Lome doom uit het land van de duizend meren: Caskets Open uit Finland is hier met Concrete Realms of Pain. In 2007 startte de band met het maken van kale doom met een zeer open productie. Omdat de mannen niet konden kiezen topten zij de muziek af met een laag hardcore/punk. Doe maar ruig! Na heel wat (live)ervaring te hebben opgedaan is het in 2020 tijd voor album nummer vier. De band staat voor een heel nuchter geluid en doet niet aan tierelantijnen. ‘Gewoontjes’ noemen ze dat in Nederland.
Weet je wat er nu zo leuk is aan doom? Zet eens een nummer op als Four Shrines. De speelduur is 6:07 minuten, maar het lijkt alsof het maar een minuut duurt. Deze doom is strak gespeeld met duidelijke invloeden van Saint Vitus. Opvallend is dat de band ook experimenteert, zoals het d-beat einde van Four Shrines laat horen. De vocalen raken eveneens opgezweept en de verwarring is, in positieve zin, compleet. Riding on a Rotting Horse start buitengewoon punky en uptempo. Was het introducerende doomgedreun maar een vals masker? Zeker niet, halverwege wordt het tempo weer wat trager en wordt er afgebouwd. Vervolgens komt Homecoming weer met typische melodieuze doom. De vermenging van stijlen is een blijvertje, zoals ook Blossom aantoont. De doom waarmee het nummer eindigt lijkt bijna een soort breakdown. Is het een vermenging van stijlen of luisteren we hier naar twee verschillende bands? Wie het juiste antwoord raadt krijgt van mij een paar weken thuisisolatie cadeau.
Concrete Realms of Pain is een album met een vreemde mengelmoes van hardcore punk en doom. Het werkt, maar kom er maar eens helemaal goed in. Het zijn twee uitersten: logge doom en punk recht in je gezicht. De statisch getimede vocalen hebben soms wat moeite met de Engelse taal, vooral met de ‘i’s. Dat zorgt ervoor dat het soms wat minder professioneel klinkt. Het mag van mij in het Fins. De heldere toon in de doompassages en de rauwe vocalen in de agressievere stukken passen wel goed in het muzikale plaatje. Qua muzikantschap is dit kwalitatief zeker in orde. Misschien vooral aan te raden voor mensen met bepaalde psychische aandoeningen, waarbij je van de ene in de andere gemoedstoestand gaat binnen luttele minuten. Ik bekeek het van een afstandje en zag dat het vreemd, maar wel goed te pruimen was.
Score:
73/100
Label:
Nine Records, 2020
Tracklisting:
- Four Shrines
- Riding on a Rotting Horse
- Homecoming
- Tunnel Guard
- White Animal
- Tadens Tolthe
- Blossom
- Soul Stained Glass
- Pale Hunter
Line-up:
- Timo Ketola – Basgitaar, vocalen
- Antti Ronkainen – Gitaar
- Pyry Ojala – Drums
Links: