escort eskişehir escort izmit escort kıbrıs escort maraş eskişehir eskort izmit escort edirne escort

Headlines

Nee, dit is geen gesponsord bericht vanuit een of andere hoor specialist hoorspecialist. We weten allemaal hoe geweldig het is om jezelf te verliezen in de energieke en oorverdovende wereld van de zware metalen. De riffs, de drums, de screams: het is een totale onderdompeling. Maar te midden van al die adrenaline en headbangende gekte vergeten we soms het belangrijkste: het beschermen van onze oren. We kennen het allemaal wel, dat constante gezoem in je oren na een concert. Tinnitus, ofwel oorsuizen. Vaak trekt dit na een nachtje slapen wel weer weg. Maar als je te lang naar te hard geluid luistert kan dit permanent worden. In de meeste gevallen is er dan ook geen behandeling die deze oorsuizen geneest. Het kan een hel zijn en je dagelijkse leven verstoren. Denk aan constante piep- of suisgeluiden die je niet kunt uitschakelen, concentratieproblemen, slaapstoornissen en zelfs depressie. Gelukkig kunnen we deze hel vermijden door verantwoordelijk om te gaan met ons gehoor.Lees verder ›

Een avond die met rood omcirkelt in de agenda van Zware Metalen’s Remco Faasen stond: de Amerikaanse deathmetalgrootheid Cannibal Corpse en de Zweedse blackmetalgrootheid Dark Funeral die het Leidse Gebr. De Nobel aandoen. Een affiche om bij te likkebaarden op de locatie waar ooit een handel in lompen en oude metalen stond. Omdat het bordje ‘uitverkocht’ voor het raam van de kassa kon worden gehangen stond het metalen feestje blijkbaar bij nog veel meer mensen op de verlanglijst. Naast Remco wurmde ook fotograaf Mellow zich door de massa.Lees verder ›

Hoop en al twintig minuten duurt de nieuwste release van de Nederlandse hellehonden van Duivel. Heiligschennis, wat een gepaste titel als je naar de vochtige hoes kijkt, is een EP die wordt uitgebracht door een collectief, een samenwerking tussen Nomad Snakepit Productions en Ván records. In de line-up herkennen we wat bandleden: niemand minder dan Nachtraaf en Deportator die een verleden hebben in andere bands als Alhistja, Urfaust, Galgeras, D.R.E.P en Fluisterwoud. Zeker die eerste heeft nog niet eens zo lang geleden een bijzonder interessant smerig tapeje uitgebracht vol hooliganeske black metal.Lees verder ›

Een krap half uurtje aan primitieve, duistere death metal. Altijd lekker wanneer er vanuit het promovel al duidelijk wordt wat we kunnen verwachten. Ditmaal komt het anonieme gezelschap uit Italië. Claustrum is een band met leden van Grime, Affliction Vector, Fierce en Dromme die tezamen zijn gekomen om hun passie voor oldschool death metal te laten horen, wat tot de creatie van dit zelfgetitelde debuutalbum leidde.Lees verder ›

Terug van weggeweest: Slipknot. Het is druk rond het gemaskerde gezelschap dat vorig jaar het zevende album uitbracht en er sindsdien de wereld mee overtrekt. Vorige week verscheen plots nieuw werk in de vorm van de EP Adderall, deze week opende opmerkelijk genoeg de Ziggo Dome in Amsterdam de poorten voor de negen muzikanten. Opmerkelijk omdat de heren doorgaans in kleinere locaties staan. Maar kijk eens aan: Nederlands’ grootste concertzaal had nog maar een paar plaatsen vrij op 13 juni. In het kielzog van de Amerikanen kwamen mee: de landgenoten van Nothing More en het opkomende Sleep Token uit Engeland. Namens Zware Metalen namen Remco Faasen en Mellow een kijkje. De eerste hield een opschrijfboekje vast, de tweede een camera.Lees verder ›

Meestal ben ik gewoon dat er ijskoude black metal vanuit de regio Quebec, Canada naar me toe wordt gestuurd. Ditmaal komt, vanuit dezelfde regio, iets anders aanwaaien. Het gaat om de debuut EP van een trio (oeh een trio!) dat zich Lock Up The Wolves noemt. The Dark Ride is de titel. De drie heren hebben blijkbaar al menig watertje doorzwommen. Ze spelen melodische death metal met een groovende rand. Een extreem subgenre dat me nu en dan ook wel weet te boeien. De heren doen alles in eigen beheer en er mag zeker geschreven worden dat het hoesontwerp van een erg hoog niveau is.Lees verder ›

Invent Animate bracht vorig jaar de uitstekende EP The Sun Sleeps, As It Never Was uit. Het was mijn eerste kennismaking met de band. De review kun je hier lezen. Ik gaf al aan dat ik benieuwd was naar het volgende werk van deze talentvolle band. Welnu, dat is er nu in de vorm van Heavener. Om gelijk maar mijn niet gestelde vraag te beantwoorden: de band lost de verwachtingen compleet in.Lees verder ›

Nieuwe blackmetalbands: ze schieten eigenlijk onafgebroken als paddenstoelen uit de grond. Het valt me namelijk op hoeveel zwartmetalen debuutalbums we binnenkrijgen op onze redactie. Of ik daar een probleem mee heb? Absoluut niet. Meer nog, een debuut is altijd een kans om iets nieuws te ontdekken. Met zijn eerste album wil een band zichzelf namelijk op de kaart zetten, een niche innemen in dat weidse blackmetallandschap, en soms resulteert dit in een frisse, nieuwe kijk op het genre. En laat ik daar toch altijd wel weer wat naar op zoek zijn.Lees verder ›

Man As Plague bracht in 2016 zijn debuut The Frail Compass uit. De Nederlandse band liet daarop een mix van death(core) en metal(core) horen, geïnjecteerd met een vleug elektronica. Hoewel we inmiddels zeven jaar verder zijn en er wijzigingen zijn doorgevoerd in de bezetting, is er in grote lijnen niets veranderd aan het strijdplan. Er zijn geen concessies gedaan om harder dan ooit tevoren terug te keren en ik kan alvast verklappen: dat lukt het viertal. Niemand minder dan Jacob Hansen (Amaranthe, Volbeat en Dyscarnate) is verantwoordelijk geweest voor de mastering van Titanomachy.Lees verder ›

Voor fans van Cult Of Luna, Sleep Token en Spiritbox. Dat staat er te lezen op de promofiche. Hoge verwachtingen die je dan schept, maar je hebt er wel mijn aandacht mee. Ik ken de band totaal niet, maar wil het met zulke referenties wel een serieuze kans geven. Dit Black Oak uit Nynäshamn, Zweden brengt het debuutalbum Egolution overings uit in eigen beheer. In 2019 en 2020 bracht de band twee singles uit, beide nummers staan ook op het album.Lees verder ›

Dit Duitse kwartet is sinds 2019 samen onder de naam Agasch. Het doel is om atmosferische black metal te maken voor liefhebbers van onder andere Waldgeflüster, Antrisch, Ellende, Enisum, Groza en Woods of Desolation. Zeg maar gerust de vaandeldragers binnen dit specifieke genre. Met dit Waldgeist presenteren de mannen het debuutalbum, nadat er in 2021 een EP met de titel Irrlicht verscheen. De uitvoering in de Duitse taal beschouw ik als een pluspunt. Maar dan moet het gebodene binnen het niet bepaald anonieme genre wel in orde zijn.Lees verder ›

Into Dark, een blackmetalcollectief uit Rzeszów, Polen brengt ruim vijf jaar na het debuut een EP I, Glance uit in eigen beheer. De vier heren laten zich beïnvloeden en houd je goed vast door, Gaerea, Outre, Misþyrming en Mgła. Tja, dan heb je wel een ruime blik op de blackmetalhorizon en heb je direct ook de lat erg hoog gelegd. Bijzonder ook om lezen dat Into Dark het knoppenwerk heeft laten doen door Przemysław Nowak van de Impressive - Art Studio. Een knoppenman die toch wel ervaring heeft in het extreme genre daar bands als Asgaard, Odraza, Outre en Devilish Impressions daar zijn komen aankloppen voor het gehele opnameproces. In ieder geval heeft dit alles me toch geprikkeld om de EP van drie nummers eens grondig te beluisteren en van een weinig commentaar te voorzien.Lees verder ›

Twee vooraanstaande extreme metallabels slaan de handen in elkaar, Purity Through Fire records en Northern Silence Productions. Deze samenwerking resulteert in een splitalbum van twee blackmetalbands met name Hænesy uit Budapest, Hongarije en Autumn Nostalgia uit Trnava, Slovakije. De laatste band doet bij mij niet direct een belletje rinkelen, de eerste daarentegen wel maar ik kan de klank niet direct thuisbrengen. Tja, misschien komt dat nog. De beide bands brengen twee nummers ten berde en mengen dit goed op. Alzo komen we tot een globale totale speeltijd van om en bij de 32 minuten.Lees verder ›

Een heerschap uit Australië brengt onder pseudoniem The Seer en onder de bandnaam Midnight Betrothed het tweede volwaardige album uit. Volgens de informatie uit de promo is hij een druk baasje, want Midnight Betrothed blijkt één van de vele éénmansprojecten te zijn die hij via het Atrocity Altar label bestiert. Eerder verschenen er van deze band in ieder geval een demo, splitcassette en een debuutalbum. Geen van alle zijn eerder ter recensie beschreven op Zware Metalen. Het doel van The Seer met zijn project Midnight Betrothed is in ieder geval het creëren van sombere, romantische black metal, wat dat dan ook mag wezen. Op dit hier gepresenteerde Death...My Faithful Bride heeft de band zijn stijl verder uitgewerkt en zouden we ouvertures moeten horen van erotische begrafenisrituelen en dodelijke fantasie. Goed, laten we daar maar niet teveel bij nadenken en gewoon de plaat aanslingeren.Lees verder ›

Slechts twee studio-albums staan er op het palmares van Botch: mathcoreband uit Tacoma in de Amerikaanse staat Washington: American Nervoso uit 1998 en We Are the Romans uit 1999. Drie jaar later viel de groep alweer uit elkaar maar de herinnering aan de groep bleef levend en nu zijn de mannen weer terug. Voor even. Maar op een mini-tour wordt wél halt gehouden in Haarlem. Lees verder ›

Begin februari verscheen het nieuws dat Gojira weer voor een concert naar Nederland kwam. Vorig jaar juli stond de band nog in de 013 om het meest recent uitgebrachte album Fortitude te promoten; deze keer werd Amsterdam aangedaan. Aangezien elk concert van deze Fransen toch echt wel een belevenis is, werd 6 juni, AFAS Live direct in de agenda geschreven. In het voorprogramma nam het viertal het Engelse Urne en het uit India afkomstige Bloodywood mee. Een ongebruikelijke combinatie? Mag ik het op bont en veelzijdig houden?Lees verder ›

Een zelf getitelde EP van een vijftal uit Italië staat vandaag voor ons klaar. Daar hoeven we geen zesduizend jaar op te wachten. The End Of Six Thousand Years creëert, als we metalarchives mogen geloven, schijnbaar een mix van atmosferische sludge, melodische death metal en metalcore. Volgens de promo gaat het hier daarentegen om een mix van black en death metal aangevuld met invloeden uit de punkscene. Bijzonder is in elk geval dat de band een decennium op zijn gat heeft gelegen. Met een enigszins gewijzigde bezetting - er is sprake van twee nieuwe gitaristen naast de drie stichtende leden - brengt de band nu een achttien minuten durende EP ten gehore. Label van dienst, Hypershape Records, maakt gewag van een cultstatus van deze band. Schijnbaar zo cult en ondergronds dat de eerdere albums nooit de Zware Lijst wisten te bereiken. Dientengevolge is deze EP dan ook het eerste werk van de band ter recensie op Zware Metalen.Lees verder ›