Het is halverwege 2025 intussen en, geloof het of niet, maar hier treffen we volgens mij pas de derde plaat waar Rogga Johansson zich mee heeft bemoeid. Ik ga verder niet uitweiden over Rogga en zijn vele projecten, het moge iedereen nu wel bekend zijn wat een muzikale maniak dat is. Hij komt deze keer met album nummer twee van zijn band Leper Colony op de proppen, getiteld Those of the Morbid, uitgebracht door Testimony Records.Lees verder ›
Deze plaat 1096 van het Poolse XificurK heeft inderdaad iets te maken met de eerste kruistochten. Het verhaal wordt zelfs compleet uit de doeken gedaan, sla er de teksten maar eens op na. De bandleden hebben wel iets met jaartallen en daaraan gekoppelde historische gebeurtenissen. 1 was hun eerste release, ergens in 2019, wat niet erg onlogisch klinkt. 1410 volgde, opnieuw een EP, in 2020, en nu is er dan de eerste volwaardige plaat. De band bestaat uit twee individuen waarvan er zich een heeft laten overtuigen om met corpse paint op een zanderige vlakte te gaan staan.Lees verder ›
Het uit Oekraïne afkomstige 1914 timmert al ruim tien jaar aan de weg. In het bijzonder de laatste twee albums zijn zeer goed ontvangen. Helaas moest de band door bekende redenen meerdere tours annuleren. Wel hebben de mannen wat kortere zomerruns weten te houden, en deze zomer gaven ze een aantal concerten in Belgïe en Nederland. Zware Metalen was present zowel tijdens het festivaloptreden op Pitfest als bij de meer intieme en uitverkochte headlineshow in de DVG Club te Kortrijk. Esther 't Lam daalde met haar camera af naar de DVG Club, en baande zich een weg door de hitte en het opeengepakte publiek in de kleine zaal, waar 1914 eigenlijk toch wel te groot voor geworden is.Lees verder ›
Pitfest - negen jaar geleden begonnen als eendaags indoorfestival in café The Spot te Erica - is inmiddels een vaste waarde in het festivallandschap als driedaags openluchtfestival te Emmen. Ook dit jaar weet de organisatie weer een bijzonder charmant evenement op poten te zetten: niet te groot, niet te duur, schoon, lekker eten en drinken, korte rijen, vriendelijke crew, voldoende schaduw en zitplaatsen en een gevarieerde programmering waarmee liefhebbers van zowel hardcore, punk als metal hun hart weer kunnen ophalen. En wat hadden we een geluk met het weer dat in tegenstelling tot voorgaande weken voortreffelijk was voor een zomerfestival. Dit jaar is de Zware Metalen-redactie met vier man sterk vertegenwoordigd in de personen van John the Savage (JS), Ruben Baar (RB) en Dyprys (D) die de festivalervaring in woorden vatten en Frido Stolte (FS) die het geheel vastlegde op de gevoelige plaat.Lees verder ›
Drawn and Quartered slaat op verschillende Middeleeuwse martelpraktijken en het is daarmee ook een mooie naam voor een deathmetalband uit Seattle, Amerika. Overeenkomst is dat beide betekenissen hard, meedogenloos en uiterst bruut zijn. Een rondje van de muziekdrager van keus van elke willekeurige Drawn and Quartered-plaat en je voelt je daadwerkelijk gevierendeeld. En toch zet je de platen weer op om je vrijwillig te onderwerpen aan nog meer geweld.Lees verder ›
Laat maar zitten, zou ik zo zeggen. Wat? Inderdaad: verhuizen naar een plaats waar alles echt niet slechter kan, een zogenaamde cacotopie. Het Amerikaanse tweetal Cacotopia heeft er echter wel zin in om precies naar zo een plek te verhuizen. Dit zelfgetitelde album is plaat nummer drie na eerdere werkstukken met allesverhullende titels als Inhuman Agitation (2014) en Centuries Of Bloodshed (2018).Lees verder ›
Je leest de teasende inleiding over het debuut van het Franse duoproject Scarset Rebellion. Flesh Against The Void heet die. Beide heren hebben weinig tot geen faam, dus laten we het hen zelf maar even proberen om jou verder te laten lezen: “we smeden extreme metal, industriële machinerie en progressieve intriges tot iets diepgaand. We willen furie omzetten in een kracht tegen vrijwillige onwetendheid.” Dat klinkt alleszins als vlees dat wij weleens tegen de rooste van onze met brandend houtskool gevulde leegte willen houden. Lees verder ›
Jera On Air is al jaren een gevestigde orde in het festivallandschap. Elk jaar weten tienduizenden liefhebbers van punk, hardcore en metal en elke mogelijke kruisbestuiving daartussen, hun weg naar Ysselsteyn te vinden. Ben je liefhebber van één van deze stijlen? Dan staat er gegarandeerd iets geprogrammeerd dat je geweldig vindt. Dat het festival ook waardering buiten deze kringen kreeg is mooi: het is door Festileaks inmiddels voor de tweede keer op rij tot festival van het jaar geworden. Of dat invloed heeft gehad op het festival? Friso Veltkamp doet verslag. Lonneke Prins maakt vandaag de foto's voor Zware Metalen. Ook mochten we foto's gebruiken van het Jera-fototeam: Kealey Oosterom, Kim Tielemans, Diana Lungu en Arne.Lees verder ›
Heaven Shall Burn kun je met recht een metalinstituut noemen. De band bestaat onderhand al 29 jaar. Dat is niet altijd een reis geweest die soepel verliep. Zeker in de begindagen kregen de Duitsers nog regelmatig kritiek: te metal voor hardcore, te hardcore voor metal, dat soort onzin. Tegenwoordig zijn die genres zo met elkaar verweven en zijn er tig vergelijkbare bands, dat zulke kritieken allang geen rol meer spelen. Wat belangrijker is: de band heeft een indrukwekkende discografie met releases van consistente kwaliteit zijn. Niet elke plaat beklijft, maar het massieve geluid maakt altijd indruk, net als de verbetenheid die de band in de nummers verwerkt.Lees verder ›
Suttungr, uit de brede regio rond Kerkrade, haalt zijn inspiratie uit de eigen cultuur-historische achtergrond en dat is mooi. Eburoons Vuur is de eerste langspeler voor dit kwartet maar het gezelschap wist wel het Zwaertgevegt-label te overtuigen om naast een tape ook een vinylversie te lanceren voor dit blackmetalwerkstuk. Een werkstuk dat wordt doorspekt met verwijzingen naar oorlogen, goden, krijgers en natuurlijk de omgeving waarin de bandleden zijn opgegroeid.Lees verder ›
We zitten nog volop in de zomer maar als straks de winter aanbreekt kunnen weer reikhalzend uitkijken naar de trip naar Walhalla: anno nu gelegen in het Gelderse Apeldoorn. Op 14 februari verzamelen zich daar in Gigant zes fijne bands. Lees verder ›
Jera On Air is al jaren een gevestigde orde in het festivallandschap. Elk jaar weten tienduizenden liefhebbers van punk, hardcore en metal, en elke mogelijke kruisbestuiving daartussen, hun weg naar Ysselsteyn te vinden. Ben je liefhebber van één van deze stijlen? Dan staat er gegarandeerd iets geprogrammeerd dat je geweldig vindt. Dat het festival ook waardering buiten deze kringen krijgt is mooi: het festival is door Festileaks inmiddels voor tweede keer op rij festival van het jaar geworden. Of dat invloed heeft gehad op het festival? Friso Veltkamp doet verslag.Lees verder ›
Vorig jaar nog zagen we de Amerikaans/Russische deathcoreband Slaughter To Prevail live aan het werk in een uitverkocht 013. In datzelfde jaar stonden de heren ook als headliner op het programma voor de zaterdag van Into The Grave. Het is momenteel nog steeds tekenend voor de populariteit, want hoewel we muzikaal nauwelijks iets nieuws onder de horizon horen, weet men toch dusdanig te overtuigen en zodoende steeds meer fans aan zich te binden. Frontman Alex Terrible is natuurlijk erg actief op social media en heeft daarmee een grote vinger in de pap, maar ook het imago van Slaughter To Prevail zelf draagt daar bijvoorbeeld aan bij.Lees verder ›
Wat klinkt als een zeer generieke Amerikaanse voor- en achternaam, die in een gemiddelde highschool comedyfilm niet zou misstaan, blijkt toch iets heel anders te herbergen. Vernoemd naar één van de aanklagers (de 12-jarige gelijknamige Abigail Williams) tijdens de beroemde heksenprocessen van Salem, maakt Abigail Williams namelijk atmosferische en melodische black metal. Volledig in Amerikaanse stijl beperkt zich dit niet tot black metal van de zuiverste school, maar worden hier allerlei invloeden in geïntegreerd.Lees verder ›
Begin deze maand vond deel twee plaats van de Pirate Metal Party. Waar deel één vorig jaar achter de Cacaofabriek in Helmond gesitueerd was, werd dit jaar uitgeweken naar een indoorlocatie, het Klokgebouw te Eindhoven. In eerste instantie lijkt dit een downgrade te zijn, want het terrein van vorig jaar betrof een prachtige festivallocatie. Op de dag zelf blijkt het echter totaal geen zonnig festivalweer en regent het. De indoorlocatie wordt ineens toch heel erg gewaardeerd. De lineup dit jaar bevat weinig 'piraat' en is een mix van powermetal, folkmetal en 'feestmetal'. Esther 't Lam begaf zich naar Eindhoven en maakte de onderstaande foto's van dit voornamelijk vrolijke festival!Lees verder ›
Hirax uit de Verenigde Staten vermaakt ons dit jaar alweer 40 jaar met zijn eigendraadse thrash metal waarbij de bezeten Katon W. de Pena het uiterst kenmerkende vocale geluid verzorgt. Hirax heeft al sinds zijn oprichting mijn aandacht en ik was direct verkocht tijdens het geweldige album Raging Violence. Ik weet nu nog de eerste keer dat ik de stem van Katon hoorde en een moment had van WTF? De hoge zang was toen zeker gemeengoed met Joey Belladonna van Anthrax en John Cyriis van Agent Steel en vele anderen. En toch heeft de zang van Katon weer een geheel eigen geluid. Ook de opgefokte thrash die de mannen speelden was weer net even anders en daardoor had de band een heerlijk herkenbaar geluid.Lees verder ›
Beyond The Forest kwam in 2014 uit in eigen beheer. Het bleek een band met de naam Valdrin te zijn uit het Amerikaanse Ohio, die hier achter zat. Nu, velen jaren later, maakt dit viertal nog altijd black metal met een melodische soms dissonante rand. In 2023 was hun laatste wapenfeit een volledig album getiteld Throne Of The Lunar Soul dat werd uitgebracht door Blood Harvest.Lees verder ›
Slayer in Londen? Dat is natuur... Wacht even. Slayer? Was die band niet gestopt? Nou, ja en nee. Na een uitgebreide afscheidsgroet viel het doek voor de beste en meest constante thrashband aller tijden in 2019. Maar af en toe een los concert had zanger/bassist Tom Araya (de reden van de pensionering van de band) niet uitgesloten. En zo stond Slayer op een zomerse zondag zomaar in Finsbury Park in Londen. Slayer-adept Remco Faasen nam de trein onder het Kanaal en sloot aan.Lees verder ›
Om de één of andere duistere reden hebben we bij Zware Metalen het debuut van Silver Knife, Unyielding / Unseeing, nooit gerecenseerd. Voor een webzine dat black metal en lokaal talent hoog in het vaandel draagt is dit wel een gemiste kans. Maar niet getreurd, want na een gemiste kans komt meestal nog wel een tweede kans. En daarvoor is de tijd rijp, want vijf jaar na het debuutalbum komt Silver Knife nu met zijn opvolger, die gewoon de bandnaam meekreeg als titel.Lees verder ›
Whitechapel brengt met Hymns in Dissonance zijn meest brute en duistere album tot nu toe uit. Volgens gitarist Alex Wade is het doel simpel: “Geen grenzen; er is niets liefs aan dit album, van de riffs tot de teksten en de algehele sfeer.” Dit is een behoorlijke stap weg van de introspectieve richting die werd ingezet vanaf Mark of the Blade en verder werd uitgediept in The Valley en Kin. Een progressieve ontwikkeling waarbij je je afvraagt of op de nieuwe plaat de zoektocht naar je innerlijke zelf nog verder wordt onderzocht en de muzikale stijl verweven wordt met de aangewakkerde emoties die je bij zo’n intrinsieke exploratie tegenkomt.Lees verder ›
