Karg – Marodeur

Geschreven door op 20-04-2025 om 20:00.

Heeft er iemand van jullie al op een paard gezeten? Is er iemand van jullie tijdens een wilde rit al eens van zo een viervoeter afgetuimeld? Ik wel. Ik doe het nooit meer, op zo’n braaf beest kruipen, zelfs niet als deze aangelijnd is en nauwlettend in het oog gehouden wordt door zijn eigenaar. Karg uit Oostenrijk durft het aan om op de hoes zo’n wilde viervoeter te posteren. De band speelt al sinds zijn conceptie in 2006, toen nog als eenmansband, black metal met heel wat andere invloeden gaande van gaze, grunge, post rock tot post punk. De band laat zich tekstueel inspireren door de melancholie van het leven en pent zijn overpeinzingen neer in een lokaal dialect dat wordt gesproken in een kleine regio rond Salzburg in de Tennen, een bergachtige regio in de Alpen.

Dit Marodeur is album nummer negen en de vorige plaat Resignation uit 2022 wist me wel te overtuigen. De allereerste plaat, Von Den Winden Der Sehnsucht, uitgebracht in 2008, is me dan weer niet bekend. AOP records is al jaren de vaste platenboer van deze band maar ook van frontman J.J.’s andere band, Harakiri For The Sky. Niet toevallig dat Karg ter promotie van deze nieuwe plaat op enkele toerdata deze vrienden meeneemt.

Ter ondersteuning trekt Karg ook nog eens een blik gastmuzikanten open. Zo mag je Klara Bachmair (Firtan, Vinsta) op viool verwelkomen en komen Perchta (Perchta) op Schnee ist das Blut der Geister en Marko Kolac (Svntarer) op Kimm nog meezingen.

Of sneeuw nu echt kan bestempeld worden als het bloed van de geesten is me niet helemaal duidelijk maar misschien helpt de muziek van deze eerste track om een antwoord te formuleren op deze overpeinzing. In ieder geval is het effectief zo dat de eerste synthklanken je het gevoel geven dat je bent terechtgekomen in een kalme sneeuwbui. Je voelt de vlokken op je neerdalen. Het lijkt wel of deze vlokken je doen inzien dat je leeft en dat de mistroostigheid van dit leven toch wel doorworsteld moet worden. De brute gitaarpartijen helpen je misschien nog meer over de streep te trekken en als deze het niet doen dan zeker wel de leadpartijen die zo verdrietig klinken dat je spontaan begint te huilen. Hier zijn de heren toch bijzonder goed in geworden, in het schrijven van droevige gitaarpartijen. Prachtig ook hoe op het einde van dit eerste nummer de piano het thema opneemt en overdraagt naar Findling. Het nummer waarvan je hierboven de videoclip kan bekijken.

Yūgen draagt een bijzonder sterk hoofdthema in zich en in combinatie met de typische vocalen van J.J. voelt het aan als een meer dan doorleefd nummer. Zeker ook wanneer er een sample wordt gebruikt uit de film Märzengrund van Adrian Goiginger (2022). Verbrannte Brücken kan profiteren van zijn voorganger maar laat zich opvallen door een krachtige blastpartij die zich lekker lang uitrekt. Die brutaliteit en uitgesproken expressie hoor je ook terug in het denderende Reminiszenzen einer Jugend. Wil je wat grunge en post-punk invloeden voelen binnendruppelen dan zou ik het afsluitende Anemoia aanraden.

Hop in galop zou ik zo maar even durven stellen. Het melancholische post-blackmetalgezelschap Karg brengt op hun meest recente album, Marodeur, opnieuw een bloemlezing rond alle miserie die een mens kan meemaken. Hij doet dit nog altijd in zijn gekende stijl, met typische vocalen, beresterke songstructuren en dito ritmewisselingen.

Score:

85/100

Label:

AOP Records, 2025

Tracklisting:

  1. Schnee ist das Blut der Geister
  2. Findling
  3. Yūgen
  4. Verbrannte Brücken
  5. Annapurna
  6. Reminiszenzen einer Jugend
  7. Kimm
  8. Anemoia

Line-up:

  • J.J. – Zang, bas
  • Paul Färber – Drum
  • Daniel Lang – Gitaar
  • Georg Traschwandtner – Gitaar
  • Christopher Pucher – Gitaar

Links: