Neen, het gaat niet goed bij Immortal. Terwijl Abbath onder bedekte termen aanstuurt op een reünie van de band, ruziën de twee overgebleven bandleden over de commerciële rechten van de band. Demonaz liet de rechten van de band op zijn naam zetten een goed jaar geleden en toen Horgh dat ontdekte, was hij daar allesbehalve “amused” over. Horgh deed zijn beklag bij de officiële instanties en kreeg daar nu…Lees verder ›
Havukruunu is een Fins duo, dat black metal speelt die in het verlengde ligt van zijn landgenoten Moonsorrow, maar ook voorzien is van een drupje Zweedse melancholische melodieën. Dit Uinuos Syömein Sota is een erg sterk album. En dan te bedenken dat dit nog maar nummer drie in het rijtje is.Lees verder ›
Normaal koop je een cd en daar zit dan een boekje bij met allerlei informatie zoals foto's of teksten. Het Zuid-Afrikaanse Black Bone Nation doet dat net even anders.Lees verder ›
Blinkend, glimmend, fonkelend pareltje als je het mij vraagt. Beide bands geven een eigen, frisse, doch donkere kijk op wat men tegenwoordig black metal en zijn varianten noemt.Lees verder ›
Twintig jaar. Twintig jaar bestaat uw favoriete webzine gericht op de betere muziek. De grootste in het Nederlands taalgebied. Begonnen als hobbyproject van een ICT’er, uitgegroeid tot een multimediaal merk met twee miljoen paginaweergaven per jaar, 25.000 likes op Facebook, 3.000 volgers op Instagram en een succesvolle podcast. De ruim vijftig koppen tellende redactie zorgt elke dag weer voor nieuwsberichten, reviews, concertverslagen en interviews en geeft kaartjes weg voor concerten in de kleinste zalen tot de grootste velden. In deze rubriek blikken we elke week in 2020 terug op onze geschiedenis.Lees verder ›
Ruige metaalknapen die akoestische albums maken, in de laatste jaren kan je er bijna in zwemmen. Alleen al dit jaar brachten Wino van o.a. Saint Vitus en Behemoth’s Nergal (onder de naam Me And That Man) nieuwe albums uit waarin ze zich van de traditionele metalklanken af bewegen. Nu doet ook Steve Von Till (een van de zangers van van Neurosis) een duit in het zakje.Lees verder ›
Afrikaanse metalbands zijn extreem zeldzaam, niet zelden vanwege het strenge regime in die landen waardoor alles wat tegen de geldende religie en regels van de staat ingaat de kop wordt ingedrukt. Carthagods uit Tunesië roeit al vanaf 1997 tegen de stroom in. Dit album had in 2019 uit moeten komen maar vanwege problemen met het label werd de release uitgesteld. Gewend aan tegenslagen zocht de band naar een nieuw label voor het al opgenomen materiaal en vond dit uiteindelijk ook zodat we nu kunnen luisteren naar The Monster In Me. Het album werd gemixt door Imre Beerends (Delain) en bevat gastbijdragen van Mark Jansen (ik meen zijn grunt in A Last Sigh te herkennen) en heeft daarmee een Nederlands tintje meegekregen.Lees verder ›
Als ik van één instrument ontzettende jeuk aan mijn perineum krijg is dat, naast de ‘didgeri-don’t’, wel de sitar. Niet dat ik iets heb tegen Ravi Shankar en ik heb al helemaal niets tegen The Beatles. Integendeel zelfs. Maar de klanken van het instrument geven me een weeïg, onderhuids gevoel. En laat nu nèt Lord of poisons, het eerste nummer van het titelloze debuut van Las Historias, beginnen met sitargeluiden…Lees verder ›
Als trotse vertegenwoordigers van de Iraanse cultuur zou je verwachten dat de leden van Arsames geen strobreed in de weg wordt gelegd door de landelijke autoriteiten. Maar niets is natuurlijk minder waar. De mannen van Arsames, de zelfbenoemde pioniers van de New Wave of Persian Death Metal, zijn gearresteerd wegens 'het spelen in een satanische metalband en tegen de islamitische overheid zijn'. De bandleden hebben borg betaald in afwachting van hun proces, maar er is vijftien jaar cel geëist voor de 'misdaden' die zij hebben begaan.Lees verder ›
Nog niet zo lang geleden maakte ik kennis met het debuut Algehele Malaise van Levendleed. Ondanks deze titel en dito bandnaam een prettige kennismaking gebracht van een Nederlands talent. Naar aanleiding van deze eerste indruk zocht Zware Metalen contact met de bedenker van Levendleed voor een aangenaam gesprek.Lees verder ›
Het is een misdrijf dat we Exocrine pas met zijn vierde album Maelstrom voor het eerst te genieten krijgen. Eigenlijk is dat bijna een beledigende titel. Want waar een maalstroom alles onsamenhangend meesleurt, zit de technische industrial death metal van dit kwartet organisch in elkaar. Meteen ook het voornaamste punt waarmee de Fransen het verschil maken tegenover hun overdadig virtuoze genregenoten.Lees verder ›
Ik ben eens even in de ondergrondse discografie van het Baskische Lord Orots gekropen, aangezien de beste man achter dit project voor mij een onbekende was. Het kwam ongeveer neer op de albumtitel van zijn nieuwste plaat: Conquering The Infinite Void. Nadat ik dit stukje niemandsland had veroverd was het wel duidelijk. Het betreft hier een hele verzameling minimalistische dungeon synth en mysterieuze atmosferische black metal, waarbij een toenemende complexiteit te horen is.Lees verder ›
Een portie vrij saaie (glam)rock werd opgestuurd naar Zware Metalen. Waarom? Wat moeten de mensen uit de Lage Landen met deze matige band uit een of ander verlaten gat in de Verenigde Staten? Ik heb echt geen idee. Dick Circus is, na een paar EP's en singles, het debuut van deze band.Lees verder ›
De titel van dit album spreekt gelijk aan. Het kondigt een dramatisch werkstuk aan in de goede zin van het woord. Zie de hele vette albumcover nog even, en het lijkt inderdaad vijf voor twaalf. Deze Australiërs maken (desert) stonerrock met shoegazevocalen en dit is album nummer drie. Gaan ze de hoge verwachtingen waarmaken?Lees verder ›
Ice War is het persoonlijke project van ons aller Jo Capitalicide. De Canadese man die de gitaar bespeelt bij Zex. De band die bekend werd doordat het album Uphill Battle in 2017 per ongeluk op een pressing van Beyoncé's LP Lemonade werd geperst. Zolang het niet andersom gebeurt is dat allemaal helemaal niet erg. Na aantijgingen van seksueel geweld aan het adres van Jo Capitalicide, die vervolgens net zo hard weer werden ingetrokken, werd Zex doodleuk door het label van dienst de deur gewezen.Lees verder ›
