escort eskişehir escort izmit escort kıbrıs escort maraş eskişehir eskort izmit escort edirne escort

Headlines

Op vrijdag 28 en zaterdag 29 november voltrekt zich in Oudenaarde voor de zevende maal de onheilige eucharistie van Unholy Congregation, een kleinschalig festival dat sinds 2018 is uitgegroeid tot dé place to be in België voor de blackmetalliefhebber die durft af te wijken van de platgetreden paden. Wie zich niet blindstaart op grote of populaire namen, maar wel kwaliteit verwacht op het podium, zal op Unholy Congregation een uiteenlopend aanbod aan binnenlandse én buitenlandse bands vinden en connectie kunnen maken met het échte kloppende hart van de huidige blackmetalscene. Het festival brengt een evenwichtige mix van oud en jong geweld en slaagt er elk jaar in om uit te pakken met een aantal exclusieve shows, waaronder een aantal optredens van bands die speciaal voor het festival naar ons land zijn komen overvliegen. Een unieke ervaring gegarandeerd. Aangezien we bij Zware Metalen oprecht fan zijn van het concept achter Unholy Congregation werd het dan ook hoog tijd voor een interview met Filip, oprichter en bezieler van het zwartste feestje van het jaar.Lees verder ›

Weinig onder jullie weten dat één van mijn ultieme favoriete blackmetalbands allertijden het Duitse Nagelfar is. Misschien is dit voor een select clubje onder jullie al lang geen geheim meer. Maar waarom diep ik dit persoonlijk verhaaltje op? Eén ieder die toch eventjes oplet weet dat de heer Von Mielenwald de drummer bleek van dat cultgezelschap. De band hield ermee op ergens in 2002. Ik mocht nog de eer hebben om ergens verloren in de begin jaren 2000 op een podium gestaan te hebben samen met Zingultus de zanger van? Inderdaad Nagelfar. We speelden met één van mijn bands in het voorprogramma van Endstille, 's mans andere band. Het bleek een memorabele avond want net omdat ik een hoodie van Nagelfar aanhad kwam de brave man een praatje met me slaan. Memorabel! Ik schrijf het nogmaals.Lees verder ›

Iemand moet ooit een ongemakkelijkheid elixer in het Zwitserse water hebben gegoten, want veel leden van metalbands daar lijken er iets te veel van hebben gedronken. Wat is dat toch met bands uit dat land? Neem een Losa, een Unfold, een Rorcal  of een Coilguns. Allemaal groepen die de grenzen van het (sludge)metal landschap opzoeken en daaroverheen denderen. Platen van deze bands zijn zomaar even geschikt als achtergronddeuntje terwijl je buurman langskomt om te praten over de nieuwe kleur van zijn schutting. Nee, deze bands eisen je volledige aandacht op. En dat geldt zeker ook voor Abraham, een viertal uit Lausanne dat net zijn vijfde studioplaat heeft uitgebracht.Lees verder ›

Onder de noemer Thrash of the Titans trok een smaakvol pakket bands in oktober door Europa om de hoofden van de bezoekers eens flink te laten schudden. Met succes, want verschillende podia konden het bordje ‘uitverkocht’ bij het kassaraam ophangen bij de orkestjes die gezamenlijk 127 jaar aan ervaring meebrengen. Zo ook in Utrecht. In TivoliVredenburg kon er 26 oktober geen muisje meer bij in de grote Ronda-zaal. Gelukkig hadden schrijver Remco Faasen en fotograaf Arjen den Dekker zich namens Zware Metalen op tijd aangemeld.Lees verder ›

Het kersverse Wiltwither zou op zijn debuutalbum Pure Light een mix van extreme metal met hardcore, hiphop, nu-metal en shoegaze maken. Tsja, mijn aandacht is dan meteen geprikkeld natuurlijk! De Amerikanen, afkomstig uit Columbia (South Carolina), brengen de plaat uit via 3 Dot Recordings. Dat label is nog steeds in handen van enkele Periphery muzikanten.Lees verder ›

Op 4 November kwamen de Zweden van Orbit Culture hun nieuwste album Death Above Life voorstellen in Trix Antwerpen. Ze namen hun Portugese vrienden van Gaerea mee, alsook hun Finse buren van Atlas, die het voorprogramma voor hun rekening zouden nemen. Een mix van death/groove metal, black metal en metalcore: zeker geen alledaagse combinatie... Tessa Verstraete, die ondertussen grote fan is geworden van Orbit Culture, mocht plaatjes schieten op deze memorabele avond. Lees verder ›

Ach ja, soms denk ik ook wel eens dat ik de prins op het witte paard ben. Dan kom ik thuis, zwier ik mijn spullen over het muurtje en roep ik naar mijn vrouw: "Je prins is thuis!". Hoe blij mijn vrouw dan wel niet is, moet ik je vast niet vertellen. Waarom spreek ik over een prins? Tja, kijk even naar het hoesontwerp van deze Amerikaanse vrienden van Unwell. Hun meest recente plaat kreeg de titel Allegoria mee en als je wat gaat grasduinen in hun videoclips dan komt er wel eens een ridder passeren. In 2020 brachten deze heren nog New Moons uit en in 2023 Trial & Error, het voorlaatste album.Lees verder ›

Corpusculum is actief sinds 1991 en heeft zich vervolgens in de krochten van de Nederlandse blackmetalscene weten murwen. De regio Sittard is het vertrekpunt, want daar komt dit geboefte, dat zich Consanguineus laat noemen, vandaan. Age Of Leviathan is demo nummer zoveel in de rij en sluit perfect aan bij eerder werk. Het oudere werk bestaat uit vijf demo's en een hele collectie andere releases, waaronder een split uit 1992 met Satanic Death en één met Inverted Pentagram uit 2016. Dit laatste is op zich niet erg verwonderlijk, want ook in Inverted Pentagram is de illustere heer Consanguineus actief.Lees verder ›

Remco en Pim hielden weer bij welke nieuwe muziek er de laatste tijd uitkwam en maakten een fraaie selectie voor Teloorgang: het radioprogramma van Zware Metalen op KINK Distortion. Het wordt een ouderwets fijne uitzending met muziek die van links naar rechts schiet. Lees verder ›

Thrash metal als genre eist een fijn evenwicht tussen razernij en beheersing. Het moet klinken als een woedende stier in een porseleinkast, maar met net genoeg richting om niet halverwege in een blinde drift tegen de muur te knallen. Helaas lijkt Bastard Skull, het debuutalbum van de gelijknamige band, eerder op een stier die drie kwartier lang op dezelfde muur blijft rammen. De energie is er absoluut maar richting, afwisseling en dynamiek zijn in geen velden of wegen te bekennen.Lees verder ›

Wat hebben Zweden en België met elkaar te maken? Ik bedoel dan in extreemmetalland natuurlijk. Weet je het niet? At Dawn records is de brug tussen de beiden. Valt je spreekwoordelijke euro nog niet? Ik zal je helpen. Dat label, At Dawn records, is het label van de Zweden van Avdagata die in 2020 zijn gestart met het album The Apocalyptic Aeon maar is ook het label van het melodische deathmetalgezelschap rond de heer Ubachs, Slaughter The Giant. Voila! Verbanden! Rode draad!Lees verder ›

Kostnatění is de band van de heer D.L. beter bekend als Dylan Lyons. De vorige plaat uit 2023, Úpal was al een plaat waarop bovenstaande liet blijken dat hij, vanuit zijn studies welteverstaan, de Tsjechische taal machtig bleek. Op dit vervolg Přílišnost wat 'overvloed' zou moeten betekenen doet hij het trucje nog eens dikjes over. De man uit Minneapolis, Minnesota heeft zich intussen weten versterken met Joe Goldwater op drum. Wat het effect daarvan op de composities en de uitvoering is, horen we zo. De centrale thematiek op deze plaat handelt over het zelfdestructieve karakter van het perfectionisme toegespitst op de persoon.Lees verder ›

