De beestjes die ongrijpbaar lijken. Experimentele, progressieve beestjes, we hebben er enigszins een zwak voor. Zustand Null staat gecategoriseerd als “Dissonant Progressive Death Black Metal” in onze redactielijst. Nou, als ik die genretypering tegen kom, dan heb je mij te pakken hoor. Ik wil dan wel eens weten hoe dissonant? Hoe progressief? En neigt het meer naar death of black metal?
Beyond The Limit Of Sanity is het eerste volwaardige album van het Noorse, uit Oslo afkomstige Zustand Null. De thematiek draait om bewustheidstoestanden, de staat van iemands psyche en het voorgeborchte. Nou, hoe interessant en progressief willen we het nog hebben binnen het death/blackmetalgenre? Tel daarbij op dat de zanger redelijk verstaanbaar kan grunten en schreeuwen, zonder kracht of overtuiging in te leveren. Ja, die Matthew G geeft werkelijk waar alles op deze debuutplaat.
Als we het drumwerk onder de loep nemen, dan vallen met name de bezeten snelheden op. Maar drummer Magnus Hagen laat ook horen dat hij heel verfijnd fills kan plaatsen en op zijn tijd ook erg thrashy kan drummen. Zijn dubbele baswerk is zeer strak afgemeten, luister bijvoorbeeld maar naar de eerste minuut van At The Limit of Sanity en tevens iets verderop in het nummer. Het gitaarwerk van de heren Max Engvik en Matthew G is dissonant met een hoofdletter D. De leadgitaar kan op sommige momenten een hele mooie, maar ook intens droevige lijn volgen, die ontzettend veel toevoegt aan het dissonante geheel. Over het algemeen is het baswerk van Øyvind Bjørshoel volgend, vrij repetitief van aard, goed hoorbaar en voldoende effectief voor dit type muziek. We hebben hier te maken met een behoorlijk indrukwekkend debuutalbum!
Nou, hebben we daar nu alles mee gezegd? NEE, integendeel! Zustand Null is geen ongrijpbaar beestje, maar een BEEST van een band. Het plaatje klopt in dit geval van A tot Z. We hebben het idee dat Beyond The Limit Of Sanity meer een conceptuele plaat is en daardoor het best in zijn geheel beluisterd kan worden. De songstructuren zijn niet al te experimenteel, maar we kunnen wel een progressief karakter onderscheiden. Dat zit dan voor het overgrote gedeelte in de wijze waarop het gitaarspel continu de aandacht opeist. Soms is het spel vrij atypisch voor black metal en meer tegen zwaar deathriffwerk aanleunend, soms bijzonder staccato of met dissonante en lopende leads. Maar eigenlijk ook heel vaak mysterieus en niet al te klinisch. Verwacht niet dat er een hele hoop technische fratsen of effecten zijn toegevoegd. We hoeven hier ook geen industrial blackmetalaspiraties op te plakken, maar thrashelementen zijn daarentegen nooit ver weg. Deze variabele benadering zorgt ervoor dat Beyond The Limit Of Sanity niet snel gaat vervelen. En dat is met een albumlengte van negenenveertig minuten wel erg fijn. Mocht u naar aanleiding van deze recensie niet kunnen wachten om Zustand Null eens te beluisteren, dan komt dat goed uit! Het gehele album is namelijk al te beluisteren, zie ook de hier toegevoegde YouTube link. Een beest om in de gaten te houden, dit Noorse creatuur.
Score:
85/100
Label:
Dusktone, 2023
Tracklisting:
1. Existence Nihil
2. An Ocean of Nightmares
3. The Mirror Maze
4. Walls of Life
5. At The Limit of Sanity
6. Stranger Than Myself
7. I Will Be Your Eyes
8. Parasomnia
Line-up:
- Max Engvik – Gitaar
- Øyvind Bjørshoel – Bas
- Matthew G – Zang, gitaar
- Magnus Hagen – Drums
Links: