Headlines

Dubbel zo vet, dubbel zo melancholisch, dubbel zo prachtig. Dat is onze rubriek Dubbel Zo Zwaar. Een troostvolle nieuwe plaat, die simpelweg vraagt om van meer dan één kant bekeken te worden. Daarnaast zouden de redacteuren elkaar de tent uitvechten om te bepalen wie uiteindelijk het zwart omlijnde lot in handen krijgt. Deze keer behandelen we Celestial Rot van All Out War. MaartenO (favoriete genre: alles met core) en JoostC (favoriete genre: (metallic) hardcore) zijn deze keer de gelukkigen.Lees verder ›

Daar zijn ze weer hoor, de vier boefjes van Sanguisugabogg! Alsof ik een oude bekende ontmoet waarbij de verschijning op zichzelf alweer stiekem een glimlach op mijn gelaat tovert. Niet dat ik nou zo enthousiast was over Tortured Whole, de eerste volledige plaat van de Amerikanen die in 2021 verscheen via Century Media Records, maar toch. Bij mijn bevindingen hebben de heren terecht een dikke stinkmiddelvinger opgestoken natuurlijk, want in eigen land blubberen ze lekker door met flink wat optredens die goed en enthousiast onthaald worden.Lees verder ›

FVNERALS is een voor mij nog onbekende naam uit het dark doomgenre. De band heeft al een tweetal volwaardige albums op zijn naam. Let The Earth Be Silent is het derde album en als ik zo eens rondsnuffel op de homepage van de band en een aantal interviews teruglees, dan zou dit album duisterder en depressiever moeten klinken dan het eerder uitgebrachte werk. Misschien stap ik dan wel op precies het juiste moment in met mijn voorkeur voor een dergelijke sfeerzetting.Lees verder ›

Slovenië is een land waar niet direct erg veel extreme bands vandaan komen als je het mij vraagt. Het kan en zal ook wel zo zijn dat ik er gewoon niet al te veel ken. Of toch? Srd, een erg goede blackmetalband die nog samenwerkte met Shining, niet te na gelaten dan. The Canyon Observer is echter andere koek. Het is een bijzonder speciaal en bont gezelschap. Hun muziek kan je evenmin als eenvoudig en simpel beschouwen. De heren en dames combineren verschillende stijlen. Ze mixen en mengen drone, noise, avant garde, black, harsh, free-jazz, math en waarschijnlijk vergeet ik nog een paar andere stijlen. Wat knap is: dit gehele album werd live opgenomen ergens in april 2022 in het Kamnik House of Culture. Wat ook knap is: een klassieke bandbezetting wordt aangevuld met een paar saxofonisten, cellisten maar ook met een extra drummer. Tja, krijg nou wat. Mijn interesse is gewekt. Nochtans ben ik niet zo voor het complexe in ons geliefde genre, maar af en toe zondigen kan geen kwaad.Lees verder ›

Oude vrouwtjes en knokelige heren hoor je het soms nog zeggen: “wisseling van spijs doet eten”. Onder dat credo ligt vandaag geen gitaarherrie op de speler, maar de ritualistische folktechno van Alkai. Met veelal traditioneel Baltische instrumenten brengen zij de luisteraar in diepe trance.Lees verder ›

Ja, buiten je comfortzone stappen is goed. Zeggen ze. Het zal wel. Hoe dan ook, via de laatste Dudsekop (lees je hier) kwam ik nog eens bij Genet Records terecht, waar ik sinds Facedown en Satanic Surfers niet meer was gepasseerd. Genet Records is vooral bekend van punk en hardcore inderdaad. H8000 en consoorten, met vegan verlangens en X-marks voor en na. De muziek ken ik vooral van live optredens, het kwam mijn voordeur nooit echt voorbij. De liefde was vooral platonisch. Het is echter nooit te laat om te exploreren, en waarom niet met Antagonist A.D uit Nieuw-Zeeland? Deze band is namelijk geen volbloed hardcoreband, er zit een heel groot aandeel ouderwetse metalcore aan vast. Dit is de vijfde plaat van de band, die sinds 2005 actief is.Lees verder ›

De beestjes die ongrijpbaar lijken. Experimentele, progressieve beestjes, we hebben er enigszins een zwak voor. Zustand Null staat gecategoriseerd als "Dissonant Progressive Death Black Metal" in onze redactielijst. Nou, als ik die genretypering tegen kom, dan heb je mij te pakken hoor. Ik wil dan wel eens weten hoe dissonant? Hoe progressief? En neigt het meer naar death of black metal?Lees verder ›

We hebben een adoratie voor éénmansbands hier bij zware metalen. Althans uw redacteur van dienst zonder enige twijfel. Deze maal niet de meest voor de hand liggende, namelijk guur werk afkomstig van het warmbloedige Malta. Met een EP die een heel behoorlijke lengte aantikt, namelijk vierendertig minuten. Menig volwaardig album is korter. Heeft dit heerschap dan voldoende inspiratie om kwaliteitsvolle black metal te laten horen op Together As None? Met titels van nummer als The Saviour We Don't Want en Against God zal het in dit geval ook wel weer niet over de bloemetjes en de bijtjes gaan. Saint Vermin is verre van heilig, zoveel is al direct duidelijk.Lees verder ›

Hij is maar liefst dertig jaar oud en het is een stukje Nederlandse blackmetalgeschiedenis. The Dark War Has Begun kennen jullie misschien, maar er was ook een officiële cassette. In 2012 verscheen hij al een keer via New Era Productions, nu doet The Ritual Productions er nog een schep bij. Het optreden dat de Nederlanders samen met Samael deden is opnieuw uitgebracht op een mooie digipack. Een kleine twintig minuten oergeweld, rotte wortels van het Nederlandse kwaad.Lees verder ›

Sulfuric is een Zweedse driemansformatie afkomstig uit Halmstad en maakt ranzige black metal met een thrashjasje. Dit Into The Darkness kwam al een hele poos geleden uit in eigen beheer, maar werd opgepikt door het Iron Fist label ergens vorig jaar. Het lijkt me toch de moeite deze release onder het fileermes te steken. En waarom? Het zijn Zweden, ze komen uit Halmstad en hebben een bijzonder interessante repetitievideo op het internet gegooid. Daarnaast is het zo dat het Iron Fist label relatief nieuw voor ons als redactie is en vaak is het dan interessant om de spreekwoordelijke vinger even aan de pols te houden.Lees verder ›

Duitsers en thrash, dat is vaak een goede combinatie. In de jaren '80 waren er bij onze oosterburen veel bands die het genre naar grote hoogten tilden. Ik was dan ook benieuwd naar wat het ook al Duitse Detraktor te bieden zou hebben. Een korte blik op de geschiedenis van de band leert dat er sinds het debuut (Grinder) een andere bassist is. Vocalist Boris Pavlov verruilde zijn basgitaar voor een gitaar en zo gaat men tegenwoordig als trio en met slechts één gitarist door het leven.Lees verder ›

Niet zo lang geleden schreef ik nog een review van de EP Forbidden Vestiges of Veneration, een werk van het Italiaanse ambient doomblack soloproject Sacrilegious Crown, uitgebracht via het eveneens Italiaanse Xenoglossy Productions. Deze EP kwam midden vorig jaar uit. Ongeveer één maand na de release van Forbidden Vestiges of Veneration bracht hetzelfde label ook een demo uit in dezelfde stijl: EutropiaLees verder ›

Dreams Of Gray is een nieuwe band uit Amerika. Een band die bestaat uit een tweetal in dit geval, met een EP in eigen beheer, The World After. Met deze EP worden we getrakteerd op een drietal nummers, die tezamen dertien minuten klokken. Dit alles in een redelijke traditionele deathdoom stijl, met behulp van een vrij simpel recept, namelijk zang, gitaren en drums.Lees verder ›