Headlines

Nadat op 4 maart 2022 The War To End All Wars van de Zweedse band Sabaton uitkwam, is het nu tijd voor The Symphony To End All Wars. Een symfonische versie van het album. In tegenstelling tot de soundtrackversie van The Great War die zonder vooraankondiging op Spotify verscheen, werd aan deze versie van The War To End All Wars beduidend meer aandacht besteed. Na talloze aankondigingen op de socialemediakanalen van de band was The Symphony To End All Wars vanaf vrijdag 6 mei te horen op alle streamingdiensten en verkrijgbaar in twee vinylvarianten.Lees verder ›

Als er ooit een muzikaal tussendoortje was, dan is deze nieuwe EP van Tombs het wel. In het promoverhaal van meer dan vier pagina’s wordt zelfs geen enkel woord gewijd aan de release zelf! Nou vooruit, de tracklist is opgenomen, maar dat was het dan wel. Bovendien wordt het werkje alleen digitaal uitgebracht. Maar een tussendoortje kan op zijn tijd natuurlijk prima smaken, dus toch maar snel op die afspeelknop gedrukt.Lees verder ›

To the Gallows is een goed bewaard geheim van de Nederlandse deathmetalunderground. Enkele vooraanstaande koppen waren er ooit lid van, maar tot het uitbrengen van muziek kwam het nooit. De korte geschiedenis van To the Gallows loopt namelijk samen met die van Soulburn en Asphyx. Dat zit zo: de Zweedse muzikale alleskunner en wandelende muziekfabriek (vorig jaar verantwoordelijk voor vijftien albums en een split) Rogga Johansson (onder andere Massacre en Paganizer), wil in 2013 een band oprichten met drummer Bob Bagchus om black metal in de stijl van Bathory te spelen. Bagchus, oprichter van Asphyx, heeft dan al een album met Soulburn uitgebracht met onder meer gitarist Eric Daniels (ook al ex-Asphyx). Voor hun nieuwe band met de naam To the Gallows, vragen ze Daniels toe te treden en rekruteren ze Henri Sattler van God Dethroned.Lees verder ›

Eerder besprak ik werk van een Nederlandse blackmetalband Duindwaler. De eerste EP van dit heerschap uit Heerhugowaard kreeg de titel Landloper mee. Het was meteen de eerste kennismaking met de compromisloze black metal geschreven en gebracht door Daan Bleumink. Diezelfde heer Bleumink maakt al langer deel uit van een ander blackmetalcollectief, Hellevaerder genaamd. Dit In de nevel van afgunst is de eerste volwaardige langspeler nadat hij al een paar demo's en een split op zijn conto schreef.Lees verder ›

Akerbeltz, zo'n typische blackmetalband die je overal in cd-bakken tegenkomt en door quasi iedereen omschreven wordt met tweeslachtige mompelingen als nja, bwaja, tja, hoh en mwa. Het beest uit Catalonië woont in Lloret de Mar. Mocht ik er wonen dan zou ik me ook hullen in zwart leder en spikes, inclusief warpaint en messengerief. Album nummer zeven heet Merciless en is - je verwacht het niet - Merciless. Basale black metal, met herhalingszucht en stofzuigersettings.Lees verder ›

Een van de bands die ik jaren geleden via YouTube leerde kennen, was Skull Fist. Een Canadees trio (nu toch) dat sinds de start in 2006 een hoop personeelswissels kende en in al die jaren toch nog maar drie volledige albums uitbracht. Blijkbaar zat het zakelijk/financieel niet bepaald snor ten huize Skull Fist om vaker nieuw werk uit te brengen. Debuut Hëad Of The Pack uit 2011 kreeg hier een mooie recensie, maar hun laatste werk Way Of The Road uit 2018 kon collega René minder bekoren.Lees verder ›

Terror heeft als één van de grootste hardcorebands aller tijden geen introductie nodig. De formatie rondom frontman Scott Vogel bestaat alweer twintig jaar. Dan moet je wel iets goed doen, er heel veel plezier in hebben of gewoon beide. In 2018 is het laatste album uitgebracht, welk niet overal even goed werd ontvangen. Ik heb echter al jaren een zwak voor deze band en elke release wacht ik met gezonde spanning af.Lees verder ›

Legend is het derde album van het Amerikaanse Vanum. Zeven jaar geleden kwam het debuut uit en de band is dus gemiddeld productief. Vanum gaat duidelijk niet voor de kwantiteit maar hoe zit het dan met de kwaliteit?Lees verder ›

Sinds kort werk ik (onder andere) voor een Braziliaanse opdrachtgever, Citrosuco, de grootste sinaasappelproducent ter wereld. Veel Braziliaanse werkrelaties plots, een heel andere manier van doen dan ik gewoon ben. Negativiteit, dat kunnen ze moeilijk hebben, ambitie en positiviteit zijn core values. Metal, daar houden ze ook niet van. En behalve een paar warmetalbands, powermetalband Hibria, Sarcófago, Krisiun, Rebaelliun, oude Sepultura hoef ik uit Brazilië ook geen metal te horen (sorry naar mijn latere zelf als ik een belangrijke band vergeten op te noemen ben). Brazilië dus, alwaar Semblant ontstaan is. Semblant is een Frontiers Records band, wat vreemd is, want dat label grossiert in rollatorrock en best wel smakelijke heavy/power metal zoals Eclipse en Pretty Maids. Semblant werd verkeerdelijk aangebracht als melodeath (gelukkig werd dat rechtgezet ondertussen) en tegenwoordig ressorteert Semblant onder het Paritaire Comité der gothicmetalbands. Semblant bestaat sinds 2006 en heeft een stabiele line-up, waar mevrouw Mizuho Lin met haar gothicstem deel van uitmaakt.Lees verder ›

Ah, de Heer Nedland brengt opnieuw een blackmetalplaat uit! Ditmaal onder de naam Black Void. Eerder liet hij zich al van zijn wat specialer rockachtige kant zien middels White Void dat Anti uitbracht, ook op Nuclear Blast Records. In alles lijkt dit Antithesis de tegenhanger te zijn van Anti. En is Black Void in alles de tegenhanger van White Void. Op zich niet vreemd. De heer Nedland deed vroeger, toen hij nog actief was in het magnifieke en excentrieke Solefald ook al wel wat vaker gekke dingen. Elkéén herinnert zich de geweldige platen Neonism met daarop het gestoorde CK II, Chanel n° 6 of Omnipolis of de opvolger uit 2001, Pills Against The Ageless Ills. Daarop staan het nog gestoordere Fuck Talks of Pornographer Cain. Heerlijk! Tegenwoordig klust de heer Nedland al langer bij. Hij doet dit in Borknagar, zoals jullie allen wel weten. We kunnen nog wat uitwijden over de huidige line-up en over de gastvocalen van Sakis Tolis en Hoest, maar dat gaan we niet doen. Misschien nog goed even te vermelden dat het niet echt een zuivere blackmetalplaat geworden is. Verbaast het je? Er schemeren nu en dan wat punkachtige en experimentelere vibes door.Lees verder ›

Er is mij weinig bekend over Villaintropist. Behalve dat de oprichter, Jesper Nibbelink, eerder de bas bespeelde bij Degenerate en dat de band Leiden aanhaalt als thuisbasis is de informatie omtrent de band  op zijn minst nogal karig te noemen. Maar eens kijken wat de EP Black Blood ons muzikaal te bieden heeft dan.Lees verder ›

Niet zo heel lang geleden (net iets meer dan een halfjaar om precies te zijn) schreef ik nog wat aardige woorden bij de vorige langspeler van deze Chileense éénmansformatie, die de naam Rise to the Sky met zich meedraagt. Gelukkig is er aan de werkethiek niks veranderd en vinden…Lees verder ›

Demonical en ik, we komen goed overeen. Onze geschiedenis begon in 2011, met het beestig lekkere Boss HM-2-album Death Infernal, waarin Dismember, Grave en Entombed aangelegd werden met Hypocrisy, Amon Amarth, At The Gates en soortgelijke Zweedse stoere deathmetalbands. Je leest het hier na. Vooral het nummer March for…Lees verder ›

De Deense verbastering van Disney’s Belle en het Beest laat weer van zich horen. De schoonheid laten we overigens achterwege. We krijgen alleen het beest (al schuilt daar dan juist weer de schoonheid in). Iets meer dan een jaar geleden schreef ik al lovende woorden over de laatste langspeler van dit stel jonge honden.Lees verder ›