Stilistisch gezien is het Londense Kassad een post-blackmetalband waarbij de line-up in de anonimiteit blijft. Geen idee dus wie er welk instrument bespeelt, of is dit toch weer zo’n typische éénmansband? Het doet er eigenlijk ook weinig toe, want het intrigerende concept en de clip van het tweede nummer…Lees verder ›
Iemand die Purulent Necrosis heeft, herken je aan een stuk afstervend weefsel met een korstje etter erbij. Was je net aan het eten, dan wensen we je alvast een smakelijke verderzetting van de maaltijd. Van vorm veranderde lichaamsdelen lijken het ding van deze Amerikanen te zijn, want veel personeel brutaliseerde al death metal bij Abhorrent Deformity. Het label vindt dit debuut alvast zieker dan het menselijke brein kan vatten. Lees verder ›
Even een paar fijne video’s voor de vrijdag, van zeven bands die later dit jaar een nieuw album zullen uitbrengen. God Dethroned, My Dying Bride, Heaven Shall Burn, Burning Witches, Oceans, Alamanac en Konvent: Links: God Dethroned Facebook My Dying Bride Facebook Heaven Shall Burn Facebook Burning Witches Facebook Oceans Facebook Almanac Facebook Konvent FacebookLees verder ›
Aan de vooravond van de tour met Slipknot, heeft Behemoth een digitale EP uitgebracht. Live at Maida Vale bestaat uit vier nummers die in oktober 2018 zijn opgenomen voor de BBC in Londen. Het materiaal is louter afkomstig van de laatste plaat én winnaar van de Zware Metalen Jaarlijst 2018, I Loved You At Your Darkest. Het plaatje aanschaffen kan hier. Er is ook beeld: Link: Behemoth FacebookLees verder ›
Hoewel ik mijn uiterste best doe de Nederlandse zwartgeblakerde scene in de gaten te houden, wil er toch nog wel eens een snoek door de mazen van het net glippen. Asgrauw heet de snoek in dit geval. Een band die toch braaf iedere twee jaar een plaat uitbrengt, die we bij Zware Metalen braaf van een review voorzien. En goed ook. Zo kreeg het vorige album, Gronspech, gewoon 88 punten. Debuutplaat Schijngestalten scoorde in 2014 een prima 70 punten.Lees verder ›
“Goh kijk, nog een achterstallig album uit de tweede helft van vorig jaar.” Ik hoor het u al denken. En laat ik heel eerlijk zijn: ja, deze is even blijven liggen. Dat heeft in dit specifieke geval niets te maken met tijdsgebrek of desinteresse. Nee, het was gewoon heel erg moeilijk om mij een mening te vormen over dit album. Ik hinkte continu op twee gedachten. Vond ik dit nu geweldig verfrissend of net geweldig flauw? Best wel een zware dobber, dit Judgement. Volgt u even mee?Lees verder ›
Alarmfase veertien is gestart. Runes Order komt namelijk met album nummer 38, genaamd Fase XIV aanzetten. We hebben het hier over kraut/industrial/ambient, muziek die je draait wanneer je in een dodelijke centrifuge gestopt wenst te worden van industrial drums, bliepjes, piepjes en geluidseffecten, die je begeleiden op je laatste tocht door het universum.Lees verder ›
Icons Of Brutality is een deathmetalband uit het Drentse Hoogeveen die met het album Between Glory and Despair een debuut achter zijn naam heeft staan waar collega Bart goed over te spreken was destijds. Tijd om toch eens te luisteren naar Doctrines of Deceit.Lees verder ›
Op veler verzoek heeft Zware Metalen weer een concertagenda geopend. De agenda is te vinden via de link bovenaan deze pagina.Lees verder ›
Het is weer lang geleden, een release van Prophecy Productions. Het moet ongeveer van de releases van het machtige Empyrium geweest zijn dat ik nog eens een release van dit label duchtig onder de loep heb genomen. Lotus Thief koos ik uit de ellenlange lijst van releases. Niet omdat deze Amerikanen hun derde langspeler op bovenstaand label uitbrengen noch omdat ik hun twee vorige albums zo fantastisch goed vond, nee, gewoon omdat de bandnaam en de CD-titel me erg aanspraken. Oresteia is een Griekse trilogie geschreven door Aeschylus en gaat over Orestes, de zoon van Agamemnon, een Griekse heerser ten tijde van de Trojaanse oorlog.Lees verder ›
Onlangs publiceerden we met trots de ZM Jaarlijst van 2019, een door onze lezers samengestelde overzichtslijst van de beste albums van het afgelopen jaar. Maar in de recentste aflevering van onze podcast Osmium merkten we op dat er toch wat weinig Nederlandse en Belgische releases in de top 50 staan. De competitie was ferm en daardoor zijn veel kwaliteitsplaten net buiten de boot gevallen. Onlangs lanceerden we de subcategorie ‘Van Eigen Bodem’ op Zware Metalen om artikelen over lokale bands extra te benadrukken. In lijn met die filosofie presenteren we nu de tien populairste albums van Nederlandse of Belgische bands uit de ZM Jaarlijst van 2019!Lees verder ›
Tijdens de eerste aflevering in het nieuwe decennium van Osmium, de zwaarste podcast in het Nederlands, wordt de ZM Jaarlijst van 2019 uitvoerig uitgeplozen. Honderden lezers van Zware Metalen hebben hun favoriete albums van het jaar ingezonden en de IJslandse black metal van Misþyrming is als verrassende winnaar uit de bus gekomen. Niels en Pim delen hun mening over Algleymi en gaan in op de controverse rond het album. Ook is er aandacht voor het zegevierende blackmetalgenre, de gemêleerde top 50, de kwaliteit bij de grote labels, de populaire bands van eigen bodem, het slaapverwekkende Excel-bestand van Pim, concerttips in Philadelphia en de derde wereldoorlog.Lees verder ›
Vorige maand vond in Kuurne het indoorfestival Blast From The Past plaats. Zware Metalen werd in West-Vlaanderen vertegenwoordigd door redacteur Pieter-Jan Vanden Broeck. Naast het aan het werk zien van onder andere Grave Digger, Exciter en Praying Mantis, werd er eveneens een interview ingeblikt. Chris Boltendahl, oprichter en frontman van Grave Digger, toonde zich bereid om een aantal vragen te beantwoorden, zij het korte antwoorden op veel vragen.Lees verder ›
Nog een release van het stapeltje uit 2019, de laatste voor mij. En wat voor één. Ditmaal een eigenaardige en zonderlinge Belgische binnenkomer met name Kreationist. Een band waarvan ik tot op heden nog nooit had gehoord. Vind ik altijd wel boeiend, zo nieuwe zaken in het metallandschap ontdekken.…Lees verder ›
Een debutant van eigen bodem: het Apeldoornse Black Rabbit presenteert de EP, Warren Of Necrosis. Up-tempo thrash/death metal met divebombs en gehuil op de gitaar, rauw en bruut geschreeuw uit de strot van zanger Pieter Beemsterboer en stevig drumwerk. Let’s go! Vanaf de opener, La Bestia (het beest), is…Lees verder ›
De kille wintermaanden vereisen toepasselijke muziek. En wat is nou beter dan grimmige, duistere black metal? Het Poolse Arkona (niet te verwarren met het Russische Arkona, dus) brengt ons luisteraars het album Age of Capricorn. Verwacht verwoestende drums, ijskoude gitaarriffs, gruwelende vocalen en vooral een hoop destructie. Voor de…Lees verder ›
Album nummer vier van het Duitse Krater, dat ondertussen bij het gerenommeerde Eisenwald terecht is gekomen. In 2011 passeerde het album Nocebo, een prima blackmetalschijfje dat het midden hield tussen Behemoth (voor ze de omslag maakten naar death metal) en traditionele Zweedse meloblack. We zijn nu twee albums verder,…Lees verder ›
Album nummer 16 (!) voor de Denen, de opvolger voor het in 2016 verschenen album Kingmaker. Ik ontdekte deze heavy/rock/powermetalband ten tijde van Motherland, in 2013, en die plaat landde meteen in mijn eindlijst dat jaar. Nochtans niet mijn genre, maar de teksten waren bijzonder sterk, de productie daadkrachtig…Lees verder ›
Sinds 2005 zijn deze Italianen van Deadly Carnage al aan het timmeren aan hun muzikale carrière. Een carrière die er één is die muzikaal geschroeid is op eerder atmosferische black metal. In 2014 bracht de band het album Manthe uit, een plaat die door collega Bart voorzien werd van…Lees verder ›
De stemmen zijn geteld, en Algleymi van Misþyrming is volgens de lezers van Zware Metalen het beste album van 2019! Tijdens de eerste twee weken stonden de albums van Alcest, Mayhem en Tool bovenaan, maar toen Misþyrming op 30 december de koppositie innam, liet het niet meer los. Algleymi kwam in meer dan een kwart van alle inzendingen voor en stond gemiddeld op de zevende plaats. Naast een pleidooi voor het herintroduceren van rock-'n-roll in black metal, een ideologische terugkeer naar de traditionalistische oorsprong van het genre en een afwijzing van de moderne westerse maatschappij is dit bovenal een zegeviering van de ondergrondse metalmuziek - net als toen de psychedelische black metal van Oranssi Pazuzu in 2016 won.Lees verder ›
