Headlines

Ik ben geen dokter, maar Palinopsia schijnt een soort visuele echo te zijn. Je ziet dan objecten nog steeds, ook al zijn ze er niet meer. Qrixkuor heeft er een album over gemaakt. Wie? Qrixkuor. Qrixkuor is iets uit een boek. Om precies te zijn is het de naam van de Qrixkuor-vogel in het boek De Negende Boog van Kenneth Grant. Volgens bandbrein S. is het slechts een inspiratiebron, en hij ziet de band Qrixkuor niet als de drager van de ideeën van Kenneth Grant. De schrijver was een leerling van Aleister Crowley, en de band leent in elk geval zijn interesse voor het occulte.Lees verder ›

Chileense black metal, ik raak het niet vaak aan. Murder Records (kent u niet) brengt Catacumbas uit als het werk van een obscuur trio genaamd Funeral. De tape komt uit in een oplage van 100 cassettes. Het is de tweede langspeler van de band. Muzikaal ligt het in de lijn van oude Darkthrone, oude Mayhem.Lees verder ›

Herken jij dat gevoel, dat je een plaat voor het eerst opzet en deze je meteen naar de strot grijpt? Zo nee, jammer, want dat zijn hele fijne momenten. Zo ja, dan hoef ik niet uit te leggen wat mij overkwam toen ik Hekate’s Sermons to the black Owl…Lees verder ›

Laatst schreef ik een review van een powermetalband, en daar liet ik de naam van Antti Martikainen vallen. Een producer uit Finland die een nogal bijzondere FAQ op zijn website heeft. Zijn muziek daarentegen is knap in elkaar gezet. Zeker gegeven het feit dat de heer Martikainen geen enkele…Lees verder ›

Deathcore is in zijn algemeenheid een redelijk onderschat – en zelfs ongeliefd – subgenre binnen een deel van de metalen wereld. Als kritiek wordt daarbij gegeven dat veel bands (en de nummers die zij maken) grossieren in generieke songstructuren en het excessieve gebruik van breakdowns. Hoewel ik me ergens…Lees verder ›

Chug-a-chug-a-bree-breeeeeee! De deathcore trein heeft het station verlaten. Lissabon om precies te zijn. Eindstation: jouw gehoorgang. Bij dit Inhuman Architects vinden we een vijfkoppig collectief dat zijn debuutalbum uitbrengt in de stal van Vicious Instinct Records. Een snelle blik op de website laat zien dat er bij dit label al een aantal bekende(re) namen als Vulvodynia en Hideous Divinity onder de vlag staan. Dat maakt op zijn minst nieuwsgierig naar wat deze onmenselijke architecten uit Portugal weten te brengen.Lees verder ›

De motor van de Delorian staat te ronken, en voordat we met piepende banden door tijd en ruimte heen scheuren, typen we eerst het jaartal en de bestemming in: Noorwegen, 1993. Een gure tijd voor ongure jongens. Een tijd waarin men ‘true’ nog met een V schreef. De heren van Wald Krypta nemen ons vandaag namelijk mee naar de piek van de tweede golf van black metal.Lees verder ›

Oprichter en gitarist van Ahab, Chris R. Hector had eens zin om zijn muzikale horizon te verbreden en dan wel op een zodanig andere wijze gebracht als Ahab, dat een onwetende het haast niet kan geloven. Echter kruipt het bloed waar het niet kan gaan want zijn signatuur is toch onmiskenbaar op Descenders, het eerste album van Silurian. De dame waarmee Chris hier een duo vormt luistert naar de naam Emilia Sherman.Lees verder ›

Stelt u zich eens voor: het is vrijdagavond en u hebt een onnoemelijke goesting om honderd blikken pils achterover te klokken. Zoals dure wijnen perfect te combineren zijn met allerlei dure spijzen, zo kunnen ook al die bierblikken gecomplementeerd worden door een aangename dosis geluidsgeweld. Het Finse Graveyard Shifters biedt het perfecte audiovocht bij uw alcoholische vrijdagavondbuffet.Lees verder ›

In de onderbuik van de Fins blackmetalwereld verblijven heel wat occulte heerschappen. Zo ook de heer S. Korpituli die we onder andere kennen van Iku-Turso, Khanus, Wrathage of Nachtvrucht. Zijn solowerk brengt hij uit onder de naam Korpituli op het Korpituli label, wat niet onlogisch klinkt. The Ancient Spells Of The Past is de debuutplaat en omhelst zes nummers. Het is eerder een mid-tempo blackmetalvariant met een atmosferische insteek die je te horen gaat krijgen maar wel één waarbij de typische Finse schoolelementen welig doordruppelen. Zoals zo vaak wordt dit alles voorzien van een bijpassende korzelige, schuurpapieren productie die wel toelaat elk instrument en de verschillende lagen goed te onderscheiden.Lees verder ›

Deze is voor iedereen die John Cena wel kan zien, die weten wat The Rock aan het koken is en voor allen die dagelijks hun vitamientjes netjes eten terwijl ze hun gebedje opzeggen. Oftewel, dit is voor iedereen die van worstelen houdt. De nummers van PPTA gaan namelijk exact daar over, worstelen. En nee, niet over die geoliede mannen en ook niet over die voornamelijk te dikke kerels met hun luierstring om, maar over het Amerikaanse showworstelenLees verder ›

Een van de meest bevreemdende namen die Zware Metalen een EP ter recensie aanbood, is zeker Captain Naysayer. Volgens hun introductievideo op YouTube mag je dat volledig letterlijk vertalen: wie is de belangrijkste nee-zegger van de band? De leden waren blijkbaar op zoek naar een bandnaam maar altijd was er wel iemand die dwarslag: de ‘captain naysayer’ dus. Lees verder ›

Ruim tien jaar na Schatten Des Gewitters komen deze Duitsers, die jagen onder de naam Irrlycht en afkomstig zijn uit de regio Heidelberg, via Folter Records met de langverwachte opvolger. Deze kreeg de titel Wolfish Grandeur mee. Een beestige cover toont aan dat we niks minder dan een hapklare brok, zwart geblakerd metaal mogen verwachten. Achter deze band zitten bandleden die het bijten in een gewond lam wel eigen zijn. Zo moeten we normaal Isegrimm en Nordger kennen van een band, die weliswaar al op de schop is gegaan, Geweih. Nog niet zo lang geleden bracht Irrlycht samen met de Fransen van Malcuidant nog een split uit met als titel Unendliches Nyhts. Wat een eerste teken van leven was na toch jaren van het jachtveld te zijn verdwenen.Lees verder ›

Met deze heruitgave van het titelloze debuutalbum van Breathless, springen we een heel eind terug in de Belgische metalgeschiedenis. Meer bepaald naar 1983 en de regio rond het Limburgse Genk. In die jaren '80 kende België een behoorlijk bloeiend metallandschap. Denk maar aan Crossfire, Ostrogoth, Westfalen, Lions Pride, Acid, Cyclone, Killer, Scavenger, White Heat… Niet altijd commercieel succesvol maar met een stevige reputatie tot op de dag van vandaag. Wat ertoe leidt dat een aantal van die bands een doorstart maken of dat hun materiaal opnieuw wordt uitgebracht.Lees verder ›