Headlines

Vluchten kan niet meer. Just Before Dawn is terug en regeert met IJzeren Vuist de wereld. Ruim twee jaar na het belachelijk goede Tides of Blood kan de munitie box met superlatieven weer opengetrokken worden, want wat het gezelschap rondom Anders Biazzi hier presteert is eigenlijk met geen pen te beschrijven.Lees verder ›

Een recensie van een nieuw Armored Saint-album heeft iets van het (zomer)weerbericht van Death Valley. Op een der heetste plekken ter wereld is en blijft het warm en droog en Armored Saint heeft maar weer eens een knappe metalplaat gemaakt waarop de stem van John Bush straalt en er op zeer hoog niveau gemusiceerd wordt. Op Punching The Sky wordt het hoge niveau van voorganger Win Hands Down, ongemerkt al weer vijf jaar oud, immers moeiteloos voortgezet. Daarvan zijn we al overtuigd wanneer Standing On The Shoulders Of Giants na een etherisch intro baldadig de woonkamer in komt stappen. Met zijn woest meezingbare “Punching the sky everyday”-refrein en vurige gitaarwerk is het een instant Armored Saint-klassieker.Lees verder ›

Dit is het eerste werk van Demon Lodge dat naar buiten is gekomen. Het is een 7 inch single, in een beperkte oplage van 320 stuks, op blauw transparant vinyl. Normaal gesproken bespreken we geen singles maar omdat het hier gaat over nationale bands maken we een uitzondering. De andere A-kant wordt namelijk ingenomen door de The Monolith Deathcult.Lees verder ›

Is er een link tussen Svartsyn en België? Waarschijnlijk wel, anders zou ik het niet zo duidelijk stipuleren. Svartsyn is een Zweedse blackmetalband die in zijn beperkte gelederen - er zijn immers maar twee bandleden - een Belg heeft. Hammerman, die we kennen van onder andere het jammerlijk ter ziele gegane Huldrefolk of het nog steeds springlevende Fractured Insanity. En dan weet één ieder, ieder rechtschapen Vlaming, deze heer kan ketelen als de besten!Lees verder ›

Driewerf hoera: de Zweedse melodische blackmetalpioniers van Mörk Gryning zijn volledig herrezen, als een duivelse feniks uit de as van een lang vervlogen muzikale apotheose… En er is meer: in het apocalyptische jaar 2020 brengen Goth Gorgon, Draakh Khimera en hun trawanten ook nog eens een nieuw album uit. Hinsides Vrede (letterlijk: “De Wraak van de Andere Zijde” - het zou zo maar een verwijzing naar de huidige pandemie kunnen zijn, maar eigenlijk gaat het album over de onafwendbare teloorgang van de wereld in zijn totaliteit) is de opvolger van het anonieme album dat we simpelweg kennen als Mörk Gryning, al zitten er maar liefst vijftien jaar tussen beide releases. Mörk Gryning is het soort band dat altijd nèt onder de radar is gebleven, in die grijze schemerzone tussen de duistere underground en de grote namen in het genre. Ten onrechte uiteraard, want deze oudgedienden uit Stockholm hebben een aantal roemruchte en baanbrekende releases op hun palmares staan.Lees verder ›

Met al dat gezeik over wat er in de wereld gaande is, zijn de meeste van ons naarstig op zoek naar afleiding, in wat voor vorm dan ook. Ik zoek dan graag mijn heil in de muziek en het is ditmaal de beurt aan de Zweedse traditionele deathmetallers van Demonical. Album nummer zes ligt klaar voor ons en heet World Domination. Een titel die natuurlijk heel goed bij ons e-zine past (kuch kuch, neem dat vooral niet serieus).Lees verder ›

We zitten in Rusland, Sint-Petersburg, bij het trio Epitimia. Allusion is de opvolger van het in 2019 verschenen Thread. Deze plaat, als ik naar de tracklisting kijk, zit blijkbaar volgepropt met allerlei tips. Whoe, interessant! Ben benieuwd waar we naar op zoek moeten gaan. Wat vaststaat is dat het geen eenvoudige zoektocht of wandeling gaat worden. Onze reis zal evenmin van korte duur zijn. We gaan onze tijd goed kunnen gebruiken.Lees verder ›

Als God iets wil, dan moeten wij stervelingen ons daartoe schikken. Maar kan een god ook postuum iets willen? En in hoeverre is er dan nog sprake van een vrije wil? Allemaal vragen waar we vandaag geen antwoord op krijgen. Gelukkig ligt er vandaag een antwoord van een heel ander kaliber voor ons. Namelijk het antwoord op het in 2008 verschenen Greifenherz. Orplîd presenteert ons na een jarenlange stilte namelijk een nieuw album: Deus Vult.Lees verder ›

Als klein metalheadje was ik helemaal gek van twee specifieke deathmetalbands en de beste platen uit hun oeuvre. Pestilence met Consuming Impulse en Benediction met Transcend the Rubicon. Beide bands kwamen helaas ook al snel met platen die mijn interesse deden vervagen. Pestilence met Spheres, Benediction met The Dreams You Dread. Met die laatste cd, gekocht met geld van mijn bijbaantje, heb ik letterlijk boven de vuilnisbak gestaan om het ding weg te gooien: zó teleurgesteld was ik in die plaat.Lees verder ›

De door Townsend gekozen insteek uit de rustiger hoeken van zijn uitgebreide oeuvre te delven (er worden vier nummers van Ki gebracht) draagt van een afstand bekeken het risico in zich dat de twee uur die de show duurt jazzy en vrijblijvend aan de luisteraar voorbij kabbelt. Die vrees kun je echter gemoedelijk bij het oud vuil zetten. Coast, Gato en (het nu eens zo gespelde) Heavens End worden gebracht met een duistere drive en urgentie die duidelijk maakt dat onder de kalme productie van Ki toch een behoorlijk heftig album schuilgaat.Lees verder ›

Gefascineerd door het laatste album van Igorrr, zag ik deze plaat staan in onze lijst en moest ik mijzelf er wel aan wagen om deze te recenseren. Lekkere vage muziek, mooie vrouwenzang, brute metal, maar vooral experimenteel: zo kennen we Igorrr. De act Rïcïnn daarentegen gooit het over een iets andere boeg.Lees verder ›

Het is geen probleem om een review te schrijven over je Zweedse dungeonsynth-project genaamd Sattyg, maar lever dan in het vervolg wel even het hele album aan. Deze remaster van Legends Part 1 uit 2019 ligt hier, minus drie nummers die alleen op de fysieke versie staan. Deze drie nummers zijn specifiek opgenomen voor deze heruitgave.Lees verder ›

In 2009 werd dit Streams Of Blood opgericht door de illustere heer Thymos (ex-Darkened Nocturnal Slaughtercult, ex-Engraved). Intussen zijn we al wat platen verder. Dit Erløsung is de laatste, in bloed en smerigheid, gedrenkte boreling. Allgegenwärtig de voorganger, als je de compilatie (?), Kraft (Werk) niet meetelt, werd aanzien als een old school blackmetalplaat met een dito productie. En laat daar ook nu gewoon geen klos aan veranderd te zijn. In eenvoud zit hem de duidelijkheid, ik schreef het al veel eerder en veel vaker, weliswaar in andere bewoordingen.Lees verder ›

Dat het getal drie iets magisch heeft behoeft weinig uitleg. Pythagoras stelde dat het getal drie het eerste ware getal is. Volgens de Tao baart het getal drie tienduizend dingen. We zeggen driemaal is scheepsrecht en wie niet tot drie kan tellen is te dom om te poepen. In het dagelijkse leven handelen we op drie manieren: in gedachten, in spreken en in daden. We eten drie keer per dag en als iemand jarig is juichen we drie keer.Lees verder ›

Het is moeilijk te geloven, maar er bestond ooit een tijd dat we nog vrolijk naar optredens konden gaan kijken. Als sardienen op elkaar gedrukt in een veel te warme zaal staan headbangen, stampen incasseren en bier over je heen krijgen. Heerlijke tijden. Het was in een dergelijke setting dat ik Mother vorig jaar in een Gents jeugdhuis aan het werk zag. Je weet nooit wat je daar te zien kan krijgen. Schreeuwerige poseurs, drummers die geen maat kunnen houden of gitaristen die ten onrechte denken dat ze Eddie Van Halen zijn. Ik zag het allemaal. Vaak entertainend, zelden overtuigend.Lees verder ›