Headlines

Het Chileense deathmetalgezelschap Feretro timmert al enige tijd aan de weg. Het moment van oprichten ligt ergens in 2005, in de buurt van Los Ángeles, in de Chileense regio Bío-Bío. Na meerdere demo’s, ep’s en een split-release kwam in september het eerste album uit: The Mortuary Destiny Of Flesh. Dat zoiets uit het verre zuiden komt herinnert er ons aan dat ook buiten de grote heavymetalcentra van de wereld de geest van het ondergrondse blijft woeden. Dus ja, Chileens bloed en zwartmetalen riffwerk: wie had dat gedacht terwijl je misschien net je pisco sour voor de TV pakt?Lees verder ›

Tårfödd komt uit de regio Västerbotten en dan zitten we in het noorden van Zweden. De band rond de heer Lindgren werd opgestart ergens in 2022 en sinds dat jaar van conceptie heeft de brave man, want het is een éénmansband, al maar liefst vijf platen, een doos singels en EP's waarvan de allereerste plaat Save The World By Dying werd genoemd, uitgebracht. Dit Lidande kwam eerder uit in februari van dit jaar maar het Duitse Purity Through Fire records vond dat het toch tijd was voor een effectieve fysieke release. Of dat dan terecht is daar spreek ik me straks even over uit.Lees verder ›

Dit Mystic Circle uit Duitsland gaat al bijzonder lang mee meer nog sinds 1992. Het is dan wel even stil geweest tussen 2008 en 2014 en vervolgens tussen 2015 en 2021 maar dat wil niet zeggen dat deze twee heren Beelzebub en Blackwar hebben stilgezeten. Hun debuutplaat dateert intussen wel al weer van 1996, Morgenröte Der Schrei nach Finsternisse. Ik was toen 18 lentes jong. Het is niet de eerste plaat die ik me voor de geest kan halen maar vooral de latere en zekere diegene die het meest recent verschenen zijn. Ik denk dan aan Erzdämon (2023). De reden waarom ik de platen niet zo voor de geest kan halen is gewoon het eenvoudige gegeven dat in die jaren negentig mijn oor en oog vooral viel op werk van Rotting Christ, Septicflesh, Dissection en Cradle Of Filth. Dit doet natuurlijk geen afbreuk aan het werk van onze twee Duitse vrienden.Lees verder ›

Sort Skogsmesse is plaat nummer drie voor de heer Peregrinus' Kvad uit Noorwegen. Eerst was er Cold & Dark, As Life (2022) vervolgens So Old (2023). Deze derde langspeler werd ergens in de winter van 2024 tot leven gebracht vermoedelijk bij de heer Peregrinus in het tuinhuis wat hij pleegt de Numinous Cavern Studio te noemen. Ik vertel er wel meteen bij dat productioneel alles prima snor zit en dat de jaren '90 vlotjes naar boven komen borrelen. Denk dan aan als referentie aan platen als Under the Sign of Hell (Gorgoroth), The Dawn of the Dying Sun (Horned Almighty), Kronet til konge (Dødheimsgard) en Dark Waters Stir (Isvind). Vooral die voorlaatste ligt me nauw aan het hart dus ga ik dit nieuwste werk van Kvad toch aan een nog kritischere luisterbeurt onderwerpen.Lees verder ›

In 2024 werd de EP Blazoned Heraldy van het Amerikaans/Noorse Heraldic Blaze nog aangekondigd als een eerste werkstuk dat de zogenaamde "medieval" black metal zou moeten omhelzen. Het duo Argent Pale en Peregrinus zetten hun queeste verder op dit eerste volwaardige album Monument Of Will. De beide heren berijden de paarden niet alleen om op het einde van hun reis aan het kasteel met de prinses te komen, nee, sessiedrummer Kave is ook mee op trip. De vraag is wel wie op het einde van de beproeving met de prinses onder de lakens mag duiken, vermoedelijk alle drie tegelijk, want zo zijn prinsessen nu eenmaal, toch?Lees verder ›

Voor degene die zich afvraagt hoe het klinkt als je ziel je lichaam verlaat, biedt Drofnosura mogelijk een antwoord. Op hun derde album Ritual of Split Tongues trekken de Canadese post-black sludgers namelijk flink van leer. Met diep bulderende gitaren en ijselijke vocalen trakteren ze de luisteraar op wat welverdiende spirituele smerigheid.Lees verder ›

Vorige maand brachten we jullie al een interview met zanger/spreekstalmeester Johannes over het nieuwe album van Avatar. Een recensie van die plaat bleef tot op heden achterwege op deze toch wel zware site. Hoogste tijd om daar verandering in te brengen. Bij deze dan!  Lees verder ›

Teutoonse black metal met elementen uit de Finse school. Zo wordt Pestmond, de eerste EP van dit Duitse Siechknecht, ons aangekondigd door Purity Through Fire Records, het label dat wel thuis is in dit subgenre. Als je dan ook nog eens te weten komt dat niemand minder dan Revenant (onder andere Sarkrista, Order of Nosferat) achter deze band zit dan weet je eigenlijk al genoeg. Dit geboefte heeft maar liefst drie trawanten gevonden om opnieuw muziek te maken en ik? Ik juig dat alleen maar toe.Lees verder ›

De Fransozen van Rise Of The Northstar zijn lekker op dreef. Na de release van het vorige album Showdown werden er flink wat shows gespeeld, met als hoogtepunt voor de band ongetwijfeld het plekje op het hoofdpodium van Hellfest Open Air. Nu is het tijd voor een nieuwe fase: Chapter 04: Red Falcon Super Battle! Neo Paris War!! wordt namelijk uitgebracht via het eigen label Kuromaku Corp. Niet alleen dat, ook frontman Vithia besloot in de tussentijd dat zijn masker niet meer nodig was. Tijd voor een nieuwe afslag, zou zou je dus inderdaad kunnen stellen.Lees verder ›

In 1985 bracht het uit Orange County (Californië, Verenigde Staten) afkomstige Stryper een dubbele kerstsingle op vinyl uit. Op de A-kant stond Winter Wonderland, terwijl op de B-kant het nummer Reason for the Season te horen was. Nu, veertig jaar later, komt Stryper met een compleet kerstalbum; iets waar fans reikhalzend naar uitkeken en al lange tijd om vroegen . “The time has finally come.” aldus vocalist Michael Sweet. Precies een maand voordat Kerst voor de deur staat, presenteert het viertal hun muzikale bijdrage aan de feestdagen: The Greatest Gift of All.Lees verder ›

De Oude Goden worden in dit Worshipers Of The Ancient Necromancy bezongen om zo een connectie te kunnen maken tussen het vleselijke leven en alles wat dat ook maar overstijgt. De Grieken in Temple Of Katharsis zijn misschien wel de uitgelezen heren om deze boodschap muzikaal te omgorden. Iets wat ze al met veel bravoure deden op een vorige plaat,  Macabre Ritual. Een plaat die toch wel indruk maakte op boven geschrevene. Dit werd niet door iedereen die ons geliefde blad op het wereld wijde web leest, in dank afgenomen. Goh ja, boeit me niet echt wat anderen denken. Zeker niet omtrent muziek. Iets waar een mening over vormen keihard stijf subjectief is. Een discussie voeren over dit onderwerp is tegelijk zowel zin- als zielloos.Lees verder ›

Soms heb je van die periodes in het leven dat het allemaal lijkt dat je in een eeuwigdurende cyclus gevangen zit waar je je van dag naar dag voortbeweegt en afvraagt: wat doet het er allemaal toe? Helaas heb je er vaak vrij weinig invloed op en laat je je maar meesleuren met de flow. Maar gelukkig heb je daar de nieuwe Veilburner met zijn achtste plaat om de zaak even op te vrolijken. Nou ja, opvrolijken? De band besteedt in de regel erg veel tijd aan mystieke en filosofische thema’s en ook nu weer kun je jezelf onderdompelen in zo'n thema over het verhaal van Ouroboros, Samael en Choronzon.Lees verder ›

Chicago ligt in Illinois en dit Withering Soul, dat al enige decades blackened melodische death metal brengt, komt van daaruit met plaat nummer vijf, Passage Of The Arcane. Hij doet dat in samenwerking met Liminal Dread Productions. De debuutplaat verscheen ergens in 2004, Apparitions of the Surreal. Last Contact bleek de voorlaatste plaat te zijn. Als hun voornaamste voorbeelden halen deze Amerikanen bands als Dark Fortress, Windir, Hypocrisy, Dissection en God Dethroned aan. Dat kan je moeilijk een mottige invloed noemen. Lees verder ›