Headlines

Ik had zin in even compleet wat anders, daarom koos ik ervoor om de hoes met het gekste uiterlijk uit het stapeltje van eind vorig jaar even voor mijn rekening te nemen. Pree Tone uit Oekraïne is de gelukkige en het is duidelijk niet enkel de hoes die buiten de…Lees verder ›

Op het eerste zicht lijkt het dat er een Franse band op ons afkomt met dit nieuwe Blodskam, maar niets is minder waar. Het duo achter deze band komt uit Stockholm en lanceert een debuutplaat die amper een half uurtje duurt en bol staat van de melodische black metal. Op het…Lees verder ›

Liefhebbers van La Femme en aanverwant indie-spul opgelet: dit is Bazooka. Bazooka komt uit Griekenland. Bij die naam verwacht je lompe slam/death metal wellicht, maar dat is dit niet. Dit is gezellige psychedelische rock met een topping van wat punky Plastic Bertrand. Zwaar is het niet, metaal is het…Lees verder ›

Recht uit de diepste krochten van Zuid-Amerika, meer bepaald de stad Salvador, uit het Zuid-Oosten van Brazilië, levert de cult-band Mystifier zijn nieuwe materiaal aan. Het werd tijd want de laatste volledige langspeler, na wat compilaties en dergelijke, dateert alweer van 2001. Ze hebben wel uitgebreid getoerd in de tussentijd.…Lees verder ›

Bijzondere release moet ik zeggen, deze van Gruzja. Gelukkig wordt alles professioneel aangeleverd door de platenmaatschappij, compleet met de teksten erbij. Maar goed ook, want mijn Pools is nog altijd niet bovengemiddeld te noemen. Daarbij komt dat de platenhoes bijzonder authentiek te noemen is. Staat er nu een Poolse gozer met…Lees verder ›

Reeds twee langspelers hebben deze heren uit Noorwegen op ons losgelaten. De laatste, Noxious, dateert alweer van 2014. De nieuwe Let The Death Enter blijkt opgenomen te zijn in de Crosound studio onder het waakzame oog van Øystein G. Brun (Borknagar). Vervolgens werd de plaat ook nog eens onderhanden…Lees verder ›

Volgens mij was het Confucius die zei: “Wil je succesvol zijn, schrijf dan eens een refrein.” While She Sleeps neemt deze boodschap op zijn nieuwste langspeler So What? tot het hart. Sterker nog, hij rent ermee weg. Dit album kent namelijk een flinke verschuiving richting een commerciëlere sound. Nu…Lees verder ›

We schrijven anno 2017. Als piepjonge bende liet retroband The Riven toen een eerste keer van zich horen door onder eigen beheer het mini-album Blackbird op de markt te brengen. Zelf wordt de vierkoppige formatie graag vergeleken met groepen zoals Blues Pills of Graveyard omwille van de bluesy en…Lees verder ›

Mz. 412 is terug! De band rond alleskunner en muzikale duizendpoot Nordvargr brengt met Svartmyrkr een geweldige plaat uit, die eerlijk gezegd nog beter is geworden dan ik hoopte. Eerder dit jaar kwamen deze black industrial mastodonten al met de heerlijke EP Ulvens Broder. Op de EP waren twee…Lees verder ›

Hoeft een man als Mark Morton nog een introductie? Eigenlijk niet, want laat nu net hij diegene zijn die ons de afgelopen drie decennia – samen met de overige leden van Lamb Of God – wist te verblijden met geniaal gitaarspel en er mede daardoor een totaal nieuwe definitie ontstond…Lees verder ›

Het Spaanse Altarage is met The Approaching Roar alweer toe aan album nummer drie en dat in slechts vier jaar tijd. Collega Bart was in 2017 bijzonder in zijn nopjes met voorganger Endinghent waardoor ik op voorhand al enthousiast was bij deze release. Maar nu maar eens zien of ze…Lees verder ›

Furieus. Verpletterend. Verpulverend. K-ei-hard (pun intended). Meedogenloos. Bruut. Onmenselijk. Einde review. Of toch niet? Misschien is dit wel wat te kort door de bocht en verdient deze band een deftige introductie en een diepgaandere analyse van hun artistieke antecedenten, filosofische opvattingen en esthetische karakteristieken. Bij deze. Eggs of Gomorrh…Lees verder ›

Een nieuwe langspeler van Misery Index, dat is alweer een hele poos geleden. The Killing Gods uit 2014 kon op mijn appreciatie rekenen en hetzelfde geldt voor Rituals of Power, een nieuwe referentieplaat voor deze band. Misery Index mixt naar goede gewoonte moderne death metal met gepolijste grindcore. Op dit album ligt…Lees verder ›

Hoewel ik goed te spreken was over Condition Hüman, het vorige album van Queensrÿche, moet ik bekennen dat ik er weinig meer naar omgekeken heb nadat ik het album zo'n vier jaar geleden heb besproken. Ondanks dat ben ik toch wel nieuwsgierig naar The Verdict en dat komt vooral door de singles Man the Machine en Dark Reverie. Zou Queensrÿche het ontbreken van weer één van de oudgedienden, Scott Rockenfeld, kunnen opvangen en een sterk album kunnen afleveren?Lees verder ›

Het jaar is pas net begonnen, maar 2019 belooft nu al grootser dan ooit te worden als het aankomt op releases van grote namen. Denk aan Rammstein, Tool, Slipknot, Amon Amarth, AC/DC, Anthrax, Carcass, Deftones, Fear Factory en ga zo maar door. Wat worden wij metalheads toch verwend! Nou, voeg hier dan nog maar een onmiskenbare naam aan toe. Het Zweedse In Flames komt namelijk met zijn dertiende studio album: I, The Mask.Lees verder ›

Bands sleutelen in de studio vaak weken en soms maanden lang aan het geluid om een optimaal klinkend werkstuk uit te brengen. Qua klank kunnen live releases dan ook vaak niet tippen aan studioalbums. Toch kan een livealbum nog steeds een welkome aanvulling zijn op de reguliere releases van een band. Dat is vooral het geval als aan een aantal voorwaarden is voldaan. Lees verder ›