Terwijl het hele land zo’n beetje uitgestorven is wegens vakantie, is het op livemuziekgebied juist extra druk. Logisch, want ook muzikanten hebben natuurlijk vakantie van hun normale (part-time) jobs, en dat betekent: toeren met de band. Zo ook het Britse mathcorequintet Rolo Tomassi. Op woensdag 31 juli speelde de band in Dynamo te Eindhoven. Oorspronkelijk was het de bedoeling dat dit een fotoverslag zou worden van fotograaf Ruth Mampuys.…Lees verder ›
Aan zelfvertrouwen, of is het zelfoverschatting, ontbreekt het de Belgische formatie High Inquisitor Woe bepaald niet. Volgens de bijgeleverde biografie kunnen we ons schrap zetten voor dreunende drums, verpletterende gitaren en epische vocalen. Als je dan ook nog eens stelt dat er epische doom gebracht wordt voor fans van…Lees verder ›
Mijn hond heet Túrin. Túrin Turambar, om volledig te zijn. Wat mij betreft meer dan reden genoeg dus om dit Czas braku wojny van een recensie te voorzien. Dit bij wijze van inleiding. De inspiratie voor de naam die we onze hond hebben gegeven is afkomstig van de Silmarillion,…Lees verder ›
Het Nederlandse Insurrection brengt binnenkort een nieuwe plaat uit. Circles Of Despair, zo luidt de titel van dat album, dat op 30 augustus zal verschijnen via Big Bad Wolf/Headbangers Records. Het album is gemixt & gemasterd door Fredrik Nordström (In Flames, Dimmu Borgir, Arch Enemy, vele anderen) en het artwork is van de hand van Remedy Art Design (Oceans Of Slumber, Evergrey). Circles Of Despair belooft een nog meer…Lees verder ›
Je kan vanalles vinden van de Deense heren van Volbeat, maar je moet toegeven dat ze succesvol zijn met hun mix van rockabilly en metal. De mengeling van Elvis, Johny Cash en Metallica lijkt met elk album een groter publiek te bereiken en live treedt de band inmiddels op…Lees verder ›
Op dit tweede volledige album voegt Immortal Bird diverse stijlen samen tot een uiterst intens amalgaam. De drums zijn geworteld in snelle death metal tot grindcore. Daaroverheen legt nieuwe gitarist Nate Madden vaak dissonante leads die we toch eerder gewoon zijn te horen van vooruitstrevender blackmetalbands als Blut Aus…Lees verder ›
Laang 冷 – Hǎiyáng 海洋. Ja, dat staat er te lezen. (Hoe) Laang is een Taiwanees, ook gekend als 冷, de persoon achter deze mysterieus ogende blackmetalband is een Taiwanees. In dat geval is het natuurlijk toegestaan om met voor ons vreemde karakters te werken. Talheim Records uit Oostenrijk…Lees verder ›
Nu de line-up compleet is… …is er ook een timetable: : Schoonebeek Deathfest heeft de laatste band aan de line-up toegevoegd. Vorig jaar maakte Burial zo’n indruk, dat de band nog een keer is gevraagd: : Geen goed festival zonder goede gastheer en voor Schoonebeek Deathfest kan dat er maar één zijn: Svenson Groß, zanger van Fleshcrawl. Pas op uw bier. : De laatste toevoeging aan Schoonebeek Deathfest…Lees verder ›
Sommige dingen op deze eindeloos roterende ruimterots zijn een gegeven. Het gras is groen. De lucht is blauw. Het feit dat die beide zaken uiteindelijk zullen veranderen in een vel-verschroeiende, apocalyptische vuurzee, omdat we met zijn allen bezig zijn aan het systematisch kapotmaken van de ruimterots in kwestie. Het zijn zekerheidjes. Daartoe behoort ook de kwaliteit van alles wat Russian Circles aan muziek uitbrengt: in zijn vijftienjarige bestaan bracht het uit Chicago afkomstige trio zes LP's en een handjevol EP's uit, gevuld met instrumentale post-metal, die alle een kwaliteitsniveau halen waar veel bands slechts van kunnen dromen. Maar hoe komt dat dan? Wat maakt deze band dan toch zo speciaal?Lees verder ›
Finsterforst… ‘Duitse degelijkheid’ is misschien wel een van de betere benamingen voor deze band. Sinds 2004 brengen deze heren namelijk degelijke albums en EP’s uit, waarop zich een fijne blend van folk metal en black metal bevindt (of zoals zij het zelf noemen: Black Forest Metal). Dit jaar bestormen zij de metalwereld met een episch verhaal dat verteld wordt op het nieuwe album, Zerfall.Lees verder ›
Döde Vägar, Döde Drömmar en dan nu Döde Själar. Dode wegen, dode dromen en dan nu dode zielen. Voila, even vlotjes vertaald. Deze Zweedse band, Mylingar, heeft drie releases op zijn conto. Wie achter de band zit, is me echter een raadsel. Dit zootje ongeregeld versmelt death metal met black metal en doet dit tot een vettige en gore brei voor de echte extreme metalliefhebber.Lees verder ›
De testosteron giert nog door het lichaam dankzij het overrompelende festijn van Kiss, maar de tweede dag van Tons Of Rock 2019 belooft minstens zo monumentaal te worden. Omarmd door het old-school geweld van Mayhem, Possessed, Vreid en Vltimas neemt Noorwegen afscheid van Slayer. Tom Araya blijft na afloop minutenlang naar het publiek staren om zijn vertrek te verwerken. De laatste keer Raining Blood, Chemical Warfare, South Of Heaven, Hell Awaits, Angel Of Death... Een leven zonder Slayer is een leeg bestaan. Met een brok in de keel wordt de volgende verslaggeving genoteerd.Lees verder ›
Soms heb je een ontmoeting met iemand die je nog wel even bijblijft. Het interview dat we op Graspop Metal Meeting hadden met Jeff Becerra van Possessed was er zo één. Allereerst is de man samen met enkele anderen verantwoordelijk was voor de geboorte van death metal, naast thrash ons favoriete genre. Nog indrukwekkender is echter zijn levenshouding. Zoals bekend is hij in 1989 deels verlamd geraakt nadat hij door een overvaller werd neergeschoten. Een mens zou van minder verbitterd raken, maar Jeff blijkt vooral dankbaar voor alle mooie dingen die hij nu meemaakt. Hieronder een weergave van het gesprek dat Zware Metalen op Graspop Metal Meeting met de zanger had. Uiteraard ging het daarbij ook over Revelations Of Oblivion, de uitstekende nieuwe plaat die Possessed decennia na de voorganger dit jaar dan toch uitbracht.Lees verder ›
We maken deze vakantie even een uitstapje naar het prachtige Mumbai. Daar komt namelijk de band Sabotage vandaan, die met The Order Of Genocide zijn eerste EP uit brengt. De band is, naar eigen zeggen, geïnspireerd door onder andere Metallica, Slayer, Kreator, Megadeth en dergelijke bands. We starten voorzichtig…Lees verder ›
Drie platen heeft dit kwartet, Hope Drone, uit Brisbane, Australië al uit en met Void Lustre komt er dus logischerwijze een vierde bij. Deze vrolijke bende, die tapt uit het post-blackmetalvaatje, heeft dus ervaring zat. Zeker als je weet dat ze al sinds 2012 vakkundig hun flessen vullen. Ik lees…Lees verder ›
Na het enerverende openingsconcert van Accept met orkest in het operahuis van Oslo begint Tons Of Rock 2019 dan eindelijk. Het voelt gek om een driedaags festival op een donderdag te beginnen, maar het is in dit voornamelijk christelijke land klaarblijkelijk makkelijker om meer dan tienduizend Noren een extra dag vrij te laten nemen dan om een festival op een zondag te organiseren. In het onderstaande verslag dansen we mee met Perturbator, verbranden onze nekken tijdens Behemoth en aanschouwen we het Rebel Extravaganza van Satyricon. Maar aan het einde van de dag weet Kiss ons he-le-maal in te pakken met een weergaloos en volledig ingestudeerd rock-'n-roll festijn.Lees verder ›
De term krautrock werd ooit in het leven geroepen om de experimentele muziek uit West-Duitsland aan te duiden aan het einde van de jaren zestig en begin jaren zeventig. Het was het Duitse antwoord op de psychedelische rock, welke vanuit de Verenigde Staten en Groot-Brittannië wisten te domineren. Aanvankelijk was de term krautrock als spottend bedoeld, bedacht door de bekende Britse plaatjesdraaier John Peel - zijn Peel Sessions leverden wat legendarische optredens op -, maar door de jaren heen werd het een geuzennaam en zelfs een zeer invloedrijke stroming. Lees verder ›
Phoxjaw is al even dwars als de schrijfwijze van de bandnaam doet vermoeden. Het ‘Bristoliaanse’ kwartet patenteert sinds 2017 een uniek geluid geïnspireerd door Cave In, Deftones, At The Drive-in en de eerste platen van Biffy Clyro. Zelf hoor ik er vooral progressieve nu-metal en post-hardcore in, gekleed in een typisch Brits mathrockjasje. Lees verder ›
Na een geslaagde, relatief rustige eerste dag is met de zaterdag het zwaartepunt van Dynamo Metalfest 2019 aangebroken. Maar liefst negen bands treden aan op het podium en het lijkt een “Metalfest der herkenning” te worden. Een aanzienlijk aantal van de bands van vandaag heeft in het verleden al eens een show op de ijsbaan zelf en/of op Dynamo Open Air gespeeld. Sommige van die shows zijn zelfs als legendarisch de boeken in gegaan, zoals de headlineset van Metal Church in 1991 en het eerste grote optreden van Soulfly in 1998. Het boeken van dergelijke acts is een beproefd concept van de organisatie en de trouwe bezoeker van het festival zou niet anders willen. Voor Zware Metalen doet Michiel Hoogkamer verslag. Markus Wiedenmann maakte de foto’s.Lees verder ›
John, The Void uit het Italiaanse Pordenone is toe aan het tweede volwaardige album. De band geniet nog weinig bekendheid en heeft nog maar 1200 likes op Facebook. Ook staan er geen grote shows gepland en is er nog niet buiten de lokale regio getreden zo aan de concertgeschiedenis…Lees verder ›
