Wat kan je verwachten na een plaat als Across the Rhine Is Only Death? Precies. Een logisch vervolg met opnieuw veel black/war metal. We hebben wel vier jaar moeten wachten maar het is een voortzetting dat de naam Sammath waardig is. Het nieuwe werk draagt de naam Grebbeberg: deze heuvel in Rhenen is het toneel geweest van veel oorlogen en veldslagen door de eeuwen heen. Op deze heuvel bevindt zich ook het Ereveld Grebbeberg waar omgekomen Nederlandse militairen begraven liggen.Lees verder ›
Op maandag 12 juni 2023 startte de EU/UK tour van het supertrio The Winery Dogs ter promotie van hun derde studioalbum, simpelweg genaamd III. Zes jaar geleden leek het doek gevallen voor de band met de release van hun livealbum Dog Years: Live In Santiago & Beyond 2013-2016 en de EP Dog Years. Maar met het uitstekende III zijn gitarist/zanger Richie Kotzen, bassist Billy Sheehan en drummer Mike Portnoy weer helemaal terug. Daags na de aftrap van de tour in Hamburg was het uitverkochte Zoetermeerse poppodium Boerderij aan de beurt. Het publiek werd opgewarmd door de opzwepende muziek en gitaarrifs van de Amerikaans gitarist/zanger Jared James Nichols, die net als Richie Kotzen geen plectrum gebruikt maar de snaren met z'n vingers bespeelt. Namens Zware Metalen was Victor Peters aanwezig om het optreden vast te leggen.Lees verder ›
Het zou kunnen dat u nog nooit van het Poolse Varmia hebt gehoord. De band, vernoemd naar de noordelijke regio Varmia in Polen opereert een beetje in de luwte. Er bestaat een kans dat daar verandering in gaat komen. En niet enkel omdat de drummer van Vader Michał Andrzejczyk zich recentelijk tot de vaste bezetting mag rekenen. Neen, er is hier zo na enkele luisterbeurten sprake van veel meer hoorbare speelervaring. De band is met dit nie nas widzę toe aan het vierde volwaardige album.Lees verder ›
Helleruin is terug! Nederlands hoop in bange blackmetaldagen! Devils, Death And Dark Arts is het vervolg op de split met De Gevreesde Ziekte uit 2022. Zes nummers heeft bandbrein en alleskunner Carchost op deze plaat gezet. De platenboer van dienst is niemand minder dan het gerenommeerde New Era Productions. En moeten we eigenlijk nog een langere intro schrijven betreffende deze blackmetalband? We weten toch allemaal dat de heer Carchost vies is van experimenteren, van moderne black metal en dus ook van een moderne blackmetalsound. Hij grijpt graag terug naar oeroude principes. Principes die we kennen van bands als Taake, Gorgoroth en ik weet niet wat nog voor smerig lekkers uit de oude doos.Lees verder ›
Als we België en death metal zeggen, zeggen we ook Aborted en Carnation. Hoewel Nederland veel meer nieuwe aanwas kent in het genre, heeft België ook zeker wat interessante bands die (gestaag) richting de status van de twee eerder genoemde orkesten werken. Carrion is zo'n naam en met Morbid Nailgun Necropsy verschijnt de derde plaat sinds de oprichting in 2008. Hij is opgenomen in de Kohlekeller studio door Kai Stahlenberg die ook eerder gewerkt heeft met Aborted, Electric Callboy en Benighted. En nee, de verhouding tussen het aantal albums en de bestaansduur geeft geen zeer productief beeld, maar Brussel is ook niet in één dag gebouwd.Lees verder ›
Ik heb de boeken erop nageslagen: voor het eerst sinds 2007 ben ik voor een concert weer in de Willemeen in Arnhem. Dat ligt overigens niet aan de concertzaal want daar staat nog genoeg leuks geprogrammeerd. Destijds was de locatie echter ieder jaar vele malen de thuisbasis voor menig hard- en grindcorefeest, evenals de Goudvishal dat op een steenworpafstand lag. Vanavond is er ook weer iets moois te beleven: zes bands treden op en voor fans van het genre is het een interessant affiche. Naast onder andere Worst Doubt en No Turning Back is daar ook headliner No Warning die hét album Ill Blood integraal zal vertolken. Met de eerste echt tropische dag van het jaar reizen we af richting Arnhem om verslag te doen, ondersteund door de nodige plaatjes, geschoten door hardcoreliefhebber en Zware Metalen-fotograaf Frido.Lees verder ›