Ulvehyrde komt uit Hønefoss, Viken, Noorwegen en bestaat sinds 2021 uit vier individuen die we kennen van hun huidige of eerdere werk in bands als Sarkom, Vulture Lord en, jawel, het machtige Urgehal. Dit Dødsdømt is de opvolger van Englemakersken dat via Dusktone enkele jaren geleden uitkwam en me toen niet helemaal kon vervoeren. De muziek op deze tweede plaat is niks meer of minder dan krachtige, machtige Noorse black metal. Dat is allemaal niet zo speciaal of bijzonder. Het verhaal achter deze plaat wel, snuister dat maar eens op via de kanalen van de band.Lees verder ›

Tot op heden was ik nog onbekend met dit Britse Mastiff. De band bestaat weliswaar al sinds 2013 en heeft al vier full-lengths op zijn naam staan. Deze EP, genaamd For All The Dead Dreams, is het eerste wapenfeit via Church Road Records, een label dat - zo zie ik op de website - steeds harder begint te groeien sinds de oprichting in 2017. Wat mogen we muzikaal verwachten van dit kwintet? Ik citeer uit het informatieblad: "pummeling and aggravated hardcore", met referenties richting bands zoals Harm's Way, Gatecreeper en Nails.Lees verder ›

Waar Life Of Agony het jubileum van zijn debuut River Runs Red een paar jaar geleden vierde door het integraal en van voor naar achter te spelen, heeft nu plaat nummer twee zijn dertigste verjaardag. Ugly krijgt een gelijkaardige behandeling en omdat het daarmee nog niet lelijk genoeg was neemt de band Ugly Kid Joe mee als speciale gast. Meer moet dat niet zijn voor Zware Metalen-redacteur Michiel om op een druilerige dinsdagavond naar Utrecht af te reizen. Reis gerust met hem mee in onderstaand verslag.Lees verder ›

Steeds meer oude helden ontvallen ons. Daarom is het des te mooier dat er nog bands uit de begindagen van het genre meedraaien. Daar mag je Slade ook toe rekenen. Met hun glamrock golden zij in de jaren zeventig als inspiratie voor een hele generatie bands en artiesten. Inmiddels liggen de gloriedagen lang achter ze, maar gitarist Dave Hill treedt nog steeds op. De machtige hitmachine van vroeger streek neer in het nederige Iduna in Drachten en redacteur Ruben voelde zich weer even een jonge god tussen de massaal toegestroomde fanschare van de Britse rockers. Lees verder ›

De alleskunners van Thrice keren na de tour rond twintig jaar The Artist In The Ambulance en een set als hoofdact op Graspop Metal Meeting 2025 terug met het twaalfde wapenfeit. Deze twee laatste passages, alsook de laatste twee losse singles, ziet de band teruggrijpen naar de heavy roots met zwaar laag gestemd gitaarwerk, screams, raspige vocalen en soms zelfs een punktempo. Wordt die trend voortgezet op Horizons/West?Lees verder ›

Nils Patrik Johansson’s derde soloalbum War and Peace is een ambitieuze wereldreis door historische veldslagen en toont dat hij muzikaal zijn vaste koers houdt met hier en daar nieuwe nuances. Het thema sluit naadloos aan bij de conceptuele insteek van zijn vorige plaat The Great Conspiracy, waarin hij de moord op Olof Palme bezong. Waar The Great Conspiracy zich vooral richtte op een nationaal drama en samenzweringstheorieën, spreidt War and Peace zich uit over werelddelen en oorlogen: van Gustav Vasa tot Sarajevo.Lees verder ›

~ CAŁ● ~ of voor het gemak Calo komt eveneens uit Polen, net als het label dat deze tape in Europa uitbrengt, Devoted Art Propaganda. De vrienden van Fiadh Productions doen dit voor de gebieden over de oceaan. Ludzie błądzący w nocy, dat niet meer zou moeten betekenen dan 'mensen die in de duisternis ronddwalen', is voor mij het eerste wapenfeit van deze Poolse band.Lees verder ›