.
Ga voorlopig nog maar door met Deadhead. Ik denk dat er nog wel een paar albums in zitten?
Sowieso volgend jaar dus de heruitgave van Depression Tank met nieuw werk. We willen daarbij een EP uitbrengen à la Flag Of Hate maar we hebben nu al zeven nummers en zitten op vijfendertig minuten. Dat is dus al bijna een heel album. Maar een van die nummers vindt Ronnie eigenlijk te goed en die wil hij op het volgende album hebben. Hans zei toevallig vandaag onderweg naar Pitfest dat we weer eens moeten schrijven. Er komt dus genoeg nieuw werk aan. Liever niet pas over vijf jaar want anders zijn we straks zeventig jaar. Van de andere kant: wat moet je anders doen? In coverbands spelen is ook wel leuk maar ik zie menig muzikant met wie ik vroeger in jongerencentra speelde en waar we eigen nummers deden die nu in een coverband opereren. Het is best goed maar of je daar gelukkig van wordt…? Als je gewoon op wilt treden en daarna een biertje drinken is het prima maar bij Deadhead hebben we nog steeds ambitie en geldingsdrang.
Ik ben door mijn vragen heen. Bedankt voor je tijd. Wil je nog ergens op terugkomen? Je krijgt sowieso het laatste woord:
Het laatste woord?? Ik vind het sowieso leuk dat zoveel mensen onze laatste cd goed vinden. Ik hoop dat mensen de moeite nemen om hem eens te checken. Voor mijn part door hem te downloaden of op Spotify. Als je het niets vindt is dat ook goed, vind je hem leuk dan heb ik het liefst dat ze je hem wel koopt natuurlijk. We hebben ons best gedaan en we hebben volgens mij wel een goede cd gemaakt. En bedankt voor dit interview natuurlijk.
Links: