Diablation – Allégeance

Geschreven door op 01-12-2021 om 19:00.

We kregen de afgelopen tijd heel wat heerlijke Franse blackmetalschijven te verwerken. Niet in het minst ging het om de nieuwste platen van onder andere Seth, Aorlhac of Hegemon. Vaak kwamen deze uit via de grotere platenboeren dan wel zij met een neus voor lokaal talent. Dit Diablation, een drietal, brengt het album Allégeance, in eigen beheer uit wat toch bijzonder te noemen is. Deze Fransen kunnen immers qua stijl makkelijk aanleunen tegen een band als Seth of Hegemon. Weliswaar zijn ze iets minder bombastisch en indrukwekkend te noemen.

Het recept is gekend. Goed uitgedachte riffs en dito songstructuren worden voorzien van epische thema’s die gebracht worden door een akoestische gitaar of een verzameling aan toetsen. Voorzie je band van een zanger die de juiste stembanden heeft en niet alleen in staat is klassieke screams en grunts te produceren. Maar draag hem ook op om een les theatrale zangstijlen te nemen en je bent er. En dit om maar te zeggen dat het vocale gebeuren op dit Allégeance, van een bijzonder hoog niveau is. Daarmee wil ik zeker geen afbreuk doen aan het werk van de andere heren. Nummers als Des Ruines De La Sollitude Éternelles en Ego Daemonium gaan er alzo dus als zoete koek in. Heerlijke splijtende solo trouwens ook in dit laatst vernoemde nummer. Tevens te vermelden ook op dit nummer, een gastbijdrage van niemand minder dan Hreidmarr.

En het avontuur gaat verder. Net als bij Aorhlac, krijg je ook bij het verder beluisteren van deze plaat een Middeleeuws gevoel. Het trappelende, stampende beginthema van L’ Ordre Hermétiques Des Âmes Noires, geeft je de idee of er een twintigtal zwaar bewapende manschappen te paard, plotsklaps je burcht komen binnendraven. Gelukkig speelt een mooie deerne luttele ogenblikken later een rustgevend thema op het klavecimbel. Het tweeluik, La Nuit Obscure De L’Âme, sluit met bravoure deze plaat af. Vooral het zwalpende, in de goede betekenis van het woord, beginthema in deel twee, levert, samen met de epische synthpartijen, een bijzonder beklijvend einde op.

Bijzonder sterke plaat van dit Franse Diablation. Kopen zou ik zeggen! Het zou me helemaal niks verbazen als nieuw werk in de nabije toekomst zal verschijnen via één van de grotere platenboeren.

Score:

85/100

Label:

Eigen Beheer, 2021

Tracklisting:

  1. Invictus
  2. Aigle Du Mal, Aigle De Sang
  3. Des Ruines De La Sollitude Éternelles
  4. Ego Daemonium
  5. La Noirceur Des Limbes
  6. L’ Ordre Hermétiques Des Âmes Noires
  7. Éloge Du Mysticisme Impérieux
  8. La Nuit Obscure De L’Âme, Partie 1
  9. La Nuit Obscure De L’Âme, Partie 2

Line-up:

  • Hyde – Bas, zang
  • Vicomte Vampyr Arkames – Zang
  • V.Orias.A – Gitaar, keyboard/synth

Link: