FVNERALS is een voor mij nog onbekende naam uit het dark doomgenre. De band heeft al een tweetal volwaardige albums op zijn naam. Let The Earth Be Silent is het derde album en als ik zo eens rondsnuffel op de homepage van de band en een aantal interviews teruglees, dan zou dit album duisterder en depressiever moeten klinken dan het eerder uitgebrachte werk. Misschien stap ik dan wel op precies het juiste moment in met mijn voorkeur voor een dergelijke sfeerzetting.
Er valt veel te zeggen over deze plaat, zowel tijdens als na het beluisteren. We krijgen een mix van dark ambient, doom, drone en post-rock te horen met ook wel degelijk wat funeral doomelementen. Tot zover weinig aan de hand, want dit is wel zo ongeveer wat we verwacht hadden na het voorproeven van het vrijgegeven nummer For Horror Eats The Light. En voor wat betreft de sfeer kunnen we wel degelijk concluderen dat hij behoorlijk duister is. In alle gevallen blijft het tempo zeer laag. Een eruptie of climax is er nauwelijks. Het stemgeluid van zangeres Tiffany Ström klinkt over nagenoeg de gehele linie neerslachtig, zonder al teveel intonatie en binnen het muzikale geheel dient het vooral als een op zichzelf staand instrument. Zelden eisen de vocalen een rol op de voorgrond op. In de mix dreigt de stem dan ook dikwijls te verdrinken onder invloed van de zware drum- en instrumentaanslagen.
For Horror Eats The Light is ongetwijfeld één van de sterkste, zo niet het sterkste nummer op dit album vol leed en misère. Het is mede daarom een slimme zet van de driekoppige band om dit nummer als eerst te presenteren. De spannende en opbouwende sfeer laat ons als luisteraar wegdromen, terwijl we toch geïntrigeerd blijven voor wat er mogelijk komen gaat. Er is slim gespeeld met het gebruik van ademruimtes tussen de zware gitaargeluiden van medebandlid Syd Scarlet. Die ademruimtes worden smaakvol opgevuld met effecten en de dubbele zanglagen van Tiffany. En toch kost het mij uiteindelijk enige moeite om over de volle lengte geboeid te blijven luisteren.
Hetzelfde gaat eigenlijk op voor de andere nummers op Let The Earth Be Silent. Op uitvoerend gebied kan ik het onmogelijk slecht noemen, echter is het voor mij net te vaak “net niet”. In een meditatieve roes zou dit nog als achtergrondmuziek kunnen fungeren, maar er zit te weinig dopamine in het geheel verwerkt om mij in vervoering te brengen. En voor mij is het veelzeggend dat ik pas echt kan genieten als de muziek volledig stilvalt en er enkel effecten, geluiden of zang te horen is. Het kortste nummer Rite, wat in die zin meer als intermezzo moet dienen, heeft dan nog het meest positieve effect op mij. Al is positief een rare kwalificatie als het gaat om een album wat zich als neerslachtig en duister wil profileren.
Nogmaals, versta mij niet verkeerd, ik denk echt wel dat hier liefhebbers voor zijn, maar ik ben er daar kennelijk geen van. Misschien begrijp ik het geheel niet helemaal, laat ik mij niet vangen of ben ik gewoon de afgelopen jaren intens verwend met kwalitatief uitmuntende (funeral) doom. Mijn oordeel ligt dus wat dat betreft in het midden van het cijfermatige spectrum en daar zal u het mee moeten doen. Bij twijfel geef het gerust een kans.
Score:
70/100
Label:
Prophecy Productions, 2023
Tracklisting:
1. Ashen Era
2. Descent
3. For Horror Eats The Light
4. Annihilation
5. Rite
6. Yearning
7. Barren
Line-up:
- Tiffany Ström – Zang, basgitaar
- Syd Scarlet – Gitaren
- Thomas Vaccargiu – Drums
Links: