Bask – III

Soms duurt het gewoon even voordat je volledig grip op een plaat krijgt. Neem nou de Amerikaanse band Bask met hun derde album III dat via Season Of Mist uitkomt. Het drietal maakt progressieve stoner- en postrock met Americana-invloeden. Daar ga je een paar luisterbeurten voor nodig hebben. Je hoeft overigens echt geen doorgewinterde metalhead te zijn om dit te kunnen waarderen. Dit is muziek die een breed publiek aanspreekt.

Denk aan The Avett Brothers in een metalsetting, Mastodon en Black Tusk of zelfs Opeth in een schijnbaar eenvoudigere opzet. Schijnbaar, want de diepgang die je hier aantreft in het vervreemdende melancholische geluid is absoluut niet eenvoudig. Misschien is het de vettige productie die regelmatig de individuele bijdragen uitlicht. Misschien is het de dynamiek in het songschrijven die al die verschillende stijlen op creatieve wijze integreert, maar de plaat ook een lastige luisterklus maakt. Wat het ook is, dit is op bijzondere wijze een betoverende herfstplaat. Matt Bayles (Pearl Jam, Mastodon) heeft de eervolle taak om de productie te verzorgen.

Elk nummer op III is geïnspireerd door folklore, mythologie en bekijkt opnieuw de karakters en situaties die in de ogen van de band vaak verkeerd begrepen worden of die niet opvallen. Het overkoepelende concept gaat over thema’s als de natuur, de cyclische aard van de menselijke ervaring, wraak en het afbrokkelen van sociale normen. De hoes toont Roodkapje met iets in haar hand. Wat daar de betekenis van is zal de luisteraar zelf moeten bepalen.

Over naar de muziek. Neem de emotionele zang op Dominion die snel na het originele intro erin hakt. Woorden als ‘Violence’ en ‘Fury’ zijn perfect getimed met de bijbehorende lading. De breakdown na het refrein ebt langzaam weg, om vervolgens weer langzaam terug te komen in de beladen trance van het refrein. Die dynamiek die de band inzet houdt het spannend. In de mix is er de afwisseling tussen individuele bijdrage en samenspel, tussen heftigheid en kalmte.

Een geweldig nummer als Stone Eyed maakt direct impact bij een eerste luisterbeurt. Het is het beste nummer van het album. Het meer groovende en wat melancholisch gestemde Rid Of You laat een ander gezicht van de band zien. Dit is zo’n nummer dat eenvoudig aandoet, maar pak de overgang op 0:34 erbij en je snapt dat dit niet licht verteerbaar is. De baslijnen in de refreinen leggen een extra diepe laag onder de muziek. Op details wordt door Bask niet bespaard. De gitaarsolo groeit uit de lagen naar boven, om vervolgens bij een breakdown en racend einde tot zijn momentum te komen. Dit smeekt om nog minimaal twintig luisterbeurten. Maiden Mother Come heeft weer die polyritmiek, maar is verrijkt met Americana-gitaargetokkel. Het doet wat soft en ‘gemaakt’ aan vergeleken met de andere nummers en klinkt dan ook eerder als een bonustrack.

Wat III een sterk album maakt is dat achter de krachtige melodieën die direct aanspreken, nog een hele wereld aan gelaagdheid en finesse ligt. De eerste helft van het album is sterker dan de tweede helft, dus zet je geld daarop in.

Score:

83/100

Label:

Season Of Mist, 2019

Tracklisting:

1. Three White Feet
2. New Dominion
3. Stone Eyed
4. Rid Of You
5. Noble Daughters I: The Stave
6. Noble Daughters II: The Bow
7. Maiden Mother Crone

Line-up:

  • Jesse Van Note – Basgitaar
  • Scott Middleton – Drums
  • Ray Worth – Gitaar
  • Zeb Camp – Gitaar, vocalen

Links: