Headlines

Dit jaar gaf al meermaals blijk dat er nog zoveel leven zit in de dode hoek van het metalen spectrum. Dit jaar mochten we al zeer noemenswaardig nieuw werk verwelkomen van Necrot, Witch Vomit en Civerous. En de geruchten gaan dat Phrenelith dit jaar ook nog een nieuw album uitbrengt, als kers op de taart. Maar nu is de nieuwe van Hyperdontia aan de beurt. Deze Turks-Deense combinatie van muzikanten brengt met Harvest of Malevolence hun inmiddels derde album uit. Een klasseband die al sinds 2017 steevast pure kwaliteit op ons afvuurt. Geheel traditiegetrouw neemt Dark Descent Records de release van de cd voor zijn rekening en Me Saco un Ajo de vinylversie. Ik moet me overigens verontschuldigen bij collega Joost Aarts die deze nieuwe ook zeer graag wilde recenseren, gezien zijn uitstekende recensie van de EP Deranged. De volgende is voor jou. Echt.Lees verder ›

Missing Link is een uitstekend voorbeeld van een band die lange tijd vooral in de onderste regionen van de underground hardcorescene op handen gedragen werd en zich - naar mijn gevoel - ineens ontpopte tot een serieus succesnummer. Watch Me Bleed is het langverwachte debuutalbum van het Amerikaanse zestal. Over goede timing gesproken trouwens, want Watch Me Bleed kan direct live worden gespeeld tijdens de eerste Europese tour op de zoveelste Triple B European Takeover Tour met onder andere Gridiron en Never Ending Game.Lees verder ›

Het is zomer en het wordt, eindelijk zou je zo kunnen stellen, weer voorzichtig wat warmer. Dit Nederlandse Solar Temple, een band bestaande uit M en O, oudgedienden in de ondergrond en alombekend van hun werk in onder andere Galg maar vooral Fluisteraars, zijn volgens mij notoire zonnekloppers. Reeds eerder maakte dit gezelschap indruk op me door de live versie van The Great Star Provides dat in 2023 uitkwam via Eisenwald records. Vier nummers brachten ze toen, drie brengen ze er nu op A Gift That Should Have Been Reserved For The Great Lights, uitgebracht door het Belgische Consouling Sounds. Gelukkig hebben de nummers een titel gekregen, dat babbelt en schrijft wat makkelijker.Lees verder ›

Of ik soms zin had om het nieuwe The Dirty Denims-album Party On! van een recensie te voorzien omdat ik ook het live-album uit 2021 van de Eindhovense band, Raw Denim, had gerecenseerd voor Zware Metalen, vroeg zangeres/gitariste Mirjam Sieben me een paar weken geleden via mail. Maar natuurlijk, want dat live-album vond ik destijds best oké.Lees verder ›

Thermality is een Zweedse melodische deathmetalband, bestaande uit een vijftal heren die toe zijn aan het tweede album binnen de discografie.  Eerder verschenen het debuutalbum Before I get to Rest (2023) en de EP Tales from the North (2023). Een relatief jonge band dus die zich waagt aan muziek in de geest van In Flames, Children of Bodom, Amon Amarth en Arch Enemy. In vergelijk met het voorgaande album zou The Final Hours zwaarder moeten klinken met onder andere focus op het old school drumwerk uit vervlogen tijden. Althans, dat is wat de promotekst mij wil laten geloven. Ik ben zelf vooral benieuwd of er genoeg in zit om het over de gehele lengte van eenenvijftig minuten interessant genoeg te houden. Vanzelfsprekend ben ik dan ook op zoek naar melodie en afwisseling, misschien wel tussen old-school en wat hedendaagse elementen.Lees verder ›

Het recente overlijden van Pinche Peach, sinds jaar en dag zanger, sampler en enig Brujeria-bandlid zonder bandana voor zijn gezicht, zorgde voor een schok in huize Faasen. Natuurlijk vanwege het overlijden op zich, maar ook omdat ik mij realiseerde het laatste album van de band niet van een review te hebben voorzien! Sinds september 2023 ligt Esto Es Brujeria al te wachten op de reviewstapel! Gauw die dikke laag stof er vanaf blazen om het plaatje ter ere van de heer Ciriaco Quezeda – zoals Pinche Peach 57 jaar gelden door zijn ouders werd genoemd – alsnog van een oordeel te voorzien.Lees verder ›

Gang… Called… Speeeeed! Vorig jaar zag ik de band nog aan het werk op Jera On Air en momenteel brengt men heel wat teweeg in de hardcorescene. Het Aziatische vijftal uit Australië heeft er hard voor moeten knokken, maar overtuigt op iedere plek waar men momenteel optreedt. De energieke…Lees verder ›

De Duitsers van Dust Bolt gaan terug tot 2007 en zijn nu toe aan album nummer vijf. Geheel zonder slag of stoot ging dat niet. Net zoals de hele wereld werd de band aan het begin van de pandemie een halt toegeroepen. De band gebruikte deze tijd om afstand te nemen van zichzelf. Er werd hier en daar een zij-project opgericht en een nieuwe bassist gevonden. Na verloop van tijd had bandleider en zanger/gitarist Lenny Bruce een aantal nieuwe nummers geschreven. Alleen konden deze nergens worden opgenomen. Dust Bolt bouwde daarom zelf maar een eigen studio, waarin de nieuwe muziek werd opgenomen. Het woord "nieuw'' heeft voor Dust Bolt een dubbele betekenis: uiteraard zijn de nummers op Sound & Fury allemaal nieuw, maar daarnaast werd er ook een nieuwe muzikale weg ingeslagen.Lees verder ›

Stel je voor: een band met niet één maar bijna tien verschillende vocalisten en gasten uit de extreme blackmetalondergrond? Wat zou dat doen? Wat voor lekkers zou dat zijn? Nu, Steinras uit Noorwegen doet het. De band haalt niet alleen het kruim van de vocalen naar boven, maar ook een heel arsenaal aan drummers, bassisten en gitaristen worden erbij gesleurd en getrokken. Voor de vocalen beriepen de twee oorspronkelijke bandleden Grandrud en Arven zich op de hulp van Nag (Tsjuder), V`gandr (Helheim, Taake), Doedsadmiral (Nordjevel, Doedsvangr), Stud Bronson (The Batallion, Old Funeral, Bömbers), Skagg (Deathcult, Gaahlskagg, ex-Taake), Thomas Eriksen (Mork), Stig Ese (Slegest, ex-Vreid), Balfori (Lunaris, System:Obscure), Dolgar (The Deviant, Gehenna), Thomas S. Øvstedal (Cor Scorpii) en Roger Olsen (Aventyr, Rabid Hood).Lees verder ›

Shocker is een band uit België en het debuut album Fractured Visions Of The Mind ligt om redenen hier al veel te lang stof te vergaren op mijn bureau. Hoogste tijd om dit album eens een goede luisterbeurt te geven. Heel even denk ik dat ik hier te maken…Lees verder ›

Znous is een Tunesische band, die zich verzet tegen culturele hegemonie, kolonialisme en vergelijkbare bevooroordeelde en cynische manieren om de wereld en anderen te zien. Wars van stereotypen en rigide denkpatronen. “We embrace every fragment of the mosaic that made us who we are today: Tunisians from the T to the N, as much as we embrace the neighboring cultures and identities as well as all humans walking the earth in peace.”Lees verder ›

Beetje bijzonder, toch? Een Zweedse blackmetalband die zingt en musiceert over wat de duinen zouden verborgen houden. Ik wist niet dat aan de Oostkust van Zweden zo vele duinen liggen? Toch niet in die vorm en kleur zoals afgebeeld op de hoes of frontcover van de laatste plaat van de blackmetalband Kärv, What the Dunes Have Hidden. Het zal allemaal wel een andere betekenis hebben natuurlijk. Na de EP Abominations of the Canaanite (2022) en het split album met Duister Maanlicht (2023) komt Grisha, de persoon achter Kärv, dus met dit album via het Nederlandse SneeuwStorm Produkties.Lees verder ›

Mýrdal is een Duits duo, niet onlogisch dus dat de beide heren op het rooster staan van Vendetta Records. Iets minder logisch misschien is de insteek voor hun black metal. De band heeft immers gekozen om het Ijslandse pad te bewandelen vol koude, kilte, lava en ik weet niet wat nog meer. Denk dan aan bands als Svartidaudi, Misþyrming of Naðra. Dit Helvíti, een EP, is de opvolger van de EP Mýrdal die enkele jaren geleden verscheen. Het is met andere woorden nog een jonge horde, dit duo als je tenminste kijkt naar het aantal releases.Lees verder ›

Defacement is een zwartgeblakerde deathmetalband die in 2019 in Utrecht het levenslicht zag en bestaat uit leden die een achtergrond en/of een verleden hebben in Italië, Libië, Nederland en Oekraïne. De band kun je dus gerust als internationaal bestempelen. In de Domstad heeft de band een definitieve vestigingsplaats gevonden.Lees verder ›

Bloodorn is een nieuwe band die waarschijnlijk nog weinig naamsbekendheid heeft. Maar als ik vertel dat de band opgericht werd door Nils Courbaron van Sirenia gaan er wel wat belletjes rinkelen. Tel daarbij op dat Mike Livas van Silent Winter de zanger van dienst is en dat Francesco Saverio Ferraro (bassist van Freedom Call) en Michael Brush (drummer van Sirenia) meedoen, dan is de interesse vast gewekt. De naam Bloodorn is ontleed aan een oude martelmethode die de Vikingen op hun ergste vijanden toepasten, beter bekend onder de naam 'Blood Eagle'.Lees verder ›

Desekryptor bestaat uit het Amerikaanse duo ES en PA. Samen maken de heren al sinds 2016 old-school death in de stijl van Incantation, Immolation, Funebrarum en Triumvir Foul. Rauwe ongepolijste doodsmetalen dus met de nadruk op het groezelige riff- en baswerk. Dit Curse Of The Execrated is niet direct een noviteit, zoals u wellicht al door had, maar daarmee is het nog niet per definitie oninteressant. Zeker niet wanneer u een voorliefde hebt voor het old-schoolgeluid en de bijbehorende melodieeën.Lees verder ›

Uit Zweden komt het viertal Grave Heresy. Vermoedelijk zijn het geen olijke rekels. Als je kijkt naar hun namen - ik vermoed dat het pseudoniemen zijn - zijn het toch ongure figuren die dit Incineration Victory hebben weten fabriceren. Een potje stevige death/black metal gaat er altijd wel in bij de gozers van Godz Ov War Productions, het label dat deze band een uitweg biedt voor een release.Lees verder ›