Summoner’s Circle – Chaos Vector

Geschreven door op 04-12-2021 om 23:40.

De wereld gaat ten onder! En deze keer niet door een virus dat al het plezier uit onze aardkloot weet te krijgen. Neen, we hebben hier te maken met een stel Goden uit het oude verleden die, vanuit een andere dimensie, de aarde van haar levenskracht willen beroven. Maar wees gerust: in tegenstelling tot de wereldwijde pandemie is dit natuurlijk maar een fantasieverhaal. En niet zo maar eentje. Summoner’s Circle haalt zijn inspiratie namelijk uit de kosmische horrorverhalen van H.P. Lovecraft. En dat weet de band tot in alle aspecten uit te buiten. Zo hebben de bandleden bijvoorbeeld allemaal tot de verbeelding sprekende namen met compleet bijpassende biografieën, die hen verbinden aan de legendes van de Oude Goden. Dit past dan weer allemaal in het grotere universum dat deze Amerikaanse mystieke groep om zichzelf heen heeft verzonnen. Chaos Vector is slechts een hoofdstuk in dit verhaal, dat de band aan de toehoorder brengt via de muziek, maar tegelijk ook in een veertien pagina’s tellend meegeleverd boekwerk. Vandaag bespreken we hier de muzikale ondernemingen. Dat verhaal lees je maar in je eigen tijd.

Summoner’s Circle is niet de eerste, maar zeker ook niet de laatste band die aangetrokken wordt door de verhalen van H.P. Lovecraft. De eerste band die me hierbij te binnen schiet is Cradle of Filth met het album Midian, waar dan bijvoorbeeld weer het nummer Cthulhu Dawn op te vinden is. Los van de thematiek, zijn er muzikaal ook wel wat raakvlakken te vinden tussen beide bands. Summoner’s Circle haalt zijn invloeden namelijk vooral uit de meer gangbare regionen van de death- en black metal en weet dat te vermengen met een licht progressief geluid. Naast eerder genoemde band vinden we dan ook gelijkenissen met nieuwe stijl Dimmu Borgir en Behemoth (hetzij in een wat mildere vorm). De band zelf omschrijft zijn muziek als theatrale metal. Een omschrijving waar je in feite niks aan hebt, maar het verwijst in mijn optiek wel naar alles wat de band buiten de muziek om laat zien.

Dat theatrale aspect doet me dan weer sterk denken aan een band als Ghost. Nu weet ik zeker dat dit een aantal van onze lezers direct zal afschrikken, aangezien Ghost ook wel een gevalletje ‘’you hate it, or you love it’’ is, maar ook muzikaal zijn er af en toe wat raakvlakken te vinden met de Zweedse progrockende ­ABBA-liefhebbers. Sterker nog: die leidende riffs in Vessel hadden net zo makkelijk door Papa Emeritus zelf geschreven kunnen zijn. Ik houd er wel van! Alleen speelt Summoner’s Circle zijn muziek wél naar de verwachting die je krijgt bij de uitstraling van de artiesten: bij tijd en wijlen namelijk behoorlijk venijnig en vol gif. De raspende screams van zanger Blind liggen daarbij prettig in het gehoor en doen wat denken aan Mikael Stanne van Dark Tranquillity. Dat is een pluspunt mocht je je dat afvragen.

Summoner’s Circle geeft zichzelf het label progressief mee. Dat lijkt simpelweg te verwijzen naar het feit dat er meerdere muzikale stijlen met elkaar verweven worden. De muzikale structuren zijn namelijk verre van ingewikkeld of overdadig doordacht. Sterker nog: dat is wellicht het grootste issue met dit album. De diverse stijlen passen op zich best prima bij elkaar en het geheel luistert best lekker weg. Na enkele luisterbeurten valt echter op dat het allemaal vrij vlak is. De blackmetalpassages zijn daarbij wel erg simpel en missen de ijzige kou om overtuigend over te komen. De sporadische pogingen tot progressiviteit worden teniet gedaan door een gebrek aan technisch vernuft. Dit Summoner’s Circle is eigenlijk op zijn best als hij zich aan de melodische kant van de metal bevindt, met van die stuwende riffs en harmonieuze gitaarpartijen. Luister bijvoorbeeld eens naar het krachtige Chaos Vector, dat met momenten sterk doet denken aan Gateways van Dimmu Borgir. Een hoogtepunt op het album.

Summoner’s Circle neemt met dit Chaos Vector best een hoop hooi op de vork. Zowel in thematiek als in de muziek is te voelen dat dit een band is met grootse ambities. Hierbij hebben de zes heren en dame een hoop goede ideeën. Niet alles past echter even goed bij elkaar en mist soms de overtuigingskracht om een blijvende indruk achter te laten.

Score:

72/100

Label:

Blood Blast Distribution, 2021

Tracklisting:

  1. The Message
  2. Of Black Horizons
  3. Vessel
  4. The Heirophants
  5. Apostasy
  6. Chaos Vector
  7. Terminus Egress
  8. Chrysalis
  9. The Beyond

Line-up:

  • Blind – Zang
  • Y’Takt – Basgitaar
  • Azra – Gitaar
  • Gog – Gitaar
  • Hex – Toetsenbord
  • Invictus – Drums

Links: