Benediction – Scriptures

Als klein metalheadje was ik helemaal gek van twee specifieke deathmetalbands en de beste platen uit hun oeuvre. Pestilence met Consuming Impulse en Benediction met Transcend the Rubicon. Beide bands kwamen helaas ook al snel met platen die mijn interesse deden vervagen. Pestilence met Spheres, Benediction met The Dreams You Dread. Met die laatste cd, gekocht met geld van mijn bijbaantje, heb ik letterlijk boven de vuilnisbak gestaan om het ding weg te gooien: zó teleurgesteld was ik in die plaat.

Waar Pestilence na Spheres uit elkaar viel om sinds 2009 weer prima platen uit te brengen, verwaterde Benediction in mijn hoofd tot een relikwie uit een verleden. Pas in 2015 werd ik weer met de band geconfronteerd toen Metal Mind Productions zo vriendelijk was de eerste vier albums (inclusief die kutplaat The Dreams You Dread dus) van de band opnieuw uit te brengen in gelimiteerde opgave. In 2018 volgde een hernieuwde kennismaking op Eindhoven Metal Meeting en als snel werd duidelijk dat een nieuwe plaat in de pijplijn zat, met de teruggekeerde geweldenaar Dave Ingram (Down Among the Dead Men, ex-Bolt Thrower, ex-Hail of Bullets, ex-Just Before Dawn) achter de microfoon. Nu is er, met ook een nieuwe drummer en bassist, eindelijk Scriptures. Album acht en de eerste sinds 2008.

Om gelijk de angel uit de wesp te trekken: Scriptures is beter dan The Dreams You Dread. Maar dat zegt meer over The Dreams You Dread dan over Scriptures. Een andere insteek dan maar: Scriptures is voldoende op z’n best maar teleurstellend voor wie op een glorieuze terugkeer had gehoopt. Het is allemaal goed te verstouwen mid-tempo death metal wat Benediction anno 2020 brengt, maar tegelijkertijd klinkt het ook erg magertjes. Wat geluid betreft mag je wel wat meer bruutheid verwachten van een band die een plaat uitbrengt via Nuclear Blast, zeker als het op drums aankomt. Sterker nog: dat gerammel op die plastic bakken kan écht niet meer.

Wat muziek betreft zijn er absoluut genietmomentjes (de intro van Stormcrow, het gehele Rabid Carnality, de opzwepende vocalen in In Our Hands, the Scars, de tempoversnelling in Tear Off These Wings), maar de band leunt wel heel erg op dé sterkte troef: de zang van Dave Ingram. Er zit nog helemaal geen sleet op de strot van de 51-jarige en je zou haast wensen dat de bruller een betere band krijgt dan Benediction. Vooral ook omdat Scriptures naar het einde toe wel erg veel van hetzelfde wordt en de plaat een beetje als een nachtkaars uitgaat.

Nee, het is gewoon niet goed wat Benediction hier laat horen. Het klinkt veel te modern, klinisch en plastic om voor old school death metal door te gaan en veel te mager om in deze tijd indruk te maken. Hier had meer uit moeten komen, simpel. Geen grootse comeback voor Benediction dus en geen enkele bedreiging voor de troon van Transcend the Rubicon. Sterker nog: zonder de zang van Ingram was dit gewoon een hele magere zes geworden.

Score:

70/100

Label:

Nuclear Blast, 2020

Tracklisting:

  1. Iterations of I
  2. Scriptures in Scarlet
  3. The Crooked Man
  4. Stormcrow
  5. Progenitors of a New Paradigm
  6. Rabid Carnality
  7. In Our Hands, the Scars
  8. Tear Off These Wings
  9. Embrace the Kill
  10. Neverwhen
  11. The Blight at the End
  12. We Are Legion

Line-up:

  • Dave Ingram – Vocalen
  • Peter Rew – Gitaar
  • Darren Brookes – Gitaar
  • Dan Bate – Bas
  • Giovanni Durst – Drums

Links: