Tim Steffens is het meesterbrein achter dit Duitse Klabautamann, een band die ik al wel kende maar al geruime tijd uit het oog verloren was. De meest recente werken die ik me kan herinneren zijn Der Ort (2005) en Merkur (2009) en dat is natuurlijk weer een hele poos geleden. Het mag je niet verbazen dat mensen die gemaakt zijn om muziek te maken dit ook gewoon blijven doen. De heer Steffens ploegt dus gewoon voort. Op dit album, Numbered, krijgt hij wel hulp van Anna Murphy (Cellar Darling, ex-Eluveitie) en Andreas März (Steorrah) en nog een rits anderen. Klabautamann leerde ik kennen via een omweg en dit via het eveneens Duitse Valborg. De heer Toyka, van Valborg, is immers lang het medemeesterbrein geweest samen met Steffens.
De huidige muziek van Klabautamann staat toch een heel eind af van de muziek die hij afleverde op albums als Der Ort en Merkur en nog verder af van het werk dat stond op Our Journey Through The Woods. Dat was toen black metal met een atmosferische, epische inslag. Nu luisteren we naar een band die geëvolueerd is naar een progressieve blackmetalband denk dan aan bijvoorbeeld een voorzichtige mix van het Zweedse Opeth en het Israëlische Subterranean Masquerade omhult door een blackmetalkorst. Zeker de gebruikte thema’s in het openingsnummer leunen stevig aan tegen het werk van deze laatste band. Verder zal de heer Steffens je vergasten, samen met zijn gastmuzikanten, op zweverige fluitthema’s, interacties tussen feeërieke vrouwenvocalen en grunts maar ook op brutale blastfestijnen en priemende, soms wat dissonant klinkende, gitaarpartijen. Ook mag je verwachten dat er jazzy escapades plots de hoek om komen loeren. Soms mis je hierin wel het Hammond-orgel dat bijvoorbeeld Opeth wel eens bovenhaalt. Nochtans is het klassieke pianospel dat maar beperkt opduikt, ook niet te versmaden. Evenmin mag je de soms wat spacey thema’s niet vergeten goed te beluisteren. Luister daarvoor naar het titelnummer dat toch wel het sterkste nummer op deze plaat blijkt te zijn.
Numbered is een hernieuwde kennismaking met dit Klabautamann. Een band die zich van zijn meest progressieve kant laat zien en horen. Boeiende, interessante weliswaar niet vernieuwende plaat maar toch één die zijn luisterbeurten meer dan verdient.
De redacteuren van Zware Metalen schrijven ieder jaar op vrijwillige basis duizenden artikelen om de metalscene van Nederland en België te ondersteunen. Hiervoor zijn we afhankelijk van inkomsten die gegenereerd worden door het plaatsen van advertenties. Indien deze niet afkomstig zijn van directe partners (zoals poppodia en festivalorganisatoren), zal de overgebleven ruimte opgevuld worden door automatisch gegenereerde advertenties van Google AdSense. Omdat deze gebruik maken van zogeheten ‘tracking cookies’, hebben we volgens de AVG-wet jouw toestemming nodig om deze advertenties weer te kunnen geven. We begrijpen dat onze lezers hun privacy op het internet waarderen, maar het accepteren van het cookiegebruik houdt Zware Metalen (en dus indirect de metalscene) in leven. We hopen daarom dat je instemt met het gebruik van de cookies. Mocht je er interesse in hebben, kun je onze privacyverklaring lezen.
