Een van de bands die ik jaren geleden via YouTube leerde kennen, was Skull Fist. Een Canadees trio (nu toch) dat sinds de start in 2006 een hoop personeelswissels kende en in al die jaren toch nog maar drie volledige albums uitbracht. Blijkbaar zat het zakelijk/financieel niet bepaald snor ten huize Skull Fist om vaker nieuw werk uit te brengen. Debuut Hëad Of The Pack uit 2011 kreeg hier een mooie recensie, maar hun laatste werk Way Of The Road uit 2018 kon collega René minder bekoren.
Wat mij betreft zal het aan de muziek niet liggen. Zeker als je fan bent van snelle riffs, beleefde en gepolijste speed metal met veel invloeden uit de metal van de jaren ’80 (lees: de New Wave Of British Heavy Metal) zal dit je passen. Gepolijst? Ja, toch wel. Dit is niet het geluid van een Satan, Venom of Raven uit die tijd bijvoorbeeld. Eerder wat Helloween-achtig bij momenten, want ook de vocalen blijven beschaafd. Vaak hoog, maar verstaanbaar. Ik zal wel niet als enige vinden dat Zach Slaughter in de hoge regionen al eens klinkt als Vince Neil van Mötley Crüe (toen die wel nog goed bij stem was) of Klaus Meine van Scorpions (maar dan met een betere Engelse uitspraak). Bands als Stallion, Midnight Priest en onze Belgische Evil Invaders zijn recent vergelijkingsmateriaal, maar die bieden wel een stuk meer stoerheid en agressie.
Ok, ik vind het wel 33 leuke minuten. Bas en drums komen goed tot uiting in de productie: echt een mooi verdeeld geluid! Het mocht nog iets “vettiger” misschien, maar goed, wellicht zijn we te verwend door de monsterproducties van Andy Sneap. Kortom: een muzikaal positief oordeel over Paid In Full, maar het is zoals bij de slager: “mag het iets meer zijn?”.
Score:
80/100
Label:
Atomic Fire Records, 2022
Tracklisting:
- Paid In Full
- Long Live The Fist
- Crush, Kill, Destroy
- Blackout
- Madman
- For The Last Time
- Heavier Than Metal
- Warrior Of The North
Line-up:
- Zach Slaughter – Vocalen, gitaar
- Casey Guest – Bas
- JJ Tartagila – Drums
Links: