Headlines

De stad Leiden staat bekend om haar rijke historie, de idyllische steegjes en grachten, de hofjes en de vele musea waaronder Rijksmuseum Boerhaave, Naturalis Biodiversity Center en het Rijksmuseum van Oudheden. Ook het dialect, met die machtige, karakteristieke r en fraaie woorden als parg en koekeroe, en de bruisende studentencafés dragen bij aan de stad. Het absolute hoogtepunt in de Sleutelstad is echter zonder twijfel Leidens Ontzet. Op 3 oktober wordt de bevrijding van het Spaanse beleg in 1574 herdacht en gevierd. Overal in de stad bruist het.Lees verder ›

Met hun vierde langspeler Sumpf der Fäule (vrij vertaald: "Moeras van Verderf") laat het Thüringse Hangatyr nog maar eens horen dat het zich definitief heeft losgerukt van de paganeske wortels uit zijn begindagen. De titel klinkt niet alleen lekker ranzig, het dekt ook perfect de lading: dit is muziek die je meesleurt in een drassige, gitzwarte klankwereld waar geen licht doordringt. Een moeras, maar wel één waar je vrijwillig in wegzinkt en waarbij langzaam het licht uit je ogen en de lucht uit je longen wordt gezogen.Lees verder ›

Ildaruni komt uit het Armeense Yerevan en dit Divinum Sanguinem is plaat nummer twee na Beyond Unseen Gateways (2021). Deze vijf heren hebben eens diep in hun rijke historie gegraven en boetseren nu hun nieuwste werkstuk rond het centrale thema van het Mithraïsme als ik goed ben ingelicht. Een paganeske geloofsstroming die erg in bleek bij de Romeinse strijdkrachten eeuwen geleden. Het geheel krijgt zo een paganeske, folky maar vooral occulte ondertoon mee. Om dit alles kracht bij te zetten laten de vijf muzikanten zich bijstaan door gastvocalisten van het mannelijk en vrouwelijke geslacht, een heus koor (Khazer koor) en gebruiken ze of laten ze cello en een hoop andere traditionele instrumenten aanrukken.Lees verder ›

Het leven kan hard en rauw zijn. Hoe vaak nemen we een dak boven ons hoofd, eten, drinken, zorg, familie of vrienden niet als vanzelfsprekend? Voor velen is dat geen realiteit. Zij missen deze basisbehoeften en leven in omstandigheden waarin rust, stabiliteit en toekomstperspectief ontbreken. Financiële problemen, conflicten, echtscheidingen, huiselijk geweld, verslaving of psychische problemen liggen daar vaak aan ten grondslag ... soms eindigt dat op straat.Lees verder ›

Je mag niet altijd verwachten dat alles hard en snel gaat. In ons geliefde subgenre zijn er ook vaak bands of individuen die alles toch net wat ander aanpakken. Neem nu de Duitse Elisa Giulia Teschner, alias Ellereve. Op dit tweede album, Umbra, laat ze de schaduwen uit haar leven los en creëert net zo heel wat wolken van emotie. Het resulteert zo ook in een eerder breekbaar en broos klankenpalet.Lees verder ›

Het Gentse Modder is geen vreemde bij Zware Metalen. Zowel Modders gelijknamige debuut als opvolger The Great Liberation Through Hearing vonden hun weg naar de redactie. En nu ligt daar ook album drie, met de diepzinnige titel Destroying Ourselves For A Place In The Sun. Overtuigd door meerdere zeer overweldigende optredens van de band wilde ik me wel eens wagen aan het schrijven van een recensie over het nieuwste studiowerkstuk van deze Belgen. Dat bleek wat moeilijker dan gedacht.Lees verder ›

Embraced By Darkness' Ex Inferis is het eerste volwaardige album van de uit Groningen afkomstige blackmetalband die al sinds 2013 actief is. Ergens in 2022 kwam er een EP, MMXXII en nu hebben de heren hij opnieuw voor het vervolg getekend bij Non Serviam Records. De band bestaat uit leden die actief waren of dat nog steeds zijn in bands als Winter Of Sin en Gheestenland. Collega Remco bleek eerder al wild te worden en een natte broek te krijgen van het werk van deze band. Het zou er nu nog aan ontbreken dat bij mij niet hetzelfde gebeurt, zonder natte broek welteverstaan.Lees verder ›

Dit geboefte dat zich Outlaw noemt, kennen we al een hele poos. De band zag het levenslicht in 2015 in Sao Paolo, Brazilië en bracht vervolgens Path To Darknes uit en geraakte op de schrijftafel van collega Bok ergens in 2023 met hun vorige plaat Reaching Beyond Assiah. Het gooide degelijke ogen maar geen al te grote. Dit Opus Mortis is de opvolger en komt via het gerenommeerde AOP-label dat we kennen van een hele sloot zeer goede bands zoals daar zijn Harakiri For The Sky, Karg, Groza en ga zo maar nog een poosje door.Lees verder ›

Order Of The Ebon Hand, een blackmetalband uit Griekenland, Athene leerde ik kennen ergens in 2005 middels de plaat XV: The Devil. Toen was het nog een drietal met een zekere Lethe op drum; die gozer klopte er in ieder geval niet naast. Intussen hebben Merkaal en Phlaigon zich weten versterken met ander volk, met name de heer Deimos (drum) en dame Obsidian (keyboard). Samen klusten ze XI: Justice in elkaar. Deze plaat komt net als voorganger VII: The Chariot (2019) uit via Satanath records. Het album waar ik de Griekse vrienden door leerde kennen kwam nog via Season Of Mist.Lees verder ›

Een donkere, intense, bij momenten verpletterende, blackmetalsymfonie. Dat vat zeer kort samen waar Phoenix Mortis, derde album voor het Vlaamse Nyrak, voor staat. Hoewel dit op vijf jaar tijd album nummer drie is voor deze heren, is dit mijn eerste kennismaking met deze band. Zoals ik altijd doe, zette ik dit album op zonder vooraf info opgezocht te hebben of singles te beluisteren, en beste lezer, wat werd ik van mijn sokken geblazen. Met het einde van het jaar stilaan in zicht zorg ik er maar best voor dat ik nog een plekje op mijn eindejaarslijstje voorzie voor dit pareltje. Lees verder ›