Het psychedelische en dampende rockfestival Sonic Whip is alweer toe aan haar derde editie en begint zo langzamerhand uit te groeien tot een waar fenomeen. Op vrijdag 1 mei en zaterdag 2 mei staat het Doornroosje van Nijmegen volledig in teken van de benevelde gitaarmuziek. Het affiche bestaat uit zowel grootheden (Masters Of Reality en Brant Bjork) als hedendaagse revelaties (Pissed Jeans, Causa Sui en Kadavar). De volledige line-up ziet er als volgt uit.…Lees verder ›
Alsof de knotsknettergekke line-up van Pitfest 2020 niet genoeg was (At The Gates met een Slaughter Of The Soul-set, Chokehold, Repulsion, The Exploited, Violator en ga zo maar door), is er in 2020 ook nog eens de terugkeer van een winterse editie van Pitfest! Op 28 november in Iduna zal de geest van Erica door Drachten dwalen. Binnenkort gaat de kaartverkoop van start en zullen de eerste bands aangekondigd worden. …Lees verder ›
Tijd voor thrash! Een genre dat ik zeer kan waarderen, maar waar ik toch te weinig aandacht aan spendeer. Dit (metal)jaar wil ik daar verandering in brengen. Wat is er dan beter dan om het nieuwe jaar te starten met een nieuwe thrashmetalband? Het Duitse Bonded debuteert met het album Rest In Violence.Lees verder ›
Album nummer vier voor Ade, een band die ruchtbaarheid kreeg dankzij Nile-drummer George Kollias en één van mijn collega's die het album Spartacus van deze band in 2013 voorzag van een geile review. Ade is Italiaans en speelt Romeins aandoende death metal, zoals Ex Deo, zoals landgenoten Hour of Penance (soms) op Cast the First Stone, zoals Lost Souls op zijn laatste plaat.Lees verder ›
In het nieuwe jaar blijft Into The Grave ook gewoon aankondigingen doen voor haar aankomende festival. Daarom is vandaag Orange Goblin toegevoegd aan de line-up van vrijdag 7 augustus. De band zal op het hoofdpodium spelen.Lees verder ›
Op 4 januari luidde de Zwolse poptempel Hedon niet alleen een nieuw jaar maar ook een nieuw decennium in. Het jaar 2020 (zegge: tweeduizend-en-twintig, wie nu nog twintig-twintig zegt is de komende tien jaar "af") wordt stevig afgetrapt middels enkele (inter-)nationale en klinkende namen. Voor Zware Metalen deelt Clemens Schaap de nieuwjaarswensen uit. De foto's bij dit verslag zijn geschoten door Coen Slendebroek.Lees verder ›
Mieszko I was een intelligent politicus, een getalenteerd strateeg en een charismatisch heerser. We zijn meer dan duizend jaar later en de man is blijkbaar nog steeds populair in zijn geboorteland. Het tweede album van het Poolse duo Narrenwind, getiteld Ja, Dago, getuigt hiervan.Lees verder ›
Album nummer zes van de hardcoreband Lionheart uit de US of A. Lionheart geldt als een van mijn favoriete hardcorebands omdat men gewoonweg vet metal klinkt, nog veel meer dan vele metalbands om eerlijk te zijn. Niet alleen dat, het is ook brutaal, hard en confronterend.Lees verder ›
Soms, als je al heel lang metalmuziek beluistert, kom je van die bands tegen waarvan je telkenmale tegen jezelf zegt: "Die band moet ik eens oppikken. Die releases moet ik eens grondig gaan beluisteren." Impiety, een obscuur collectief uit Singapore, is zo'n band.Lees verder ›
Op 27 maart verschijnt via Metal Blade een nieuwe – derde – plaat van Igorrr, het bijzonder excentrieke gezelschap uit Frankrijk dat barok, metal en avantgarde combineert als was het gin en tonic. Een eerste videoclip afkomstig van dat album is online komen te staan op het Youtube-kanaal van het combo. Very Noise is de titel van het nummer, dat dus ook te horen zal zijn op Spirituality and…Lees verder ›
Het is geen toeval dat Mortiis begin jaren '90 de basgitaar bij blackmetalgrootheid Emperor beroerde. De man heeft duidelijk een oog en oor voor innovatieve en baanbrekende muziek. In 2005 werd zijn album The Grudge nog verkozen tot Noors erfgoed. Vanaf dat album begon Mortiis zich meer te richten op industrial metal. Voor die tijd legde de man met de neus de fundering voor een heel nieuw genre. Repetitieve keyboardmuziek die gerust langer dan vijf minuten mocht duren.Lees verder ›
Een transcontinentale samenwerking van de heren van Spacetrucker uit de VS en de Italiaanse Mr. Bison. Onder de noemer Turned to Stone Chapter 1 brengen ze ons een verse dosis heavy psych en stoner. De titel van het album verklapt al dat label Ripple Music van plan is om in de toekomst meerdere soortgelijke albums uit te brengen. Persoonlijk kijk ik altijd met een schuin en lichtelijk wantrouwend oog naar splits. Ik ben er namelijk bang voor dat bands hun topwerk bewaren voor hun eigen albums en dat de afgelikte boterhammetjes worden bewaard voor collaboratiealbums als deze. Met een lichte zweem van boterhammenvrees besloot ik dit album toch een eerlijke luisterbeurt te geven.Lees verder ›
Anneke van Giersbergen - de hardst werkende en meest veelzijdige zangeres van Nederland - heeft weer wat nieuws in petto. Na een rijke loopbaan bij The Gathering en VUUR en samenwerkingen met artiesten als Devin Townsend, Anathema, Árstíðir, Napalm Death en BLØF is het nu tijd om naar de kerk te gaan.Lees verder ›
Nieuwjaarsrecepties, wat kunnen ze geestdodend saai zijn. Wanneer snoeiharde death metal en bedwelmende genotsmiddelen hun intrede doen, is dit gelukkig veel minder het geval. Laat het nu net deze combinatie zijn die op de derde dag van het jaar centraal staat in Aalst. Zowel het van eigen bodem afkomstige Carnation als de Amerikanen van Cannabis Corpse, dompelen de Vlaamse carnavalsstad onder in een waas van doodsmetaal. Dat de laatstgenoemde…Lees verder ›
Kijk hier, de nieuwe Svartjjern! De vorige plaat Dødsskrik dateert uit 2016 en heb ik aan me laten voorbij gaan. Ik herinner me enkel nog de luisterbeurten die ik eerdere albums toebedeelde met name Misanthropic Path Of Madness (2009) en Towards The Ultimate (2011). De meest recente plaat van…Lees verder ›
Een beetje laat, maar kom, we zitten nog binnen het academisch kwartiertje van 2019. Furia, mijn beste mensen, is een Antwerpse band die voor het eerst kwam piepen in 2019. Niet de uiterst genietbare Poolse blackmetalband dus, neen, een Belgische. Een band vol bekende namen trouwens, als je iets…Lees verder ›
Ook postrock geniet ten huize Alfvoet de nodige aandacht. In feite heeft het genre die zelf verdiend, menig maal kreeg ik op die manier gitaarmuziek op de playlist, in het bijzijn van andere mensen namelijk, om zodoende akelig laffe pop te kunnen weren. Niet alleen in het bijzijn van…Lees verder ›
Ja jongens en meisjes, beste lezers en lezeressen. Soms gebeurt het dan toch dat je in je jeugdelijk enthousiasme iets geks doet. En dan heb ik het niet over achter een tent op een fuif iemand eens goed binnendraaien of iemand eens een stevige peer op zijn appel verkopen…Lees verder ›
Apocalyptica is voor mij als een oude vlam, die je na vele verstreken jaren weer opnieuw ontmoet. Geregeld denk je nog terug aan de hartstochtelijke momenten van vroeger – Inquisition Symphony (1998) & Cult (2000) met name -, maar herinner je ook nog het punt waarop de jeu eruit…Lees verder ›
Voor fans van Anaal Nathrakh? Geef maar aan mij. Sophist is Canadees en bracht in 2019 zijn eerste EP uit. Sindsdien volgden nog twee singles, Sophist is duidelijk ongeduldig. De band bestaat nu uit drie nobele onbekenden. Op het eerste zicht dacht ik dat het zou gaan om een…Lees verder ›
