escort eskişehir escort izmit escort kıbrıs escort maraş eskişehir eskort izmit escort edirne escort

Headlines

Belenos brengt al sinds 1995 Keltische paganeske black metal. De heer Cellier woont dan wel in Bretagne, maar de geschiedenis van dat Franse landsgedeelte is jullie allen wel bekend. Ook op dit tiende album, Egor, vormt het de ideale voedingsbodem voor de muziek van dit Belenos. De vorige plaat Argoat kreeg een mooie 80 op 100. Mooi ook om zien is dat de band het Northern Silence label al sinds 2007 trouw zweert. Je mag gerust spreken van een geslaagd huwelijk.Lees verder ›

Met Tiger levert de eenmansband Dotsun Moon zijn derde album af. De muziek is stevig geïnspireerd door shoegaze- en post-punkgrootheden als M83 en New Order, en ademt tegelijkertijd de dromerige sfeer van artiesten als Harold Budd, John Foxx en Robin Guthrie. Achter Dotsun Moon schuilt de in Buffalo, New York gevestigde multi-instrumentalist Richard Flierl, die sinds debuut 4 A.M. (2011) zijn projecten steeds verder verfijnt. Tiger markeert een nieuw hoofdstuk in die evolutie, met nummers als het meeslepende Save Us, het melancholische Never Had a Heart, en de postpunk-/newwavesongs Bring Love en Give Up the Tears.Lees verder ›

Dit uit Lviv, Oekraïne afkomstige Eskapism kwam op onze meest geliefde webstek nog niet al te vaak aan bod. Dit om niet te moeten schrijven dat, als ik het goed heb, de band nog nooit een schrijfsel kreeg toebedeeld. Nochtans is dit Skresnava niet zijn eerste release. De band bestaat sinds 2015 en na wat releases kwam in 2019 Ancient Songs Of The Wind met vrij snel een jaar later een EP Reminiscence. Skresnava is een samentrekking van de woorden skres en nava. Het eerste zou barst betekenen, het tweede is gewoon een Slavische beschrijving van wat wij de Onderwereld zouden noemen. Het album handelt dan ook over de dunne scheidingslijn tussen boven- en onderwereld, licht en donker, dood en levend.Lees verder ›

Uit Trnava - en dan zitten we in Slowakije - komt dit post-blackmetalgezelschap Autumn Nostalgia. De band is opgericht in 2010 en Metanoia is de opvolger van de in eigen beheer verschenen plaat Ataraxia (2021). Later, het was 2023, kwam er nog een split-album met het Hongaarse Hænesy, Awakening Mechanon. Northern Silence Productions zag wel graten in de samenwerking met deze band die zich primo heeft gevormd rond Gergely Almásy. Hij is ook diegene die het gehele tekstuele concept en de thematiek verder uitgedokterd heeft.Lees verder ›

Woodbridge ligt in de Amerikaanse staat Virginia en dit As The Sea Parts blijkt daarvandaan te komen. Echt aan de zee is dit natuurlijk niet. In 1995 kwam de heer Vanderslice op het idee om een melodische deathmetalband op te richten. Maar na de Trilogy Of Sorrow-demo ging de band in een behoorlijk lange winterslaap om in 2019 pas weer wakker te worden en de eerste volwaardige plaat, Psychosis te presenteren. Het spreekt voor zich dat bands als At The Gates, In Flames en Death een invloed hebben gehad.Lees verder ›

Avant-garde black metal is een subgenre waarin dit Noorse Vulture Industries zich al jaren specialiseert. De muziek van dit kwintet is alzo niet altijd even tast- of voelbaar en misschien ligt daarin de verklaring dat hun vorige album Ghosts From The Past (2023) bij ons niet aan bod kwam. Het is van 2013, van het album The Tower, geleden dat er over deze band bij ons nog iets verscheen. The Enemy Within / The Benevolent Pawn is een verzamelalbum geworden dat door het gerenommeerde Dark Essence Records wordt uitgebracht.Lees verder ›

De DSM-5-TR is de meest recente versie van het wereldwijd erkende handboek voor de classificatie van mentale aandoeningen. Het biedt nauwgezette criteria voor de diagnose van verschillende psychische stoornissen, wat van wezenlijk belang is voor een betrouwbare beoordeling ... en dito behandeling. Eén van de psychische stoornissen die je erin tegenkomt, is persisterende depressieve stoornis. Of in het kort: dysthymie. Mensen met een dysthyme stoornis voelen zich het grootste deel van de dag somber.Lees verder ›

Zoals het elk jaar weer zomer wordt, zo komt ook elk jaar Pro-Pain weer op visite in Europa. Niet zo gek, want het hardcore/metalgezelschap rondom vocalist/bassist Gary Meskil is een zekerheidje. Avond aan avond wordt elke zaal, kelder, tent, weide of waar de band ook maar wordt neergezet platgespeeld. Ook dit jaar prijkt Pro-Pain weer op mening festivalbill en de agenda van menig concertlocatie en daar is een nieuw album nog steeds niet voor nodig. Bijna traditiegetrouw wordt dB’s ook aangedaan, ditmaal op 11 juli: nog nèt geen jaar na het vorige bezoek. En weer is de Utrechtse zaal uitverkocht. Remco Faasen zag het allemaal van dichtbij gebeuren.Lees verder ›

Zinkruwahn,het heerschap achter dit uit Duitsland afkomstige Nebelfaust, is me onbekend. Ik heb er nooit persoonlijk mee gebeld, gemaild of dergelijke. Wie dan wel? Jawel, onze vrienden van de redactie die de promo's verzamelen. Anders kwam de eerste volwaardige plaat van dit zwartgallige individu natuurlijk niet op digitale wijze in mijn mailbox terecht. Blijkbaar werd in 2024 de EP Finsternisse uitgebracht en ook nu met Das Kalten Eisen Des Mondes gebeurt dat in eigen beheer.Lees verder ›

Gaan we nu billenklets uitdelen aan de heer Shakespeare? Of interpreteer ik de titel van het zoveelste werk van dit Magnadur uit Finland gewoon verkeerd? Ik denk het niet, want in het meegeleverde schrijven lees ik dat de heer Perrakoski, het bandbrein en de alleskunner binnen deze band, het idee heeft opgevat om Shakespeare te laten herleven. Hij wenst de verhalen, vertelsels van deze grote meneer op een brutale manier te herschrijven of beter te herinterpreteren. Kijk, dat vind ik nu eens een frisse insteek.Lees verder ›

Hemelbestormer. Toch wel een van de coolste bandnamen ooit. Geen satanstoestanden hier nochtans, maar (quasi) instrumentale metal die enerzijds de black- en hardcore-achtergrond van de bandleden goed laat horen en anderzijds bakken sfeer en emotie op je loslaat. The Radiant Veil is album nummer vier van deze (Belgisch) Limburgers, dik vier en een half jaar na het mij omver blazende Collide & Merge.Lees verder ›

Siglio is de band van de Portugees Selvmord terwijl Luxúria de Lillith de band is van de Braziliaan Alysson Drakkar. Beiden verenigen hun krachten op de gortige blackmetalsplit Sermão. Bijzonder is ook dat de plaat uitkomt via het Alma Mater label en dan zitten we inderdaad bij de frontman van het Portugese Moonspell die blijkbaar als platenbons fungeert.Lees verder ›

Massacre is een band die de gemoederen al een flinke tijd heeft bezig gehouden en doet dat eigenlijk nog steeds. Uit die toestanden is de band Inhuman Condition ontsproten. Gewaardeerde collega Michiel H. deed al één en ander uit de doeken over de geschiedenis omtrent Massacre en ik verzoek u zijn verslag van Inhuman Condition - Rat°God te lezen om er meer over te weten te komen. In ieder geval lijkt het dat we met Inhuman Condition een Massacre 2.0 te hebben gecreëerd.Lees verder ›

Concrete Age is geen verwijzing naar een historische tijdslijn, zoals we die hebben geleerd op de middelbare school. Het is wel een naam van een metalband uit Groot-Brittanië. Concrete Age bestaat al sinds 2010 en bivakkeerde initieel in de Kaukasus, dat ligt in zuid-Rusland, in het plaatsje Mineralnye Vody. Dat is een klein stadje wat mineraalwateren betekent en omringd is met kuuroorden. Het staat echter niet zo bekend om een levendige metalscene. Dat is wellicht ook de reden dat het gezelschap, onder leiding van bandstichter Ilya Morozov in 2014 naar Londen verkaste.Lees verder ›

Soms moet je je eigen eerste indruk negeren. Je zoekt een onbekende band op uit de lijst met de te recenseren albums van Zware Metalen en komt terecht op een wat amateuristisch ogend YouTubefilmpje. Heren van opa-gerechtigde leeftijd plukken aan snaren en meppen op drums, terwijl een jonger heerschap de zang voor zijn rekening neemt. Het geheel moet een beetje griezelig overkomen, maar doet het niet. Eerder aandoenlijk. Maar: dat nummer, dat klinkt wel verdomd goed hoor. Dus toch maar dit album van Airforce voor mijn rekening nemen.Lees verder ›

Blood Desecration, een nog jonge death/blackmetalhorde uit Rochester, New York, werd gevormd ergens in de loop van 2022. Dit is dus nog een jonge roedel wolven die muziek wil maken in het straatje van Hypocrisy, Bloodbath en Belphegor. Demonvangelist wordt aangekondigd als een album maar stiekem is dit gewoon de zoveelste EP van de band want de totale speeltijd haalt niet eens 25 minuten, maar dat kan natuurlijk geen kwaad. Ik kijk al lang niet meer naar de speelduur van een release; als er twee nummers opstaan en het knalt de ballen van je lijf, dan is het tijd om er een review over te schrijven.Lees verder ›

Vlammen, kettingen en een driekoppige vleermuis met op zijn drietand het hoofd van God. De hoes van Inferno Crematörio spreekt boekdelen. Met deze derde langspeler van het Italiaanse trio Hellcrash krijgen we een voorproefje van het vagevuur. Na de instrumentale introductie Flames Of Hades barst met het titelnummer en eerste single Inferno Crematörio de hel los. Met een ruige openingsriff en roffel zijn we meteen van God los en dat blijven we tot en met hellepoortsluiter Templar’s Curse.Lees verder ›

Jav, Prav, Nav bleek de vorige plaat van dit Servische viertal Šakal en dat was een alleraardigste release. Nu komt men met II, wat in eerste instantie klinkt als een logisch vervolg. De black metal van deze band is robuust en rauw maar kent afdoende eigen insteken. Het doet me in zijn geheel wat denken aan een Srd, Kampfar, Taake en Skyforger. Nu, dat kan je bezwaarlijk een slechte invloed noemen.Lees verder ›