Membrance uit Venetië is wederom een Italiaanse death/blackmetalband die toch al sinds 2012 bestaat, maar waar wij bij Zware Metalen nog nooit materiaal van hebben gerecenseerd. Op Metal Archives vinden we dat er in het verleden een tweetal albums zijn uitgebracht: Abyss (2017) en Morality's Collapse (2019). Met dit album Undead Island laat het viertal compacte death metal met blackinvloeden horen, aldus het meegeleverde promovel. De in het verleden geserveerde death 'n' roll is losgelaten om nu met volle kracht de onmacht en boosheid van de mensheid te laten horen. Tja ik verzin dit niet zelf hè, dat moge toch wel duidelijk zijn.Lees verder ›
Het is ruim acht jaar geleden dat onze beide vrienden van Tsjuder ons nog eens verrast en verblijd hebben met een nieuwe plaat. In 2015 noemden de heren hun vijfde langspeler nog Antiliv, nu is de titel Helvegr. Ook toen, net als nu, bleek de platenboer Season Of Mist. De heren zijn gewoon in de kwaliteitsstal blijven staan, meer dan terecht trouwens. Op de drumkruk niet meer Antichristian maar John Rice, een Amerikaan met snelle handen en voeten. De brave man doet ook live werk voor Behemoth, 1349, Cephalic Carnage... ja dan weet je het wel.Lees verder ›
'Vaak kijk ik niet eens naar het land van herkomst van bepaalde bands hoor', ik nog wel eens bepaalde individuen, die zich blackmetaladepten noemen, zeggen. Ik vind dit fout. Door naar de herkomst van de band te gaan kijken, krijg je al snel een idee en weet je vaak al wat je moet verwachten. Moeilijker ligt het wanneer de samenstelling van de band de landsgrenzen en soms meerdere continenten oversteekt. Zo kan je dit ook stellen bij dit Thymata. Een blackmetalband getekend door Adirondack Black Mass Records, een label dat op zich al een bijzondere achtergrond heeft.Lees verder ›
Nee, dit is geen gesponsord bericht vanuit een of andere hoor specialist hoorspecialist. We weten allemaal hoe geweldig het is om jezelf te verliezen in de energieke en oorverdovende wereld van de zware metalen. De riffs, de drums, de screams: het is een totale onderdompeling. Maar te midden van al die adrenaline en headbangende gekte vergeten we soms het belangrijkste: het beschermen van onze oren. We kennen het allemaal wel, dat constante gezoem in je oren na een concert. Tinnitus, ofwel oorsuizen. Vaak trekt dit na een nachtje slapen wel weer weg. Maar als je te lang naar te hard geluid luistert kan dit permanent worden. In de meeste gevallen is er dan ook geen behandeling die deze oorsuizen geneest. Het kan een hel zijn en je dagelijkse leven verstoren. Denk aan constante piep- of suisgeluiden die je niet kunt uitschakelen, concentratieproblemen, slaapstoornissen en zelfs depressie. Gelukkig kunnen we deze hel vermijden door verantwoordelijk om te gaan met ons gehoor.Lees verder ›
Niet aanwezig op Graspop? Geen probleem, met deze beelden waan je je wel even te midden van veel metalgeweld. Hier zijn Any Given Day, Abyss Above, Cathalepsy met Ripper Owens, Knocked Loose, Euclid, Resolve, Mortemia, Rivers of Nihil, Clowns, King Hiss, Knife, Holy Baron, Molybaron en Håndgemeng.Lees verder ›
Een avond die met rood omcirkelt in de agenda van Zware Metalen’s Remco Faasen stond: de Amerikaanse deathmetalgrootheid Cannibal Corpse en de Zweedse blackmetalgrootheid Dark Funeral die het Leidse Gebr. De Nobel aandoen. Een affiche om bij te likkebaarden op de locatie waar ooit een handel in lompen en oude metalen stond. Omdat het bordje ‘uitverkocht’ voor het raam van de kassa kon worden gehangen stond het metalen feestje blijkbaar bij nog veel meer mensen op de verlanglijst. Naast Remco wurmde ook fotograaf Mellow zich door de massa.Lees verder ›
Hoop en al twintig minuten duurt de nieuwste release van de Nederlandse hellehonden van Duivel. Heiligschennis, wat een gepaste titel als je naar de vochtige hoes kijkt, is een EP die wordt uitgebracht door een collectief, een samenwerking tussen Nomad Snakepit Productions en Ván records. In de line-up herkennen we wat bandleden: niemand minder dan Nachtraaf en Deportator die een verleden hebben in andere bands als Alhistja, Urfaust, Galgeras, D.R.E.P en Fluisterwoud. Zeker die eerste heeft nog niet eens zo lang geleden een bijzonder interessant smerig tapeje uitgebracht vol hooliganeske black metal.Lees verder ›
Wat mij betreft levert Tygers Of Pan Tang met Bloodlines drie kwartier lang uitstekende hardrock af die geen seconde verveelt. Niets wereldschokkends, niets vernieuwends maar een album dat mooi in elke collectie kan staan. Al is het maar voor die mooie rode hoes.Lees verder ›
Een krap half uurtje aan primitieve, duistere death metal. Altijd lekker wanneer er vanuit het promovel al duidelijk wordt wat we kunnen verwachten. Ditmaal komt het anonieme gezelschap uit Italië. Claustrum is een band met leden van Grime, Affliction Vector, Fierce en Dromme die tezamen zijn gekomen om hun passie voor oldschool death metal te laten horen, wat tot de creatie van dit zelfgetitelde debuutalbum leidde.Lees verder ›
Terug van weggeweest: Slipknot. Het is druk rond het gemaskerde gezelschap dat vorig jaar het zevende album uitbracht en er sindsdien de wereld mee overtrekt. Vorige week verscheen plots nieuw werk in de vorm van de EP Adderall, deze week opende opmerkelijk genoeg de Ziggo Dome in Amsterdam de poorten voor de negen muzikanten. Opmerkelijk omdat de heren doorgaans in kleinere locaties staan. Maar kijk eens aan: Nederlands’ grootste concertzaal had nog maar een paar plaatsen vrij op 13 juni. In het kielzog van de Amerikanen kwamen mee: de landgenoten van Nothing More en het opkomende Sleep Token uit Engeland. Namens Zware Metalen namen Remco Faasen en Mellow een kijkje. De eerste hield een opschrijfboekje vast, de tweede een camera.Lees verder ›
Meestal ben ik gewoon dat er ijskoude black metal vanuit de regio Quebec, Canada naar me toe wordt gestuurd. Ditmaal komt, vanuit dezelfde regio, iets anders aanwaaien. Het gaat om de debuut EP van een trio (oeh een trio!) dat zich Lock Up The Wolves noemt. The Dark Ride is de titel. De drie heren hebben blijkbaar al menig watertje doorzwommen. Ze spelen melodische death metal met een groovende rand. Een extreem subgenre dat me nu en dan ook wel weet te boeien. De heren doen alles in eigen beheer en er mag zeker geschreven worden dat het hoesontwerp van een erg hoog niveau is.Lees verder ›
Invent Animate bracht vorig jaar de uitstekende EP The Sun Sleeps, As It Never Was uit. Het was mijn eerste kennismaking met de band. De review kun je hier lezen. Ik gaf al aan dat ik benieuwd was naar het volgende werk van deze talentvolle band. Welnu, dat is er nu in de vorm van Heavener. Om gelijk maar mijn niet gestelde vraag te beantwoorden: de band lost de verwachtingen compleet in.Lees verder ›
Nieuwe blackmetalbands: ze schieten eigenlijk onafgebroken als paddenstoelen uit de grond. Het valt me namelijk op hoeveel zwartmetalen debuutalbums we binnenkrijgen op onze redactie. Of ik daar een probleem mee heb? Absoluut niet. Meer nog, een debuut is altijd een kans om iets nieuws te ontdekken. Met zijn eerste album wil een band zichzelf namelijk op de kaart zetten, een niche innemen in dat weidse blackmetallandschap, en soms resulteert dit in een frisse, nieuwe kijk op het genre. En laat ik daar toch altijd wel weer wat naar op zoek zijn.Lees verder ›
Man As Plague bracht in 2016 zijn debuut The Frail Compass uit. De Nederlandse band liet daarop een mix van death(core) en metal(core) horen, geïnjecteerd met een vleug elektronica. Hoewel we inmiddels zeven jaar verder zijn en er wijzigingen zijn doorgevoerd in de bezetting, is er in grote lijnen niets veranderd aan het strijdplan. Er zijn geen concessies gedaan om harder dan ooit tevoren terug te keren en ik kan alvast verklappen: dat lukt het viertal. Niemand minder dan Jacob Hansen (Amaranthe, Volbeat en Dyscarnate) is verantwoordelijk geweest voor de mastering van Titanomachy.Lees verder ›
