escort eskişehir escort izmit escort kıbrıs escort maraş eskişehir eskort izmit escort edirne escort

Headlines

Argwaan komt uit Nederland, niet echt verrassend natuurlijk, en brengt ons een geutje vreugdevolle black metal of ik bedoel een hele fles, nee, zeg maar gerust een hele krat aan depressieve black metal. Na het beluisteren van deze derde langspeler, In A Surge Of Anguish (2021) en Lief Kind, Wrede Wereld (2023) waren de voorlopers, ben je niet meer in staat enige vreugdekreet uit te brengen. Met songtitels als Dartel De Duitsternis In en GemEinSaam kan dat natuurlijk ook niet anders.Lees verder ›

Het dungeonsynthgenre is, na een flinke periode in zijn crypte gerot (of gerijpt) te hebben, bezig met een heropleving. Waar Mortiis ooit met zijn Song of A Long Forgotten Ghost de gietijzeren toorts van het genre ontstak, zijn er anno 2024 vele nieuwe vaandeldragers bijgekomen. Een van de hofleveranciers is het Zweedse Örnatorpet. Een solo artiest die met zijn bedwelmende synthesizerklanken menig luisteraar in vervoering heeft weten te brengen. Hij heeft al flink wat albums onder zijn naam. Hier kan hij nu met hoofdletters Fordomdags aan toevoegen.Lees verder ›

Obituary doet weer eens een optreden als hoofdact in Nederland en dat zullen ze bij Ticketmaster geweten hebben. Het optreden in de OZ, de middelgrote zaal van de Amsterdamse Melkweg, is maanden van tevoren uitverkocht. Zelf hoefde ik er geen seconde over na te denken een kaartje te kopen, want het was voor mij de kans eindelijk eens een cluboptreden te zien van Sadus, de band wiens tweede album Swallowed In Black hier in huize Herrie in de top 10 thrashalbums aller tijden staat. Nou, die band is tegen de tijd dat de tour Nederland aandoet al niet meer van de partij, maar net als voor een aantal data in het Verenigd Koninkrijk is hier een prima nationale vervanger gevonden. Kom maar door: de symfonische deathtalenten van Haliphron. Lees hieronder het verslag van een meer dan mooie avond met idem foto’s, die de alom aanwezige Kick Verhaegen van Sidekick Photo ter beschikking stelt. Lees verder ›

Vrazorth komt uit Zweden en heeft één plaat uit. Dat is deze die nu voor me ligt, Emergence. De plaat komt uit via het gerenommeerde Avantgarde Music, wat zou willen insinueren dat de band toch wel wat in zijn kosmische blackmetalmars zou moeten hebben. Het is me onbekend wie het enige bandlid is. Hij of zij laat zich blijkbaar niet vergelijken met één of geen ander en noemt zich ook wel Vra.Lees verder ›

Er is een goede reden waarom ik mij behoorlijk druk kan maken om veelbelovende hardcorebands. Te vaak heb ik gezien dat zo'n band na een toffe demo of kneiterharde EP ermee kapt. Soms zorgt dat voor cultbands en soms vergeet je die bands ook gewoon. De realiteit is echter dat we zonder al die nieuwe bands blijven hangen in de zoveelste show van Agnostic Front of weer een reünie van Bane. Stilstand is achteruitgang dus blijvende nieuwe aanwas is van belang.Lees verder ›

Met Sinterklaas en zijn kornuiten weer in Spanje is het tijd voor het feest dat voor de een de leukste tijd van het jaar is en voor de ander de hel op Aarde: Kerst! Voor Teloorgang, het radioprogramma van Zware Metalen op KINK Distortion, selecteerden Remco en Pim kerstliedjes in metalstijl. Luister zelf: woensdag van 16:00 tot 17:00 uur. Lees verder ›

Roestig. Dat is wellicht de beste term om het muzikale jaar te omschrijven van Osmium-babbelaars Pim en Niels. Hoewel het een enorm goed muziekjaar was, en de heren fysiek fitter zijn dan ooit, lijken de rimpels in het luistergedrag van het duo alsmaar dieper en dieper te worden. Volgens traditie behandelen de heren aan het einde van het jaar hun persoonlijke jaarlijstjes en daarover zijn beide heren niet bijster positief. Waar zijn de verrassingen? Waar is de experimentatiedrang? Waar is de wil om de luistersleur te doorbreken? Als zelfs een twaalf maanden durende, honderd albums tellende luisterchallenge en een sloot aftandse festivals in allerlei uithoeken van het land én daarbuiten geen uitkomst kunnen bieden om de jaarlijsten in florissante staat te brengen, is er dan nog hoop voor de presentatoren van de zwaarste podcast in het Nederlands?Lees verder ›

Begin december was het weer tijd voor het Big Ass Metalfest in het Utrechtse DB's. De zwartste editie van Big Ass Metal Fest om precies te zijn, waarop vier "lokale" bands hun laatste werk presenteren. Het Nederlandse melodische blackmetaltrio Asgrauw presenteert hier Oorsprong, zijn nieuwste creatie. Het Belgische Rituals of the Dead Hand (met leden van Hemelbestormer) heeft dit jaar ook een nieuw album uitgebracht: The Wretched and the Vile. Ook zij komen hun nieuwste werk promoten. De Nederlandse blackened deathmetalband Release the River surft gewoon mee op diezelfde golf, want ook zij brachten dit jaar nieuw werk uit: Virtues of the Nile. Het Nederlandse Alkahest, een internationaal Metal Factory-project uit Eindhoven dat in 2023 nog op Roadburn stond (waarvan recent ook een live-album verscheen), mag dan weer de spits afbijten. Als verrassing zijn de Duitse black/deathmetalband Goath en de Mexicaanse deathmetalband Necronos last-minute nog aan de line-up toegevoegd. Esther 't Lam maakte de onderstaande foto's van deze avond, gevuld met moshpits en de nodige biertjes.Lees verder ›

Onder de naam Idle Hands bracht deze groep in 2019 het gave album Mana uit. In 2020 volgende een naamswijziging naar Unto Others, waaronder het sterke Strenght verscheen. De gothicrockformatie stak nadien over van Roadrunner Records naar Century Media Records en onder dat label verschijnt Never, Neverland: een plaat met zestien nummers en een Ramones-cover. Hierop borduurt het viertal voort op wat reeds in gang gezet was. Liefhebbers van het wat ruigere werk worden wellicht wat teleurgesteld. In dat opzicht zet de single Momma Likes The Door Closed de luisteraar aan het begin van de plaat ook op het verkeerde been. Wie namelijk denkt dat er nog meer van dit soort lekkernij te halen is, komt bedrogen uit.Lees verder ›

Thou is een doom/sludge/dronemetalband uit Baton Rouge (Louisiana, Verenigde Staten). Hoewel de band vaak wordt vergeleken met Louisiana sludgebands zoals Crowbar en Eyehategod, beperkt Thou zich niet tot enkel één genre en vindt het zijn inspiratie in een weids scala aan invloeden; variërend van grunge-iconen uit de jaren negentig als Alice in Chains, Nirvana en Soundgarden tot de rauwe intensiteit van obscure ‘do it yourself’ hardcore punk uit de jaren negentig. Ondanks dat de band sinds zijn oprichting in 2005 ‘slechts’ zes volledige albums op zijn naam heeft staan, is de discografie van Thou er eentje waar probleemloos vijftig titels op te vinden zijn. Deze band heeft namelijk menig EP, single, compilatie en split (met artiesten als bijvoorbeeld Emma Ruth Rundle, Mizmor, Kowloon Walled City en The Body) uitgebracht.Lees verder ›

Volgens wikipedia is het volgende allemaal gebeurd in het gezegende jaar 1248. Lodewijk IX zendt André de Longjumeau uit vanuit Cyprus om op missie te vertrekken tegen de Mongolen. De Universiteit van Piacenza werd gesticht. Willem II van Holland begint de bouw van een nieuw kasteel in Den Haag, de huidige Ridderzaal en de stadsrechten van Zierikzee worden bevestigd en uitgebreid. Kijk weten jullie dat nu ook al weer. Ik ga er echter vanuit dat de Franse band Omegaeternum het zo wel niet heeft bedoeld.Lees verder ›

Deze Franse melodische doom/deathmetalband Lying Figures kwam tot leven in 2012. Inheritance is nog maar plaat nummer twee. In hun beginjaren loste deze Fransen al wel wat EP's maar het leek wel of eerst een waar groeiproces moest doorgemaakt worden. Ik kan me herinneren dat in tijden van die EP, ik met één van mijn bands toen we in Frankrijk speelden, een podium met deze band hebben gedeeld. Het bleken zeer aimabele, amicale mensen te zijn.Lees verder ›

Ergens in 2020 hield ik me bezig met een antwoord te vinden op de vraag waarom dit Counterparts, een hardcore collectief uit Ontario, Canada het in zijn hoofd had gehaald hun album Nothing Left To Love nogmaals uit te brengen en aan te vullen met twee B - kantjes. Ik heb de plaat een draaibeurt gegeven en deze van een recensie voorzien. De heren scoorden niet eens zo slecht met hun melodieuze hardcore die heel wat raakvlakken met andere genres had.Lees verder ›

Grave With A View is een Fins tweetal dat samenwerkt met het Italiaanse Dusktone label om plaat nummer twee, Raw Illumination, uit te brengen. En ruw, rauw en ongepolijst zal het zeker allemaal zijn. De beide heren kijken niet op een drupje bloed meer of minder, een of twee dozen scheermessen, touwen, hamers... of ik weet niet wat nog waarmee je een ellendig leven zou kunnen beëindigen. Het mag allemaal kapot...Lees verder ›

Het is weer tijd voor hét hardcorefeest van het jaar: Revolution Calling. Dit is de vierde editie en het jaarlijkse evenement is inmiddels uitgegroeid tot een festival van formaat. Het is zelfs een wereldwijd fenomeen, zo blijkt als bekend wordt gemaakt dat er uit maar liefst 47 landen mensen naar het Klokgebouw afreizen. Natuurlijk komen ze niet voor het voormalige Philips-pand, maar vooral voor de bands en de sfeer die hand in hand met elkaar gaan. Qua programmering probeert Martijn steeds een gevarieerd aanbod te leveren, waarbij ook dit jaar enkele exclusieve shows zijn geboekt. Je zou het haast het Roadburn-festival van de hardcore kunnen noemen. Hoe het dit jaar was? Friso Veltkamp doet verslag en Frido Stolte maakt de foto’s.Lees verder ›

Deze recensie is aan de late kant, maar dat trage past de muziek op The Skull 3 eigenlijk wel. We krijgen – de bandnaam indachtig – namelijk een deftige dosis doom. Doom die een indrukwekkend verhaal te vertellen (of zo u wilt een indrukwekkende vocalist te eren) heeft. In augustus 2021 overleed Eric Wagner, voor in totaal bijna 25 jaar de iconische stem van Trouble en daarna van The Skull. Met laatstgenoemde band bracht hij twee albums uit, het laatste melancholische meesterwerkje in 2018, (helaas) profetisch getiteld The Endless Road Turns Dark.Lees verder ›