Serious Black – Suite 226

Geschreven door op 12-04-2020 om 21:51.

Serious Black: serieuze metal, maar niet zwart! Mijn slechte humor terzijde (ik bedoel, die slogan… damn), de Duitse powermetallers presenteren dit jaar album nummer vijf, Suite 226. Een album waarbij het verhaal draait om een patiënt die opgesloten zit in een psychiatrische inrichting en steeds wat verder afzakt. En laten we wel wezen, daar kunnen we ons dezer dagen allemaal wel een heel klein beetje iets bij voorstellen…

De aftrap begint energiek, symfonisch en lichtelijk… ontspoort? Gekkigheid natuurlijk, maar ik doel hier op de teksten die door Urban worden gezongen. De teksten portretteren de geestelijke aftakeling bij de patiënt. Los daarvan loopt het nummer vloeiend door en is daarmee de compositie prima in orde. When The Stars Are Right verloopt met iets meer dynamiek en een licht progressief tintje en kent de eerste duellerende gitaarsolo’s. Opnieuw een sterk nummer dat lekker wegluistert.

Dan volgt mijn persoonlijke favoriet, Solitude Etude. Stevige gitaarriffs en brute drums (het neigt bijna naar melodic death), de energie spat ervan af en de orkestratie gooit een duister tintje onder het gehele nummer. De refreinen zijn ook zeer pakkend. Prima nummer en zeer dynamisch! Het gaspedaal gaat iets los bij Fate of All Humanity en doet mij zelfs bij vlagen denken aan jaren ’80 heavy metal. Geinige afwisseling met wat ik tot nu toe al heb gehoord. Het houdt de boel zeker levendig.

De tweede helft van het album verloopt iets minder spannend, maar kent nog wel een aantal opmerkelijke momenten. Zo zit er in de track Castiel een vrij consistente hoge zang die ik voor mijn gevoel nog niet eerder heb gehoord op deze plaat. We Still Stand Tall is een beetje dertien-in-een-dozijn, maar de orkestratie is hier wel goed uitgekiend. De zogeheten tranentrekker ontbreekt ook hier niet en vinden we in Coming Home: een powerballad, jawel, maar helaas weet die mijn aandacht niet vast te houden. De hekkensluiter en tevens de titeltrack heeft maar liefst een speelduur van een krappe negen minuten en begint met een Oosterse sfeer. Ietwat vreemd om dit nummer aan te treffen op een album waar het verhaal voornamelijk gaat over de geestelijke aftakeling van een opgenomen patiënt. Of is dat nu juist de waanzin die men hier tentoon wil spreiden?

Suite 226: een album met ups en downs, vlot lopende nummers, een paar pareltjes, maar ook bij vlagen onsamenhangend. De heren van Serious Black hebben hier een degelijk album te pakken, maar het voelt toch een beetje gebrekkig voor de kwaliteit die in elk individueel bandlid wel degelijk schuilt. Misschien was het beter geweest om een paar nummers te schrappen en hier een EP van te maken. Desondanks krijgt Serious Black van mij een ruime voldoende, maar ik hoop een volgende keer op een iets betere balans.

Score:

73/100

Label:

AFM Records, 2020

Tracklisting:

  1. Let Me Go
  2. When the Stars Are Right
  3. Solitude Etude
  4. Fate of All Humanity
  5. Castiel
  6. Heaven Shall Burn
  7. Way Back Home
  8. We Still Stand Tall
  9. Come Home
  10. Suite 226

Line-up:

  • Urban breed – Zang
  • Dominik Sebastian – Gitaar
  • Mario Lochert – Basgitaar
  • Ramy Ali – Drums

Links: