Headlines

Dubbel zo vet, dubbel zo virtuoos, dubbel zo lang moeten wachten. Dat is onze rubriek Dubbel Zo Zwaar. Een nieuwe, zwaar geanticipeerde, ingenieuze plaat, die simpelweg vraagt om van meer dan één kant bekeken te worden. Daarnaast zouden de redacteuren elkaar de tent uitvechten om te bepalen wie uiteindelijk het gouden lot in handen krijgt. Deze keer behandelen we The Singularity Phase II- Xenotaph van Scar Symmetry. MrJingles (favoriete genre: alle verschijningsvormen van death) en Patrick (favoriete genre: death metal, bij voorkeur met een dissonant randje) zijn deze keer de gelukkigen.Lees verder ›

Geduld is een schone zaak. Dit Nederlandse spreekwoord betekent zoveel als: wie rustig afwacht, wordt beloond. Het is er eentje die de liefhebbers van de Deense band The Arcane Order zeker zullen herkennen. Na het uitbrengen van de zeer fraaie albums The Machinery of Oblivion (2006) en In The Wake Of Collisions (2008) bleef het heel lang stil vanuit het Deense kamp. Op het moment dat er misschien wel gedacht werd dat er nooit meer iets meer zou komen en de band ter ziele was gegaan, was er in 2014 plots toch weer een teken van leven (Promo), waarna een jaar later het derde album Cult Of None verscheen.Lees verder ›

Een band die ruwe, rauwe op The Elder Scrolls gebaseerde black metal speelt en een band met een Native American achtergrond, dat zijn de twee bands die van Fiadh Productions de mogelijkheid gekregen hebben om op deze split te verschijnen. Je mag het gerust bijzonder noemen. Van de twee bands had ik persoonlijk nog nooit gehoord, nochtans zijn deze Amerikaanse eenmansbands niet blijven stilzitten.Lees verder ›

Normaal heb ik niet zo gek veel met deathcore. Een paar bands vind ik wel te pruimen en eentje daarvan is Viscera, die in 2020 de coole plaat Obsidian uitbracht. Wat maakte nou dat ik deze band wel kan waarderen? Dat ligt deels aan de riffs, breaks en de aanstekelijk goede mix. Maar het ligt vooral ook aan zanger Jamie Graham die in het verleden de Heart of A Coward-klassieker Deliverance heel gepassioneerd vol brulde- en zong. Hij verdween even uit de muziekwereld, maar blijkbaar kruipt het bloed waar het niet gaan kan en vormde hij Viscera. In deze band zitten ook ex-leden van Abhorrent Decimation, Martyr Defiled en Nervecell. Zoals gezegd brachten ze twee jaar geleden een goede plaat uit. Nu is de opvolger er, Carciogenesis geheten.Lees verder ›

Het in 2019 opgerichte DÆMORTHAN brengt na het releasen van de single Shadow World de allereerste EP uit: Chthonic. De bandnaam Daemorthan is een samenvoeging van de woorden Daemon (godheid), Mortician (begrafenisondernemer) en Leviathan (zeemonster). Chthonic zou kunnen verwijzen naar de hogere Griekse wezens die betrekkingen hebben met de onderwereld.Lees verder ›

Wie kent er het Noorse Lumsk nog? De kans is groot dat je er nog niet van gehoord hebt, aangezien de laatste plaat van dit gezelschap stamt uit 2007. We kunnen dus gerust spreken van een comebackplaat, met dan nog eens een nieuwe zangeres aan het roer. Komt dit nog wel overeen met het type folklore dat destijds op ons afkwam? Ergens hier in de platenkast zit de laatste release Det Vilde Kor, maar met enige hoeveelheid stof op. De folklore kende toen ook al experimentele kantjes en heel wat rustpunten, maar op de één of andere manier bleef het niet hangen.Lees verder ›

Hoezee! Een nieuwe plaat van het Friese Ûngrûn komt ons toe. De eerste vormen van glorificatie werden voltrokken in de review van de demo in 2019 (u klikt hier) en nu is de tijd gekomen om het officiële debuut van leesvoer te voorzien. Stoarmbringer en Asega manifesteren zich met Ûngrûn mee aan het front, als vaandeldragers voor de overdracht, waar inheemse mythes via verschillende geluidsdragers de digitale tijd intreden. Dit is een voorsmaakje op het komende langspeelalbum dat geen drie maar acht nummers zal tellen.Lees verder ›

Elvenking beloofde ons in 2019 dat het Reader Of The Runes verhaal een vervolg zou krijgen. Tussen 2020 en 2022 componeerden de Italianen het tweede deel en dat werd opgenomen onder leiding van Scott Atkins die eerder werkte met Cradle Of Filth en Behemoth. De keuze voor Atkins is een verrassende voor een folk/pagan/powermetalband, gezien zijn eerdere staat van dienst. Dit album markeert verder de terugkeer van drummer Symohn en gitarist Headmatt werd ingelijfd als vast bandlid.Lees verder ›

VVORSE is nog maar eens een gemetaliseerde hardcoreband uit het Hoge Noorden. Wellicht zijn die termen tekortdoend, dus toch maar even het officiële "Neo Crust Hardcore Punks" gebruiken, zodat alle verdelers tevreden zijn. De verdelers zijn in dit geval Off Records Finland Oy (zeg maar gerust Inverse Records) en het Belgische Genet Records, alwaar de oranje vinyl is verschenen waar ik zonet nog naar zat te staren. Dit is het derde album van VVORSE, als ik Discogs mag geloven. En dat doe ik meestal.Lees verder ›

Deze EP Dead Lights Beckon Me is een hernieuwde kennismaking met de Amerkanen van Blood Stained Dusk. Deze heren zijn sinds 2016 weer bij elkaar. Nadat ze werden opgericht in 1998 waren ze ruim tien jaar actief in de black/deathmetalwereld. In 2009 werden de handschoenen in de ring gegooid, om dan in 2016 opnieuw opgenomen te worden. En dit resulteerde, ruim zeven jaar later, in de EP die we nu kunnen beluisteren. Het Zweedse Black Lion Records verbaasde zich niet over de terugkeer van dit viertal en heiste ze meteen aan boord.Lees verder ›

Lang niet altijd geeft een albumhoes een goede indicatie van de muziek die er op de plaat staat. Meer dan eens heb ik mij vergist als redacteur op basis van de schoonheid of de lelijkheid van een albumhoes. Dit overkomt ons, metalheads, allemaal wel eens, dus tot zover geen bijzonderheid. Ik laat mij dan ook niet (af)leiden door een albumhoes en probeer de muziek als een op zichzelf staand werk te beschouwen. Zo ook in dit geval, waarbij ik het debuutalbum van het Braziliaanse Autrest aan een aantal luisterbeurten onderwierp. Dit doe ik op de eerste plaats voor mijn eigen luistergenot, maar natuurlijk ook ter recensie voor Zware Metalen.Lees verder ›

Nog niet eens zo lang geleden bracht het Duitse Panzerkrieg 666 hun zelfgetitelde debuut EP uit in samenwerking met Human Noise Records en zie nu, dit door oorlog en miserie geïnspireerd duo, heeft opnieuw de tijd gevonden om vijf nummers op een vervolgEP te knallen. Ditmaal kreeg het de…Lees verder ›

Soms kan ik toch niet helemaal volgen. Zo ook bij dit Britse vijftal Vnder A Crvmbling Moon. I: Oblivion is album nummer twee en als ik goed ben geïnformeerd is plaat nummer één, 0.1 Prelude in februari van dit jaar uitgekomen. Je kan het best bijzonder noemen. De muziek van dit vijftal laat zich omschrijven als doom metal met post-en blackmetalelementen. De bandleden hebben toch al behoorlijk wat ervaring als ik het zo allemaal mag geloven. Garganjua, Conjurer en Codex Alimentarius zijn maar een handvol bands waarnaar kan verwezen worden.Lees verder ›

De tweede plaat van dit Spaanse viertal Worth heeft een niet al te moeilijke titel meegekregen. Gewoon Worth is afdoende moeten de drie dames en de heer afkomstig uit Barcelona, gedacht hebben. WormHoleDeath records is de platenboer van dienst. Als band zou ik deze platenboer al wel een spreekwoordelijk…Lees verder ›